Dialog dydaktyczny, dyskusja dydaktyczna, zajęcia warsztatowe, projekt indywidualny.

Zdany egzamin wstępny kwalifikujący na pierwszy rok studiów magisterskich zaocznych, umiejętność obsługi programów graficznych w stopniu umożliwiającym realizację zadań.

Nauka doboru określonych technik przekazu do osiągania zamierzonych efektów projektowych. Rozumienie języka wizualnego. Wyzwolenie kreatywności uczestnika. Rozwój umiejętności konceptualnych i manualnych.

Pracownia Projektowania Książki i Ilustracji jest pracownią usytuowaną na pograniczu. Nie tylko obrazu i tekstu, formy i treści, ale też sztuki projektowej i wolnej kreacji artystycznej. Praca dydaktyczna polega w równej mierze na przekazywaniu wiedzy, co na wydobywaniu ze studentów drzemiącego w nich potencjału i przekształcaniu w diamenty ich nieoszlifowanych pomysłów. Jedynym wymogiem jaki narzucamy jest zgodność intencji autora z efektem końcowym jego pracy.

Książka w nazwie pracowni oznacza nie tylko ten papierowy przedmiot w jego nieskończonych odmianach, ale też sam narracyjny charakter projektów możliwych do realizowania w Pracowni. Ilustracja w szerszym znaczeniu zaś to każdy obraz odwołujący do jakiejś treści. Dlatego w sferze zainteresowań Pracowni leży wszystko to, co rozciąga się pomiędzy plakatem i filmem animowanym. W tym gry, komiksy, czy projekty angażujące rozszerzoną rzeczywistość.

Mimo tego nowoczesnego charakteru, pracownia jest mocno zakorzeniona w tradycji artystycznej. W korektach często odwołujemy się do „malarskich” kategorii, a jako inspirację częściej podsuwamy prace artystów należących do Kanonu niż współczesnych grafików. W Pracowni staramy się przekazać studentom poczucie uczestnictwa w trwającej od wieków przygodzie człowieka odpowiadającego obrazem na wezwanie świata.

Zadania oscylują wokół tych dwóch biegunów: narracji w sekwencji obrazów oraz tajemniczego splotu obrazu i tekstu/treści w ramach jednego obrazu. Oprócz tych zadań uczących „jak opowiadań” staramy się pobudzić nieodkryte pokłady kreatywności studentów podsuwając im konfudujące „zadania na wyobraźnię”, w których liczy się pomysłowość i dowcip – lubimy gdy się nas zaskakuje

Ocena indywidualnej pracy (artystycznej) studenta wg skali ocen umieszczonej w Regulaminie studiów.
Sposób weryfikacji osiągnięcia zamierzonych efektów: przeglądy okresowe, prezentacja rozwoju projektu podczas korekt, końcowa prezentacja projektu.
Kryteria oceny:
1. Ocena poziomu artystycznego i warsztatowego
2. Ocena zaangażowania w realizację programu pracowni oraz umiejętności efektywnego wykorzystywania wskazówek otrzymanych podczas zajęć, ćwiczeń i korekt
3. Indywidualna ocena artystycznego rozwoju studenta
4. Ocena uczestnictwa w okresowych i semestralnych przeglądach

Wykonanie kompletu zadań objętych programem pracowni z zachowaniem wysokiej jakości kreacji.

Studentka/student mogą być nieobecni na dwóch zajęciach. Przy większej liczbie nieobecności - również usprawiedliwionych - warunki zaliczenia są indywidualnie ustalane z wykładowcą.

Sztuka i percepcja wzrokowa. Rudolf Arnheim / biblioteka ASP

Sztuka i złudzenie. Ernst Gombrich / biblioteka ASP

Sztuka Polskiego Plakatu. Dorota Folga-Januszewska, Lech Majewski / biblioteka Pracowni

Piękni XX-wieczni. Polscy projektanci graficy. Jacek Mrowczyk / biblioteka Pracowni

Ilustrowany elementarz dizajnu, czyli 100 rzeczy narysowanych przez 25 ilustratorów. Ewa solarz / biblioteka Pracowni

Elementarz stylu w typografii. Robert Bringhurst / biblioteka ASP

Klasycy Sztuki. Seria. Rzeczypospolita / biblioteka Pracowni