Wykłady problemowe, wykłady z prezentacją multimedialną.
Dyskusja dydaktyczna, korekta, konsultacje.
Ćwiczenia warsztatowe i klauzurowe.
Projekty indywidualne w odpowiedzi na postawiony w ćwiczeniu problem.
Publiczna prezentacja.

Pozytywny wynik rekrutacji na Wydział Malarstwa.

Celem zajęć jest nauka komponowania i analizy układów wizualnych płaskich oraz trójwymiarowych. Poznanie ogólnej charakterystyki elementów budowy obrazu oraz profesjonalnej terminologii związanej z konstrukcją i kompozycją wypowiedzi plastycznej. Student realizuje prace z wykorzystaniem różnorodnych technik plastycznych, na płaszczyźnie i w przestrzeni.

Ćwiczenie Sylwety/ 5 części/ opis ćwiczenia:

1. Zestawienie dwóch czarnych sylwet na białym polu o formacie A3 (297x420 mm). Jedna z sylwet o charakterze inspirowanym naturą, druga mająca cechy konstrukcji stworzonej przez człowieka. Analiza ich relacji jako elementów plastycznych (semantyka w tym zadaniu nie jest istotna) opartych na podobieństwie lub kontraście. Szukanie ich wielkości i rozmieszczenia aby zbudować zrównoważony układ zamknięty dający poczucie statyki i możliwość pełnej analizy obu kształtów.

2. Kompozycja otwarta fragmentów – kadrów obu sylwet na białym polu o formacie A3 (297x420 mm). Portret wybranej rzeczy i stworzenia. Portrety powinny zawierać dobrze dostrzeżone cechy charakterystyczne całości. Układ bez odniesienia do pierwszej pracy może dawać wrażenie abstrakcji.

3. Kontury obu sylwet na białym polu o formacie A3 (297x420 mm). Adekwatność konturu do charakteru sylwet wybranych przez autora, możliwość pokazania nowych cech podmiotu sylwety np. sugestia ruchu czy trójwymiarowości. Ta część zadania dotyczy wyrazu linii.

4. Zestawienie dwóch struktur drobnych elementów na białym polu o formacie A3 (297x420 mm) będących swobodnym nawiązaniem do charakteru jednej i drugiej sylwety. Analiza gęstości, sumowania się i zestawienia obu rodzin elementów.

5. Zapis spontaniczny – znaczenie czasu jako czynnika ekspresji (A3 może być cienki papier).Jak najszybszy zapis malarski z gestu czarną farbą wykonany pędzlem, dłonią lub gąbka prezentujący obie sylwety w takim samym układzie jak w pierwszej pracy cyklu.

Treści programowe:

A. wiedza na temat praw widzenia wynikających z budowy naszego oka i mózgu (wiedza z zakresu psychologii widzenia),

B.  reguły kompozycji w polu obrazowym wynikających z tradycji obrazowania

Część teoretyczna odnosząca się do ćwiczenia „Sylwety” – wykład:

1. Dlaczego najczęściej występującym formatem jest prostokąt? Uzasadnienia wynikające z badań psychologów widzenia, z estetyki i historii kultury.

2. Ekonomia prostokąta i kwadratu jako formatu do komponowania. O praktycznych zaletach komponowania na polach prostokątnych.

3. Struktura pola obrazowego na przykładzie kwadratu. Omówienie punktów węzłowych w polu kompozycji oraz sił postrzeżeniowe oddziałujących na komponenty.

4. Równowaga i porządek. Tradycja komponowania układów dobrze zrównoważonych jako przykład trwałości tradycji klasycznej.

5. Równoważenie kształtów skomplikowanych – miara optyczna. Wiedza na temat wpływu kształtu komponenty, jej rozczłonkowania i rozkładu głównych osi na optyczny ciężar tej komponenty.

Umiejętności nabywane w czasie realizacji ćwiczenia „Sylwety”:

1. Nabycie umiejętności tworzenia zrównoważonej, statycznej i harmonijnej kompozycji zamkniętej czarnych sylwet.

2. Nabycie umiejętności tworzenia zrównoważonej, statycznej i harmonijnej kompozycji otwartej fragmentów czarnych sylwet.

3. Nabycie umiejętności kształtowanie ekspresji linii. Rozważania o konturze.

4. Wprowadzenie pojęcia struktura. Nabycie umiejętności budowania struktur na płaszczyźnie.

5. Nabycie umiejętności budowania ekspresyjnej, skrótowej formy. Rozważania o ekspresji.

6. Rozwój oka studenta. Rozwój umiejętności posługiwania się miarą optyczną w ocenie komponent.

Egzamin z oceną

Złożenie do 19.01.2026 do godz. 11 gotowych ćwiczeń w Pracowni 70 na Wydziale Malarstwa.

Uczestnictwo w montażu wystawy podsumowującej semestr w dniu 19.01 w godz. 11-13 oraz w omówieniu semestru.

Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest uczestnictwo w zajęciach w semestrze.

Student/ka ma prawo do dwóch nieusprawiedliwionych nieobecności.

Kryteria oceny:

- ocena umiejętności stosowania wprowadzonych reguł kompozycji

- ocena zgodności odpowiedzi z założeniami ćwiczenia

- ocena wyrazu plastycznego odpowiedzi na stawiany problem                                                                     

- ocena jakości wykonania     

Złożenie wszystkich ćwiczeń, montaż wystawy podsumowującej semestr, uczestnictwo w omówieniu grupowym efektów pracy w semestrze.

R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa, Warszawa 1978.

W. Kandyński, Punkt linia a płaszczyzna. Przyczynek do analizy elementów malarskich, Officyna, 2019

brak