Metody nauczania (forma zajęć)

Ćwiczenia indywidualne

Korekty indywidualne, dyskusja w grupie

Współdziałanie w grupie

Praca w pracowni i w plenerze zajęcia warsztatowe

Wspólne zwiedzanie wystaw

Wymagania wstępne:

umiejętności manualne, praca w glinie, rysunek

umiejętność fotografowania

specyficzne umiejętności (szycie, modelowanie, lutowanie/spawanie, itp.)

Specjalność
Projektowanie produktu i komunikacji wizualnej
Pracownia Kompozycji Brył i Płaszczyzn dla I Roku - Pracownia R1

Pracownia Kompozycji Brył i Płaszczyzn I Roku na Wydziale Wzornictwa, wprowadza studentów w problematykę kształtowania i oddziaływania form w przestrzeni. Program pracowni nawiązuje do tradycji Pracowni Rzeźby Jerzego Jarnuszkiewicza w zakresie studium natury oraz do Pracowni Kompozycji Brył i Płaszczyzn Oskara Hansena w zakresie kompozycji w przestrzeni.

W części rzeźbiarskiej uwzględnione zostały ćwiczenia z konstrukcji, kształtowania bryły, ekspresji materiału w oparciu o studium modela. W części kompozycyjnej uwzględnione zostały ćwiczenia z zakresu podstawowych pojęć kompozycyjnych takich jak : rytmy czasoprzestrzenne, kontrast i analogia, skala, kombinatoryka elementów. Ćwiczenia te wykonywane są przy użyciu form abstrakcyjnych w przestrzeni teoretycznej (w pracowni) oraz w konkretnej sytuacji w plenerze.
Sięgnięcie do dorobku wymienionych pedagogów jest fundamentem naszej dydaktyki opartej na indywidualnej ekspresji studenta a z drugiej strony poszerzającej jego świadomość budowy formy przekazu.
W drugim semestrze studenci poznają zasady „tworzenia we współdziałaniu” – oryginalnej metody zainicjowanej w latach 80. ub. wieku na Wydziale Wzornictwa przez Wiktora Gutta i Grzegorza Kowalskiego.
Zajęcia Rzeźby i Rysunku prowadzone są we wzajemnym merytorycznym uzupełnieniu

.
Ćwiczenia z rysunku odnoszą się zarówno do form abstrakcyjnych w przestrzeni jak do studium natury (modela). Analizie rysunkowej poddawane są różne aspekty przestrzeni: perspektywa, światło, kontrasty, rytmy zaś w przypadku studium natury: analiza pozy, kierunki, proporcje, masy i ciężary, studium światła, i w konkluzji - ekspresja ciała modela. Studenci w praktyce poznają podstawowe zagadnienia techniczne warsztatu rzeźbiarskiego i rysunkowego.

W semestrze letnim wraz z Muzeum Sztuki Nowoczesnej organizowane są warsztaty w Domu Zofii i Oskara Hansenów w Szuminie. Poprzedza je cykl wykładów o historii i dorobku Profesora Oskara Hansena. Warsztaty w Szuminie to praktyczne ujęcie Formy Otwartej.

Prowadzący kładą główny nacisk na pracę ze studentami realizowaną w procesie indywidualnym a w grupie na tworzenie we współdziałaniu.
Roczna praca przygotowuje studenta do dalszego rozwoju indywidualnej ekspresji artystycznej.

Przy pracowni istnieje intensywnie działające Koło Naukowe.

Pracownia dyplomująca

Zajęcia poza wyjazdami plenerowymi oraz warsztatowymi prowadzone są w I i II semestrze razy w tygodniu : wtorki , godz. 09:00-18:00

Typ przedmiotu
Obowiązkowy, kształcenie ogólne GTP (Grupa Treści Podstawowych)

Treści programowe nauczania
W semestrze I i II realizowanych jest ok. UZUP zadań o charakterze studyjnym. Zadania są realizowane w różnych warsztatach i mediach, od rysunku i rzeźby, poprzez fotografię i film, aż do użycia technik komputerowych. Większość ćwiczeń realizowanych jest w warunkach pracowni, indywidualnie i zbiorowo.

Jedno jest realizowane w plenerze w zadanym kontekście.

Przewidziane jest zadanie realizowane we współpracy z Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.
Rozwijana jest umiejętność autoanalizy i autokomentarza.

I SEMESTR ZIMOWY

RZEŹBA

Kompozycja asymetryczna.- grafika czarno - biała. Zależności kompozycyjne kartki A4. Stosunek do istniejących podziałów w kartce papieru A4

Problem czasoprzestrzeni. Uprzestrzennienie regularnej bryły geometrycznej sześcian, prostopadłościan, walec, kula, stożek. Wyrzeźbić kompozycję poznawalną przy obrocie 360’. Prezentowane i fotografowane w obrocie 360’C.

Przypadkowość i świadoma decyzja.

Forma.”naturalnie ukształtowana” i świadomy proces jej prezentacji w przestrzeni.
Forma ukształtowana wskutek zgniatania
sposób ekspozycji tej formy aby wyeksponować jej walory czasoprzestrzenne

4. Studium natury. (rysunek i rzeźba)
studium czaszki ludzkiej obserwacja i odwzorowanie
Studium czaszki zwierzęcej obserwacja i interpretacja.

5. Kompozycja czasoprzestrzenna
a) Kompozycja poznawalna w obrocie 360’, od bieli do czerni,
dokumentacja filmowa
b) maska - problem zakrywania.
nakrycie głowy problem eksponowania
Kompozycja czasoprzestrzenna na kanwie własnej głowy
Prezentowane i fotografowane w 4 ujęciach.
6. Współdziałanie kombinatoryka
a) kostki 1x10 polichromowane
Plener:
5. Problem skali. Stosunek wniesionego elementu do pejzażu, warunków klimatycznych, pory dnia. Temat: Ja znak pejzażu.

RYSUNEK

1. Przestrzeń, światło, bryła. Rysunek danego układu przestrzennego
2. Studium natury ludzka czaszka.
3. Studium światła w oparciu o własnoręcznie wykonany model wstęgi mobiusa
4. Wariacje kompozycyjne na temat:
a. Maski
b. Nakrycia głowy

II SEMESTR LETNI

RZEŹBA

Studium natury Postać ludzka zagadnienia proporcji konstrukcji biomechaniki zadanie konsultowane przez dr n. med. Roberta Śmigielskiego.
Zadanie kompozycyjne układ rytmów czasoprzestrzennych w ruchu obrotowym (wobec nieruchomego obserwatora).
Zadanie kompozycyjne układ rytmów czasoprzestrzennych poznawanych w ruchu liniowym, przez ruchomego obserwatora.
Kombinatoryka elementów. Kompozycja składana z elementów tworzonych indywidualnie.
Dialogi na stole: problem współdziałania.
Porozumiewanie się przy pomocy abstrakcyjnych elementów.

RYSUNEK

Kolaż zestawienie elementów o różnym wyrazie
2. Rysunek bez papieru. Konstrukcja, cień, ruch. Dokumentacja fotograficzna
3. Studium ruchu modela według Edwarda Muybridge’a
Wymagane: forma kolażu, forma filmu animowanego
4. Studium natury model w danym układzie kierunków mas, napięć.
a. Rysunki koncepcyjne do rzeźby
b. Rysunki detalu

Wszystkie planowe zajęcia są obowiązkowe.
Nieobecność usprawiedliwia zaświadczenie lekarskie.
(Spóźnienie jest liczone do 15 minut od godziny rozpoczęcia zajęć po 15 minutach wpisywana jest nieobecność)
30 % nieobecności na zajęciach w ciągu semestru stanowi podstawę do nie zaliczenia semestru.
Nie usprawiedliwiona nieobecność kończy się rozmową z dziekanem rozmowa z dziekanem informuje o mozliwosci usuniecia ze studiów
/nie usprawiedliwione nieobecności i spóźnienia mają bardzo negatywny wpływ na ocenę semestralną/
Na ocenę semestralna składają się oceny cząstkowe realizowanych ćwiczeń a także oceny przeglądów związanych z etapami rozwoju prac .
Pod uwagę bierzemy zaangażowanie w realizację zadań, postępy wykonane w ciągu semestru a także efekt końcowy oraz sposób prezentacji pracy.
W ciągu roku odbywają się obowiązkowe pracowniane indywidualne przeglądy całościowe na których oceniamy prace:
W semestrze zimowym:
2 obowiązkowe indywidualne przeglądy prac rzeźbiarskich i rysunkowych
W semestrze letnim :
2 obowiązkowe indywidualne przeglądy prac rzeźbiarskich i rysunkowych
Ocena semestralna składa się z ocen cząstkowych realizowanych ćwiczeń a także przeglądów.
Istnieje możliwość uzyskania wyróżnienia na koniec Roku - stanowi to składowa pracy w I i II semestrze - wyjątkowe zaangażowanie, realizacje stawianych celów, postęp w rozwoju, realizacje zadań dodatkowych.

Kryteria oceny

zrozumienie tematu zadania
aktywność przy realizacji zadania
samodzielne i twórcze podejście do tematu
umiejętność sprawnego użycia wybranego medium
ocena rozwoju projektu
komunikatywność autoprezentacji projektu
aktywność na rzecz pracowni

efektywność w pracy zespołowej

Skala ocen – zgodna z Regulaminem Studiów ASP w Warszawie

Wymagania końcowe dla przedmiotu Rysunek i Rzeźba

znać podstawowy warsztat rzeźbiarski i rysunkowy;

znać podstawowy warsztat fotograficzny i filmowy;

umieć działać kreatywnie w zespole, a także realizować własne (indywidualne założenia) w kontekście grupy;

umieć dokumentować własną pracę;

dokonać autoprezentacji przy użyciu wszystkich dostępnych mediów;

posiadać umiejętność poszukiwań teoretycznych i ikonograficznych materiałów potrzebnych do realizacji swoich zamierzeń;

samodzielnie pracować;

Literatura:

Lektury obowiązkowe:
Oskar Hansen. Zobaczyć świat, red. Jola Gola, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Muzeum ASP, Warszawa 2005
Oskar Hansen. Ku Formie Otwartej/ Towards the Open Form, red. Jola Gola, Fundacja Galerii Foksal, Revolver, Muzeum ASP, Warszawa 2005

Umberto Eco Pejzaż semiotyczny W-wa Bibl. Myśli Współcz.
A. Wallis Kultura i więź przestrzenna W-wa 1978 K.i W.
A. Osęka Mitologie artysty WP W-wa 1970
M. Porębski Ikonosfera Warszawawa Bibl. Myśli Współcz.
Henryk Morel Rzeźba rysunek kompozycja przestrzenna 1937-1968 wyd. Narodowa Galeria Sztuki Zachęta 1996
Jacek Sempoliński Miejsce zwane Czaszką, Muzeum ASP, Warszawa 1990
W kręgu Formy Otwartej Muzeum ASP Warszawa 1986
W kręgu Pracowni Jarnuszkiewicza W 35-lecie pracy pedagogicznej profesora Jerzego Jarnuszkiewicza, Muzeum ASP, Warszawa 1985
Kowalnia. 1985-2015 Praca zbiorowa pod redakcją Prof. Grzegorza Kowalskiego wyd. Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach, Katowice 2016
Joseph Beuys. Teksty komentarze, wywiady, oprac.: Jedliński Jaromir, Wydawnictwo Centrum Sztuki Współczesnej, Sztuka, 1990
Siegfried Giedion. Przestrzeń, czas i architektura, PWN, Warszawa.
Artyści o sztuce Od Van Gogha do Picassa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe