• wykłady,
• ćwiczenia komputerowe,
• konsultacje dydaktyczne,
• wycieczki do zakładów produkcyjnych, targi oraz na wydziały Politechniki Warszawskiej.

Pozytywne zaliczenie I roku, a szczególnie zaliczone przedmioty: "Technologie i Konstrukcji I" i "Rysunek prezentacyjny"

Celem zajęć jest pogłębianie doświadczenia studentów w zakresie projektowania technicznego, poprzez projektowanie, konstruowanie lub modernizację konstrukcji produktów przemysłowych, których konstrukcja podlega projektowaniu wzorniczemu. Są to obiekty, których elementy konstrukcyjne są widoczne oraz muszą spełniać określone wymagania (materiałowe, funkcjonalne, ergonomiczne, wytrzymałościowe, technologiczne, montażowe, ekonomiczne, trwałościowe, itp.). Proces projektowania jest wspomagany komputerowo poprzez system do parametrycznego modelowania przestrzennego (3D CAD).

W semestrze zimowym:

1. Ćwiczenia komputerowe z parametrycznego systemu 3D CAD (stosowany SolidWorks): nauka modelowania bryłowego części i złożeń, generowania dokumentacji płaskiej wykonawczej i złożeniowej, modelowanie powierzchniowe, narzędzia specjalistyczne m.in. modelowania gniazd form wtryskowych. Ćwiczenia te poprzedzają określone studenckie projekty technologiczne.

2. Zestaw wykładów z materiałów konstrukcyjnych i technologii przemysłowych: obróbki ubytkowej, odlewnictwa metali oraz technik przyrostowych (tzw. druku 3D). Wykłady poprzedzają określone studenckie projekty technologiczne i kończą się testami zaliczeniowymi.

3. W ciągu tego semestru każdy ze studentów wykonuje 2 technologiczne projekty: dot. druku 3D oraz dot. odlewnictwa metali.

Ćwiczenie z druku 3D w metodzie FDM/FFF z polimerów PLA/PETG dotyczy poznania tej technologii przyrostowej, wyboru obiektu i opracowania modelu 3D. 

Ćwiczenie z technologii odlewania grawitacyjnego metali dotyczy produktów wytwarzanych ze stopów aluminium w formach piaskowych np. elementy węzłowe półek sklepowych, struktur wystawowych, wieszaków, łączników małej architektury (przystanków autobusowych), itp. Proces składa się z wyboru realnego produktu do modernizacji, określenia jego założeń użytkowych, materiałowych, konstrukcyjnych i technologicznych, zamodelowania geometrii części, modelu odlewniczego i formy w 3D CAD. Student  modeluje w 3D CAD odlew, model odlewniczy, ew. rdzenie, rdzennice, fałszywki. Dla modelu odlewniczego wykonuje analizę pochylenia ścianek czyli sprawdzenie tzw. "kątów ujemnych”. Po tym tworzona jest dokumentacja 2D produktu oraz pliki STL modelu odlewniczego do druku 3D. Student wykonuje analizę orientacji modelu do druku, grubości warstwy, struktur podporowych celem sprawdzenia czasu druku i zużycia materiału modelowego i podporowego.

W semestrze letnim:

1. Ćwiczenia komputerowe z parametrycznego systemu 3D CAD (stosowany SolidWorks):  narzędzia specjalistyczne m.in. gięcie krawędziowe blach, konstrukcje spawane, modelowania gniazd form wtryskowych, przetwarzanie i edycja chmur punktów oraz siatek trójkątów w powierzchnie NURBS (po skanowaniu 3D), używanie części znormalizowanych (Toolbox). Ćwiczenia te poprzedzają określone studenckie projekty technologiczne.

2. Zestaw wykładów z materiałów konstrukcyjnych i technologii przemysłowych: obróbki plastycznej metali, obróbki skoncentrowanymi strumieniami energii oraz przetwórstwa tworzyw sztucznych. Wykłady poprzedzają określone studenckie projekty technologiczne i kończą się testami zaliczeniowymi.

3. W ciągu tego semestru każdy ze studentów wykonuje 2 technologiczne projekty: dot. obróbki plastycznej metali (tłoczenia lub gięcia krawędziowego) oraz przetwórstwa tworzyw sztucznych (odlewanie grawitacyjne do form elastycznych, wtrysk lub termoformowanie). 

Projekt z blachy dotyczy elementów wycinanych laserowo i giętych na prasie krawędziowej  np. skrzynka na listy, serwetnik, półka na przyprawy, itp.. Proces składa się z wyboru realnego produktu do modernizacji, określenia jego założeń użytkowych, materiałowych, konstrukcyjnych i technologicznych, opracowania modelu 3D CAD w module do gięcia blach, analiza zużycia materiału, zaprojektowania procesu gięcia (określeniem kolejności gięcia, dobrania narzędzi, określenia parametrów technologicznych), wygenerowania dokumentacji 2D (pliku DXF) dla narzędziowni rozkroju blachy do ciecia laserowego, skonsultowania z prowadzącym i narzędziownią tej dokumentacji, wydruk dokumentacji 2D rozkroju i produktu (po zagięciu i zmontowaniu) z pokazanymi gabarytami i wymiarami użytkowymi, zamówienie usługi cięcia w narzędziowni, odbiór blachy, własnoręczne wykonanie gięcia produktu na maszynie dostępnej na modelarni Wydziału. 

Projekt z tworzyw termoplastycznych formowanych metodą wtrysku ciśnieniowego np. pojemnik, dzbanek, obudowa sprzętu AGD, itp. Proces składa się z wyboru realnego produktu do modernizacji, określenia jego założeń użytkowych, materiałowych, konstrukcyjnych i technologicznych, zamodelowania geometrii części w 3D CAD w module do form wtryskowych, zamodelowanie elementów formujących (gniazda), wykonanie analizy otwierania formy, dla elementów formujących sprawdzenie pochylenia ścianek czyli tzw. "kątów ujemnych”. Dla tego produktu wykonywana jest analiza pojemności pojemnika oraz zużycie tworzywa sztucznego.

Każdy z ww. projektów rozpoczyna się od wyboru realnie produkowanego przodka, od którego przejmuje się założenia funkcjonalne, ergonomiczne i użytkowe. Student wykonuje analizę konstrukcji i technologii, a następnie wykonuje inwentaryzację poprzez ręczne szkicowanie. W ramach modernizacji studenci mogą proponować alternatywne rozwiązania konstrukcyjne. Dla każdego z produktów opracowywana jest dokumentacja techniczna  na arkuszach A3 oraz prezentacja projektu w formacie Microsoft PowerPoint (pliki PPTX o wielkość pliku max. 20 MB) wg dostarczonych wcześniej szablonów. 

• ocena poziomu rozwiązania problemów konstrukcyjnych głównych członów obiektu;
• ocena poziomu propozycji rozwiązań konstrukcyjnych i technologicznych;
• ocena poziomu wykonania wirtualnego modelu 3D CAD; 
• ocena jakości prezentacji projektu, na którą składa się graficzne przedstawienie koncepcji na arkuszach formatu A3 oraz prezentacja multimedialna w formacie PPTX;
• ocena stopnia zaangażowania w realizację zadania konstrukcyjnego oraz umiejętność efektywnego przełożenia wskazań i wytycznych uzyskanych w toku kształcenia, w wyniku dyskusji i dialogu dydaktycznego (relacja pedagog – uczeń);

• zaliczenie kursu nauki systemu 3D CAD;
• pozytywne napisanie testów z wykładów;
• zaliczenie 2 projektów technologicznych;
• wykazanie się znajomością wskazanej literatury;
• 80% obecność na ćwiczeniach komputerowych;

1. Nawrot C., Mizera J., Kurzydłowski K. J.: Wprowadzenie do technologii materiałów dla projektantów. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006.
2. Tjalve E.: Projektowanie form wyrobów przemysłowych. Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1984.
3. Budzik G., Siemiński P.: Techniki przyrostowe. Druk 3D. Drukarki 3D. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2015.
4. Potrykus J. (tłumaczenie): Poradnik mechanika. Wyd. REA, Warszawa 2008.
5. Romanowicz P.: Rysunek techniczny maszynowy z elementami CAD. Opracowanie zgodne z normami na 2021 r. Aktualne oznaczenia GPS. Modelowanie CAD. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2021.

1. Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy. WNT, Warszawa 2010.
2. Erbl J. (redakcja): Encyklopedia technik wytwarzania stosowanych w przemyśle maszynowym. Tom 1. Odlewnictwo. Obróbka plastyczna. Przetwórstwo tworzyw sztucznych. Spawalnictwo. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2001.
3. Erbl J. (redakcja): Encyklopedia technik wytwarzania stosowanych w przemyśle maszynowym. Tom 2. Obróbka skrawaniem. Montaż. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2001.
4. Kęska P.: SolidWorks 2013. Konstrukcje spawane. Arkusze blach. Projektowanie w kontekście złożenia. Wyd. CADvantage, Warszawa 2013.
5. Kęska P.: SolidWorks 2014. Modelowanie powierzchniowe. Narzędzia do form. Rendering i wizualizacje. Wyd. CADvantage, Warszawa 2014.