dla III roku jest to zaliczony z wynikiem pozytywnym drugi rok studiów.
Umiejętność rysowania i malowanie, umiejętność konstruowania, znajomość
podstawowych programów graficznych, podstawy fotografii i filmu.

Zajęcia w Pracowni Struktur Wizualnych mają wprowadzić studenta w zagadnienia związane z formą, fakturą, barwą, światłem, przestrzenią, ruchem, kompozycją. Zagadnienia te angażują się we wszystkie przejawy działań twórczych. Uświadamiają studentowi również to, jak wiele zjawisk plastycznych wzajemnie się przenika. Wykluczają bierną postawę wobec rzeczywistości. Zachęcają do twórczej percepcji zjawisk i rzeczy. Działania wizualne uczą, jak przejść od myślenia przedmiotowego do refleksyjnego postrzegania obiektu.

Pomysł/Koncepcja — w pierwszej kolejności studenci będą rozwijać pomysł na pracę, w oparciu o własne doświadczenia, zainteresowania, wiedzę z historii sztuki i informacje uzupełnione przez prowadzących. To działanie miałoby na celu pogłębienie świadomości, iż praca twórcza zaczyna się od idea oraz zadania fundamentalnych pytań o istotę działania, ukrytych pod postacią „po co” i „dlaczego”, których sprecyzowanie stanowi zazwyczaj najtrudniejszą część procesu i towarzyszyć będzie przyszłym twórcom do końca ich działalności artystycznej.
Czas — obserwacja kanonów rzeczywistości, charakteru przemian społecznych, zarówno z poziomu globalnego, jak i lokalnego. Umiejętność dostosowywania narracji do wyzwań teraźniejszości i przyszłości, z jednoczesnym poszanowaniem dorobku lat przeszłych.
Miejsce — idea danego dzieła może zostać uwypuklona poprzez lokalizację, która tworzy dla niej kontekst. Artyści podczas zajęć będą mieli szansę tworzenia prac w typie zarówno site-spefic, czyli dedykowanych do określonych przestrzeni, jak również będą się uczyli kreowania ekspozycji podkreślających walory koncepcji pracy.
Materia — gdy wybrana zostanie idea pracy, materia pojawia się jako ostatni element, kształtujący dzieło, ale nie będący dominującym narzędziem wypowiedzi, a jej uzupełnieniem.

W charakter pracowni wpisane jest omawianie projektów indywidualnie i grupowo. Drugi aspekt omówienia ma na celu stworzenie przestrzeni do dialogu, w której każdy student/studentka będą mogli zapoznać się z opiniami i pytaniami oraz odbiorem dzieła przez szersze grono, co pomoże mu/jej budować zarówno umiejętność trafnej eksplikacji swojego pomysłu w przyszłości, jak i umożliwi spojrzenie na własną pracę z innej perspektywy.

1. Przeglądy okresowe, semestralne, dyskusje.

2. Zaliczenia wykonanych ćwiczeń.

3. Ocena artystycznego poziomu projektów, jak również dokonany postęp
i zaangażowanie.

4. Okresowe i semestralne przeglądy zaliczeniowe.

5. Frekwencja na zajęciach (dopuszczalne 3 nieobecności nieusprawiedliwione)  i systematyczność pracy studenta (terminowość wykonania zadań).

6. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

1. Świadome poruszanie się w obrębie zagadnień nauczanych podczas II i III roku akademickiego.
2. Świadome korzystanie z podstawowych technik kreacji artystycznej oraz świadome obserwowanie otaczającej nas rzeczywistości i kreatywna jej interpretacja.
3. Publiczna prezentacja własnych projektów na zajęciach końcowych.

R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa, Wydawnictwo słowo/obraz terytoria, 2005

W. Kandyński, Punkt i linia a płaszczyzna, PIW Warszawa, 1986

U. Eco, Pejzaż semiotyczny, PIW Warszawa, 1972

W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 1974

M.Rzepińska, Historia koloru, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 1973