Zajęcia mają wymiar praktyczny, poprzez poszczególne ćwiczenia w trybie indywidualnym na przemian w trybie grupowym. Wspomaganie poszukiwania i uczenia się indywidualnego stylu/gestu/serii prac artystycznych. Poszerzanie wiedzy na temat zagadnień, tworzących i poszcególnych prac z obszaru sztuki performance w Polsce i na świecie. Możliwość otrzymania indywidualnej korekty poszczególnej pracy studiującego. Spotkania i ćwiczeniowe warsztaty z aktywnymi artystkami sztuki performance, jak do tej pory odwiedza choreografka i absolwentka Wydziału Borzna Wydrowska, performer i absolwent Piotr Urbaniec, tiktoker i absolwent Robert Cura.
Dodatkowym elementem dydaktycznym jest praca nad opisami własnych dokońań/stylu/pracy w formie werbalnej i pisemnej, umiejętność własnej performatywnej prezentacji w odmiennych branżach, dziedzinach.

Zdany egzamin na I rok II stopnia.

Program pracowni ma na celu poszerzanie wiedzy i świadomości na temat tego czym jest szeroko rozumiana sztuka performance. Studiujący poznają i rozumieją różne sposoby, style powstające w tym obszarze na przestrzeni ostatnich 50 lat. Analizujemy proces rozwoju dziedziny, konsekwencje i sposób ekspozycji.
Pracownia ma charakter intermedialny ze względu na poznawanie różnych technik zapisu/archiwizacji samego dzieła performatywnego.
Nie mniej ważnym elementem w pracowni jest wspomaganie, poszerzanie pola widzenia możliwości przełożenia wiedzy performatywnej na inne dziedziny sztuki i otaczającej nas rzeczywistości.

Podstawą do oceny w pracowni jest:

1. Umiejętność używania odpowiedniego medium dokumentacji performance (tekst, fotografia, wideo).

2. Wiedza na temat sztuki performance - przykładów z historii sztuki polskiej i światowej.

3. Zaangażowanie w proces powstawania dzieła w przypadku tworzenia ćwiczeń zarówno odbywających się w trybie indywidualnym jak i zespołowym. 
4. Umiejętność zadawania pytań, rozwój ciekawości otaczającej rzeczywistości pod kątem specjalizacji sztuki performance. 

Umiejętność współpracy przy poszczególnych ćwiczeniach w grupie. Rozwój krytycznego myślenia, poszerzona wiedza w zakresie historii sztuki performance, poznanie aktualnych wyzwań obecnych na rynku sztuki, poznanie swojego głosu i częściowo motoryki ciała wraz z indywidualną specyfiką.

1.Marshall Mcluhan, Medium is the message

2.F. Malzacher, Prawda jest konkretna.

3.MoMA, Making Use, http://makinguse.artmuseum.pl/en/

4.Instytut Teatralny, Akademia Ruchu.

5. Martin Toseland, Inphographica: The world as you have never seen before. 

1. E.Canetti, Masa i Władza.
2. G. le Bon, Psychologia Tłumu.
3. Caroline Criado, Niewidzialne kobiety.

4. Angela Saini, Gorsze. Jak nauka pomyliła się co do kobiet. 
5. Władysław Strzemiński, Teoria Widzenia.

6. bell hooks, gotowi na zmianę.