Metody nauczania dotyczące przedmiotu Organizm Intermedialny są autorską formą zajęć wypracowaną na bazie indywidualnych, wieloletnich poszukiwań, odbytych szkoleń i przeprowadzonych badań.
1. Wykład wprowadzający (zajęcia grupowe o charakterze autorskim w formie prezentacji multimedialnej dotyczącej danego przedmiotu).
2. Ćwiczenia studyjne (przemyślany i uformowany cykl autorskich ćwiczeń zespołowych lub grupowych z zakresu świadomej obecności, komunikacji interpersonalnej, obserwacji, budowania relacji i połączeń).
3. Dialog i dyskusja dydaktyczna (zespołowe lub grupowe rozmowy na koniec zajęć mające na celu uzyskanie feedbacku opartego na analizie przeprowadzonych ćwiczeń a także na określeniu zaistniałych stanów emocjonalnych i tematyki, kierunku prowadzenia wspólnych realizacji).
4. Prezentacje, pokazy warsztatowe związane z realizowanymi: technikami, ćwiczeniami, zadaniami (zajęcia grupowe lub zespołowe).
5. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia grupowe lub zespołowe mające na celu: przeniesienie zdobytych doświadczeń na obszar manualny i cyfrowy, rozwijające biegłość posługiwania się warsztatem wypracowanym w Pracowni na pograniczu sztuk tradycyjnych i nowych).
6. Podstawy pracy z ciałem, głosem, rytmem, słowem i dźwiękiem.
7. Rejestracja automatycznego gestu, technika monotypii, algrafii – offsetu lub serigrafii.
8. E-learning (zajęcia realizowane z wykorzystaniem sprzętu i oprogramowania komputerowego oraz internetu).
9. Podstawowa obsługa programów: Adobe Photoshop, Adobe Illustrator, Adobe Premiere lub Adobe After Effect, Mad Mapper, Module8, GarageBand lub Adobe Audition i aplikacji na iPada skupiając uwagę na wypracowanie łączników pomiędzy mediami.
10. Podstawowa obsługa sprzętu w kontekście łączenia mediów: skaner, aparat i kama cyfrowej, lampy studyjne, dyktafon, projektor, głośniki.
11. Umiejętność pracy w internecie dla zdobycia cennych i wiarygodnych informacji.
12. Studenci definiują swój warsztat, wybierając narzędzia, którymi chcą posługiwać się na dalszym etapie kształcenia.
13. Ćwiczenia kreacyjne (improwizacja i stymulowanie rozwoju kreacyjnego poprzez wykorzystanie zgromadzonych narzędzi performatywnych, wizualnych i dźwiękowych właściwych dla danych uczestników prowadzonego przedmiotu).
14. Projekt zespołowy lub grupowy (uformowanie i przeprowadzenie realizacji artystycznej połączonej z prezentacją publiczną na wystawie końcoworocznej, w formie ekspozycji finalnej).

Zaliczony egzamin komisyjny po pierwszym roku studiów I stopnia.

Program przedmiotu Organizm Intermedialny koncentruje się na wypracowaniu zintegrowanej: zespołowej lub grupowej formy artystycznego wyrazu w zakresie sztuki intermedialnej. Jest praktycznym wprowadzeniem do systemu kształcenia wyników badań osiąganych w pracy Synergia Sztuk. Komunikacyjny system wspierający pomiędzy Sztuką Intermedialną i Zintegrowanymi Mediami Performatywnymi.

Inspiracją przy budowaniu programu są: Antonin Artaud, Kazuo Ono, Atsushi Takenouchi, Pina Baush, Gabrielle Roth, Jonathan Horan, Anna Halprin, Jacques Lecoq, Egon Schiele, Halina Chrostowska, Anna Godowska, Matej Matejka.

1. Poznanie.

Zajęcia rozpoczynają się prezentacją multimedialną, w czasie której omawiam inspiracje dotyczące formy i konstrukcji programu przedmiotu. Prezentuję przykładowe prace własne i realizacje studenckie powstałe na bazie tego programu w poprzednich latach. Ze studentami przeprowadzam rozmowę dotyczącą obszaru zainteresowań i dotychczasowych osiągnięć wraz z prezentacją portfolia.

2. Granice i bezkres.

Pierwszy etap pracy skupia się na realizacji uformowanego cyklu autorskich ćwiczeń, zespołowych lub grupowych z zakresu świadomej obecności, komunikacji interpersonalnej, obserwacji, budowania relacji i połączeń.

MODUŁ I Tworzenie komunikacji, relacji w grupie.

Tworzymy grupę i bezpieczną przestrzeń, w której podstawą jest otwartość, szczerość, odpowiedzialność, zaufanie i akceptacja. Praca skupia się na realizacji cyklu ćwiczeń (zespołowych lub grupowych) z zakresu świadomej obecności, komunikacji interpersonalnej, obserwacji, budowania relacji i połączeń. Doświadczamy autentycznych pozytywnych i negatywnych emocji, które ujawniają się w naszym wnętrzu poprzez relacje z innymi osobami. Dajemy sobie wsparcie przy przekraczaniu granic. Rozwijamy pozytywne elementy, które nas łączą.

Wspólne rozmowy na koniec zajęć mają na celu uzyskanie feedbacku.

Dzielimy się wnioskami po przeprowadzonych ćwiczeniach. Określamy, jak wzajemne reakcje wpływają na nas i środowisko, które razem tworzymy. Definiujemy zaistniałe stany emocjonalne. Analizujemy, co jest naturalne i prawdziwe, a co sztuczne, co przychodzi nam lekko, a co z trudem. W ten sposób wybieramy tematy i środki wyrazu, które pragniemy zgłębiać i ustalamy kierunek prowadzenia wspólnych realizacji.

Wybrane przykłady ćwiczeń:

Obecność w Grupie.

Polaryzacja.

Kiedy Upadasz...

Wspólna Droga.

Puls.

Oko w Oko.

Narodziny i Śmierć.

Nić Połączeń.

Pięć Rytmów.

3. Warsztat.

W tym obszarze treści przedmiotu dotyczą percepcji podprogowej, zgłębiania wiedzy własnej podświadomości, a przede wszystkim nauce przekładania jej w sposób praktyczny na działania manualne i cyfrowe.

MODUŁ II Działania manualne i cyfrowe.

Używamy ciała jako nośnika, w którym zapisana jest emocja, ekspresja, znak i forma. Poprzez tworzenie obrazów graficznych, video-artu, tekstów, kompozycji hałasu uczymy się opanowywać podstawy nieznanych dotąd technik i testujemy obszary pomiędzy nimi.

Ważną częścią tej pracy jest rejestracja automatycznego gestu, czyli odbierania informacji bez świadomości ich spostrzegania. Jest to rozwijanie percepcji podprogowej. Przekładamy emocje i spostrzeżenia poprzez ciało na media manualne i cyfrowe. Poznajemy techniki opisane szerzej w metodach nauczania.

Korzystamy z Internetu dla pogłębienia tematyki oraz rozwinięcia innej formy komunikacji.

4. Ostateczna forma.

Na tym etapie studenci są przygotowani do skierowania uwagi na ponowne połączenie mediów. Weryfikują ostatecznie swoje doświadczenia, wybraną tematykę oraz media dla osiągnięcia właściwej formy artystycznego wyrazu grupy lub zespołu. Następuje określenie relacji z widzem, przekazu, interakcji i sposobu ekspozycji pracy.

MODUŁ III Wspólna forma artystycznego wyrazu.

W zależności od stymulowanej kreacji, zainteresowań i umiejętności tworzymy zespołową lub grupową pracę intermedialną. Stanowimy dla siebie nawzajem inspirację w kreacji. Dążymy do równowagi w osiąganiu kompromisów i spełnieniu własnych potrzeb. Uczymy się przygotować do interdyscyplinarnej pracy zespołowej.

Efekt końcowy jest elastyczny, zależny od konkretnej grupy i liczby osób zapisanych na zajęcia. Program nauczania ma na celu stopniowe i gruntowne przygotowanie studentów do wypowiedzi w ramach komunikacji intermedialnej oraz do nabycia umiejętności potrzebnych do interdyscyplinarnej pracy grupowej, zarówno w środowisku artystycznym wewnętrznym, jak i zewnętrznym.

Wybrane przykłady zadań:

Organizm Intermedialny.

Ciało Intermedialne.

Pejzaż Wewnętrzny.

Lustra.

Jestem...

Drzewo Życia.

Połączeni.

Miasto Mojego Wnętrza.

Pięć Rytmów.

1. Ocena jakości, poziomu artystycznego i warsztatowego prezentowanych prac.
2. Systematyczność w pracy i uczestniczenie w przeglądach.
3. Samodzielność w obrębie pracy twórczej.
4. Ocena umiejętności współpracy.
5. Ocena umiejętności operowania własnymi, zespołowymi lub grupowymi środkami wyrazu.
6. Ocena skuteczności przełożenia zdobytej wiedzy i umiejętności na końcową zespołową lub
grupową realizację artystyczną.
7. Ocena poziomu wiedzy i logicznego rozumowania dotyczących przedmiotu intermedialnego w kontekście interdyscyplinarnego kształcenia.
9. Ocena stopnia zaangażowania w realizację programu studiów w Pracowni Komunikacji
Intermedialnej.
9. Ocena poziomu publicznej prezentacji pracy.
10. Skala ocen określona w/g obowiązującej na Wydziale Sztuki Mediów skali punktacji.

1. Rozliczenie zadań i zaliczenie obowiązkowych przeglądów po każdym etapie pracy.
2. Przygotowanie prezentacji realizacji artystycznej do ekspozycji finalnej.

Spis lektur uzupełniany jest na bieżąco w miarę pojawiania się nowych pozycji wydawniczych.
Literatura jest dobierana indywidualnie pod kątem wiedzy, zainteresowań i potrzeb danego zespołu lub grupy.
Literatura Europejska (zarówno proza jak i poezja),
Albumy monograficzne,
Albumy tematyczne/problemowe.

Przykładowe pozycje:
1. Oskar Schlemmer, Eksperymentalna scena Bauhausu, wyd. słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2010.
2. Arnold Berleant, Prze-Myśleć Estetykę, wyd. Universitas, Kraków 2007.
3. Andrzej Gwóźdź, Kino po kinie, wyd. Oficyna Naukowa, Warszawa 2010.
4. Antonin Artaud, Artaud. Teatr i jego sobowtór, wyd. Czuły Barbarzyńca, Warszawa.
5. Kazuo Ono, Yoshito Ono, Świat Butoh Kazuo Ono, wyd. Pompka, Warszawa 2014.
6. Gabrielle Roth, Uwolnij ciało, ucieleśnij duszę. Transformacja poprzez 5Rytmów, wyd. Free
Bird, Komorzno 2014.
7. Gabrielle Roth, Połączeni, wyd. Biały Wiatr, Rzeszów 2014.
8. Anna Halprin, Taniec jako sztuka uzdrawiania, wyd. Kined, 2010.
9. Jacques Lecoq, Ciało poetyckie, wyd. Instytut im Jerzego Grotowskiego, Wrocław 2011.
10. Halina Chrostowska, wyd. Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Krajowa agencj
wydawnicza, Warszawa 2000.
11. Przemysław Trzeciak, Idea i tusz, wyd. Pruszyński i S-ka, Warszawa 2002.
12. Magdalena Zamorska, Obecni ciałem, wyd. LIBRON, Kraków 2014.
Anya Peterson Royce, Antropologia sztuk widowiskowych, wyd. Uniwersytetu Warszawskiego,
Warszawa 2010.
13. Jon McKenzie, Performuj albo..., wyd. Universitas, Kraków 2011.
14. Urszula Czartoryska, Przygody plastyczne fotografii, wyd. słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2002.
15. Urszula Czartoryska, Fotografia - mowa ludzka, wyd. słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2006.
16. Lev Manovich, Język nowych mediów, wyd. Akademickie i profesjonalne, Warszawa 2006.
17. Maryla Hopfinger, Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku, wyd. Oficyna naukowa, 2002.