projekt badawczy roczny

znajomość języka angielskiego, znajomość sztuki polskiej XX wieku i współczesnej

przeprowadzenie wywiadu, złożenie transkrypcji i nagrania (audio lub video) w Archiwum Artystów MSN

przeprowadzenie wywiadu, złożenie transkrypcji i nagrania (audio lub video) w Archiwum Artystów MSN

Kryteria oceny:

Ocena słowna, ocena liczbowa (do średniej)
Opis wymaganych kryteriów

Stopień opanowania wiedzy w %

 
celujący, 5,35
osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia (dot. przygotowania do przeprowadzenia wywiadu, zrobienie rozmowy, a także jej transkrypcję i edycję) obejmujących wszystkie istotne aspekty w stopniu wybitnym
≥ 91

bardzo dobry, 5,0
osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia obejmujących w pełni wszystkie istotne aspekty, tj. przygotowanie do przeprowadzenia wywiadu, zrobienie rozmowy, a także jej transkrypcję i edycję
90–88

bardzo dobry minus, 4,65
osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia (dot. przeprowadzenia, transkrypcji i edycji wywiadu) obejmujących wszystkie istotne aspekty z bardzo nieznacznymi pominięciami lub nieścisłościami
87–86

dobry plus, 4,35
osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia (dot. przeprowadzenia, transkrypcji i edycji wywiadu) obejmujących wszystkie istotne aspekty z pewnymi błędami lub nieścisłościami
81-85

dobry, 4,0
osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia (dot. przeprowadzenia, transkrypcji i edycji wywiadu) z pominięciem niektórych mniej istotnych aspektów
73-80

dobry minus, 3,65
osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia (dot. przeprowadzenia, transkrypcji i edycji wywiadu) z pominięciem trzech–czterech mniej istotnych aspektów, takich jak uchybienia przy transkrypcji lub edycji wywiadu
72–71

dostateczny plus, 3,35
osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia (dot. przeprowadzenia, transkrypcji i edycji wywiadu) z pominięciem niektórych istotnych aspektów lub z istotnymi nieścisłościami, takich jak uchybienia w procesie przygotowania do wywiadu i przeprowadzania rozmowy
61-70

dostateczny, 3,0
osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia (dot. przeprowadzenia, transkrypcji i edycji wywiadu) z pominięciem niektórych ważnych aspektów lub z poważnymi nieścisłościami, takich jak znaczne uchybienia w procesie przygotowania do wywiadu i przeprowadzania rozmowy
53-60

dostateczny-, 2,65
osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia (dot. przeprowadzenia, transkrypcji i edycji wywiadu) z pominięciem kilku ważnych aspektów lub z kilkoma bardzo poważnymi nieścisłościami, takich jak znaczne uchybienia w procesie przygotowania do wywiadu, przeprowadzania rozmowy oraz jej późniejszej transkrypcji i edycji
52–51

niedostateczny, 2,0
brak osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia
≤ 50

nieklasyfikowany
0
brak możliwości oceny poziomu osiągnięcia efektów kształcenia
0%
 

Cykl wykładów/ seminariów poświęcony problematyce oral history w kontekście historii sztuki: metodologii przeprowadzania wywiadów, analizie oraz interpretacji. Celem wykładów jest zbudowanie fundamentu pod archiwum "Mówionych historii” sztuki nowoczesnej i współczesnej: skompletowanie warsztatu, przeprowadzenie rozmów oraz ich analiza i interpretacja. Pierwszy semestr: zajęcia o charakterze historyczno- praktyczno-warsztatowym, przeprowadzanie wywiadów; drugi semestr - analiza i interpretacja zgromadzonego materiału.

Treści programowe nauczania (treść zajęć – rozpisana na poszczególne zajęcia):

Zajęcia dobywają się co dwa tygodnie po 4 godziny akademickie (1.5 godz + 1.5 godz)

I.            Spotkanie organizacyjne: przedstawienie zarysu projektu, przydział artystów z listy studentom. MSN i WZKW (z udziałem Studentek biorących udział w projekcie)

II.           Robert Jarosz, Magdalena Drągowska, Prezentacja Archiwum Artystów (spotkanie w MSN)

III.         dr Adriana Kapała (Ośrodek KARTA), Warsztaty historii mówionej

Zajęcia mają na celu przybliżenie studentom metody historii mówionej (wywiadów prowadzonych w nurcie narracyjno-biograficznym) wykorzystywanej w projektach dokumentacyjnych Ośrodka KARTA. Krótko zostanie omówiony aktualny stan rozwoju tej metody: ośrodki korzystające z niej, projekty i wykorzystanie na różnych polach naukowych i popularyzatorskich. W drugiej części zajęć o charakterze warsztatu studenci zapoznają się z przykładami wywiadów realizowanymi metodą audio lub wideo. Uzupełnieniem warsztatów będzie omówienie deklaracji - zgody świadka (w tym aspekty prawne udostępniania relacji) oraz kwestie etyczne w formie ćwiczeń na wybranych kazusach.

Lektury uzupełniające:

1. Historia mówiona. Elementarz, NCK, Kraków 2008

2. M. Kurkowska-Budzan, "Historia zwykłych ludzi". Współczesna angielska historiografia dziejów

społecznych, Towarzystwo Wydawnicze "Historia Iagellonica", Kraków 2003

3. M. Kurkowska-Budzan "Informator, świadek historii, narrator – kilka wątków epistemologicznych i etycznych oral history", Wrocławski Rocznik Historyczny, tom 1, Wrocław 2011

4. A. Portelli, "Co stanowi o odmienności historii mówionej", Wrocławski Rocznik Historii Mówionej, numer specjalny, Wrocław, 2018

5. Opowiedziane. Historia mówiona w praktykach humanistycznych, red. A Karpowicz, M. Litwinowicz, M. Rakoczy, Instytut Kultury Polskiej, Warszawa 2019

IV.          dr Piotr Słodkowski (WZKW ASP), Historia mówiona w historii sztuki (wykład i seminarium)

Wykład będzie poświęcony przedstawieniu najważniejszych założeń projektu badawczego realizowanego przez Fundację Salony w latach 2012–2014. Jego celem było zebranie relacji świadków pamięci: pomysłodawców i uczestników dwóch najważniejszych cyklicznych imprez artystycznych organizowanych w Zielonej Górze, imprezom Złotego Grona (1963–1981) oraz Biennale Sztuki Nowej (1985–1996). Przywołując projekt, postawię pytanie o to, jak historia mówiona jako narzędzie wywoływania źródeł wspomaga przyrost „oddolnej” wiedzy w historii sztuki.

Seminarium: cd

Bazując na wybranych wywiadach (dostępnych w postaci tekstu i zapisów audio-wideo) poddamy głębokiemu odczytaniu wypowiedzi świadków historii. Naszym celem będzie refleksja nad tym, jak doświadczenia biograficzne poszczególnych aktorów wydarzeń formują ich sensotwórczą opowieść na temat omawianych imprez. I jak przyjmowaną przez nich optykę można odnosić do utrwalonej narracji historyczno-artystycznej. 

Lektura:

Przestrzeń społeczna. Historie mówione Złotego Grona i Biennale Sztuki Nowej, red. Piotr Słodkowski, Fundacja Salony, Warszawa 2014 (fragmenty).

V.            Omówienie dotychczasowych lektur, stanu zaawansowania prac związanych z wywiadem. 5.12

VI, VII, VIII: dr Dobrochna Kałwa (Instytut Historii, Uniwersytet Warszawski)

Użycia i nadużycia historii mówionej – praktyka badawcza.

Tematem trzech kolejnych zajęć – wykładu i towarzyszącego im seminarium – będzie sztuka prowadzenia rozmowy ze świadkiem historii. W trakcie wykładów przedstawione zostaną strategie prowadzenia wywiadów (ilustrowane materiałami audio i wideo), które staną się punktem wyjścia do wspólnej refleksji nad zaletami i wadami stosowanych przez oralistów i oralistki metod rozmowy, etycznych dylematów i sposobów radzenia sobie z nieprzewidzianymi sytuacjami, wreszcie zasad sporządzania dokumentacji źródłowej (nagranie, metryka, transkrypcja itd.). Podstawą dyskusji na seminariach, obok materiałów filmowych i publikacji historycznych powstałych z wykorzystaniem relacji, będzie literatura przedmiotu, podana poniżej.

Tematyka szczegółowa:

VI.          Historia mówiona, czyli o sztuce dialogu w teorii i praktyce

Wykład i seminarium.

Głównym wątkiem wykładu i seminarium będzie próba ustalenia, co wyróżnia wywiad historii mówionej od wywiadu w potocznym tego słowa rozumieniu.

Literatura teoretyczna:

1. Portelli, Alessandro (2018): Co stanowi o odmienności historii mówionej. Wrocławski Rocznik Historii Mówionej, s. 23–38, na stronie: https://wrhm.pl/index.php/wrhm/article/view/213

2. Kudela-Świątek, Wiktoria (2015): Awangarda i outsiderzy. Rozważania o polskiej historii mówionej pomiędzy historią publiczną a dyskusją akademicką. Wrocławski Rocznik Historii Mówionej 5, s. 111–139, na stronie: https://wrhm.pl/wrhm/article/view/98

Poradniki praktyczne:

1. Kurkowska-Budzan, Marta, et al. (2008): Historia mówiona: elementarz. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury; Artefakty, na stronie: https://www.nck.pl/upload/hisoria-mowiona-elementarz.pdf

2. Welfe, Marta, oprac. (2010): Historie mówione – podręcznik, Łódź: Stowarzyszenie Topografie 2010, na stronie: http://www.wpek.pl/pi/85053_1.pdf

3. Moyer, Judith, Krok po kroku – przewodnik po historii mówionej, tłum. i adaptacja Monika Koszyńska, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Warszawa 2008, na stronie: http://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/dlibra/doccontent?id=10161&dirids=1

3. Czapigo, Dominik (2012): Historia mówiona – realizacja nagrań. [w:] Katarzyna Ziętal (red.): Archiwistyka Społeczna. Ośrodek KARTA, s. 69–79, na stronie: http://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/publication/48242

VII.       Etyka historii mówionej, czyli o dobrostanie

Wykład i seminarium.

Lektury:

1.Gałęziowski, Jakub i Urbanek, Joanna (2017): „Etyczny zwrot” w polskiej historii mówionej. Wrocławski Rocznik Historii Mówionej 7, s. 1–28, na stronie: https://wrhm.pl/wrhm/article/view/165/111

2. Kurkowska-Budzan, Marta (2008): Badacz – tubylec. O emocjach, władzy i tożsamości w badaniach oral history miasteczka Jedwabne. [w:] Tomasz Wiślicz i Barbara Wagner (red.): Obserwacja uczestnicząca w badaniach historycznych: zbiór studiów. Zabrze: Wydawnictwo Inforteditions, s. 17–25.

3. Kałwa, Dobrochna (2005): Kozetka historyka. Oral history w badaniach życia prywatnego. [w:] Dobrochna Kałwa, Adam Walaszek, Anna Żarnowska (red.): Rodzina, prywatność, intymność: dzieje rodziny polskiej w kontekście europejskim. Sympozjum na XVII Powszechnym Zjeździe Historyków Polskich, Kraków, 15-18 września 2004. Zbiór studiów. Warszawa: DiG, s. 181–190.

VIII.     Dziedzictwo dźwięków, czyli o archiwum wywiadów 27.01

Wykład i seminarium.

W trakcie wykładu przyjrzymy się archiwom historii mówionej online, sposobach opisu zbiorów, zasad ich dostępu. Zastanowimy się, jakie cele decydują o strategii archiwum (zachowanie dziedzictwa versus popularyzacja i upowszechnienie), jakie zadania składają się na pracę archiwisty i czy w ogóle warto archiwizować.

Wideo:

Szylar, Monika, Machulski, Piotr (2016), Historia mówiona. Jak nagrywać relacje biograficzne audio? Instruktaż dla osób nagrywających, Fundacja Ośrodek Karta, na stronie: https://vimeo.com/146764823

Lektury:

1. Kucharski, Wojciech (2019): Autorstwo i prawa autorskie do relacji oral history w Polsce. Wrocławski Rocznik Historii Mówionej, t. 8, na stronie: https://wrhm.pl/wrhm/article/view/205.

2. Straczuk, Justyna, Filipkowski, Piotr (2014): Archiwizacja danych jakościowych. Wprowadzenie. Studia Socjologiczne, s. 161–166, na stronie: http://journals.pan.pl/dlibra/publication/105278/edition/91124/content

3. Żeglińska, Anna (2011): Relacje oral history jako obiekty archiwalne. Archiwa – Kancelarie – Zbiory, s. 145–154, na stronie: https://apcz.umk.pl/czasopisma/index.php/AKZ/article/view/AKZ.2011.005

P R Z E R WA  M I Ę D Z Y S E M E S T R A L N A

IX.         dr Joanna Wawrzyniak (Instytut Socjologii, Uniwersytet Warszawski), Teorie i metody prowadzenia badań biograficznych

wykład i seminarium

Podczas wykładu zrelacjonuję różne podejścia teoretyczne i metodologiczne do wywiadu biograficznego w socjologii i historii mówionej, różnicując je pod kątem teorii, metody, sposobu prowadzenia wywiadu, a także jego wykorzystania w pracy badawczej.

Lektury:

1. Susan E. Chase, Wywiad narracyjny. Wielość perspektyw, podejść, głosów, w: Metody badan jakościowych, red. Norman Denzin, Yvonna Lincoln, PWN, Warszawa 2009, 15-55. 

2. Franka Maubach, Świadek historii. Swobodne wspominanie a krytyka źródła historycznego – o ambiwalencji metody w zachodnioniemieckiej oral history około roku 1980, „Wrocławski Rocznik Historii Mówionej” 2013, 3, s. 39-71

3. Jean-Claude Kaufmann, Wywiad rozumiejący, przekł. Alina Kapciak, Oficyna Naukowa, Warszawa 2010, s. 72-110.

X.            Spotkanie z Adrianą Kapałą (Ośrodek Karta)

XI.           dr Joanna Wawrzyniak (Instytut Socjologii, Uniwersytet Warszawski), Doświadczenia projektów dokumentacyjno-badawczych

podwójny wykład

Podczas wykładu opowiem o doświadczeniach dwóch dużych projektów dokumentacyjnych, które wykorzystywały narracyjny wywiad biograficzny: (1) Projekt Pamiętanie Peerelu, (2) Projekt Od socjalistycznej fabryki do międzynarodowej korporacji. W obu przypadkach doświadczenia, pytania badawcze, problemy w realizacji projektów i uzyskany materiał badawczy są do pewnego stopnia zbieżne z Historiami nowoczesności

Lektury:

1. Anka Grupińska i Joanna Wawrzyniak, Buntownicy. Polskie lata 70. i 80. Świat Książki, Warszawa 2011 (fragmenty)

2. Aleksandra Leyk i Joanna Wawrzyniak, Cięcia. Mówiona historia transformacji, Krytyka Polityczna, Warszawa 2019 (fragmenty, książka ukaże się jesienią br)

3. Karolina Mikołajewska i Joanna Wawrzyniak, Nostalgia jako narzędzie krytyki transformacji „Przegląd Socjologii Jakościowej” 2016, 12(2), s. 36-54.

XII.       dr Joanna Wawrzyniak (Instytut Socjologii, Uniwersytet Warszawski), Analiza i interpretacja wywiadów pozyskanych przez uczestników seminariów (I)

podwójne seminarium

Warsztatowe omówienie wywiadów wywołanych w czasie trwania projektu „Historie mówione nowoczesności” i analiza wyłaniających się z nich problemów.

Lektury:

Transkrypcje czterech wywiadów uzyskanych przez uczestników seminarium

XIII.     dr Joanna Wawrzyniak (Instytut Socjologii, Uniwersytet Warszawski), Analiza i interpretacja wywiadów pozyskanych przez uczestników seminarium (II)

podwójne seminarium

Dalsza część warsztatowego omówienie wywiadów wywołanych w czasie trwania projektu Historie nowoczesności i analiza wyłaniających się z nich problemów.

Lektury:

Transkrypcje czterech wywiadów uzyskanych przez uczestników seminarium.

XIV.     Spotkanie z Robertem Jaroszem, Magdaleną Drągowską. Archiwum Artystów MSN.

XV.         Podsumowanie zajęć.

Literatura:

- L. Abrams, Oral History Theory, Routledge 2016

- D. Bertaux, Bertaux-Wiame I., Opowieści o życiu w rzemiośle piekarskim, w: Metoda biograficzna w socjologii, Kraków 2012, s. 741-760

- D. Czapigo, (2012): Historia mówiona – realizacja nagrań. [w:] Katarzyna Ziętal (red.): Archiwistyka Społeczna. Ośrodek KARTA, s. 69–79, na stronie: http://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/publication/48242

- S. E. Chase, Wywiad narracyjny. Wielość perspektyw, podejść, głosów, w: Metody badan jakościowych, red. Norman Denzin, Yvonna Lincoln, Warszawa 2009, 15-55

-  From mentalities to anthropological history. Theory and methods, red. B. Klich-Kluczewska, D. Kałwa, Kraków 2012

- J. Gałęziowski i J. Urbanek (2017): „Etyczny zwrot” w polskiej historii mówionej. Wrocławski Rocznik Historii Mówionej 7, s. 1–28, na stronie: https://wrhm.pl/wrhm/article/view/165/1112.

- A. Grupińska i J. Wawrzyniak, Buntownicy. Polskie lata 70. i 80., Warszawa 2011 (fragmenty)

- Kaufmann J. –C., Wywiad rozumiejący, przekł. Alina Kapciak, Warszawa 2010, s. 72-110.

- Historia – dziś. Teoretyczne problemy wiedzy o przeszłości, red. E. Domańska, R. Stobiecki, T. Wiślicz, Kraków 2014.

- Historia mówiona. Elementarz, NCK, Kraków 20082. M. Kurkowska-Budzan, "Historia zwykłych ludzi". Współczesna angielska historiografia dziejów

społecznych, Towarzystwo Wydawnicze "Historia Iagellonica", Kraków 2003

- Historia zwyczajnych kobiet i zwyczajnych mężczyzn. Dzieje społeczne w perspektywie gender, red. D. Kałwa, T. Pudłocki, Przemyśl-Kraków 2007.

- D. Kałwa,  Kozetka historyka. Oral history w badaniach życia prywatnego. [w:] Dobrochna Kałwa, Adam Walaszek, Anna Żarnowska (red.): Rodzina, prywatność, intymność: dzieje rodziny polskiej w kontekście europejskim. Sympozjum na XVII Powszechnym Zjeździe Historyków Polskich, Kraków, 15-18 września 2004. Zbiór studiów. Warszawa 2005, s. 181–190.

- W. Kucharski, Autorstwo i prawa autorskie do relacji oral history w Polsce. Wrocławski Rocznik Historii Mówionej, 2019, t. 8, na stronie: https://wrhm.pl/wrhm/article/view/205

- M. Kurkowska-Budzan "Informator, świadek historii, narrator – kilka wątków epistemologicznych i etycznych oral history", Wrocławski Rocznik Historyczny, 2014, tom 1, Wrocław.

- M. Kurkowska-Budzan, Badacz – tubylec. O emocjach, władzy i tożsamości w badaniach oral history miasteczka Jedwabne, [w:] T. Wiślicz i B. Wagner (red.): Obserwacja uczestnicząca w badaniach historycznych: zbiór studiów. Zabrze 2008, s. 17–25.

-A. Leyk i J. Wawrzyniak, Cięcia. Mówiona historia transformacji, Warszawa 2019 (fragmenty, książka ukaże się jesienią br)

-K. Mikołajewska i J. Wawrzyniak, Nostalgia jako narzędzie krytyki transformacji „Przegląd Socjologii Jakościowej” 2016, 12(2), s. 36-54.

- J. Moyer, Krok po kroku – przewodnik po historii mówionej, tłum. i adaptacja Monika Koszyńska, Warszawa 2008, na stronie: http://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/dlibra/doccontent?id=10161&dirids=1

- Opowiedziane. Historia mówiona w praktykach humanistycznych, red. A Karpowicz, M. Litwinowicz, M. Rakoczy, Warszawa 2019

- The oral history reader, red. T. Perks, A. Thomson, London-New York 1998.

- A. Portelli, "Co stanowi o odmienności historii mówionej", Wrocławski Rocznik Historii Mówionej, 2018, numer specjalny, Wrocław

- Przestrzeń społeczna. Historie mówione Złotego Grona i Biennale Sztuki Nowej, red. Piotr Słodkowski, Warszawa 2014 (fragmenty)

- J. Straczuk, P. Filipkowski, Archiwizacja danych jakościowych. Wprowadzenie. Studia Socjologiczne, 2014, s. 161–166, na stronie: http://journals.pan.pl/dlibra/publication/105278/edition/91124/content

-M. Welfe, oprac., Historie mówione – podręcznik, Łódź 2010, na stronie: http://www.wpek.pl/pi/85053_1.pdf

-A. Żeglińska (2011): Relacje oral history jako obiekty archiwalne. Archiwa – Kancelarie – Zbiory, s. 145–154, na stronie: https://apcz.umk.pl/czasopisma/index.php/AKZ/article/view/AKZ.2011.005

- K. Kaźmierska, Wywiad narracyjny – technika i pojęcia analityczne, w: Biografia a tożsamość narodowa, red. M. Czyżewski, A. Piotrowski, A. Rokuszewska -Pawełek, Katedra Socjologii Kultury UŁ, Łódź 1996

- K. Kaźmierska, Wywiad narracyjny jako jedna z metod w badaniach biograficznych, „Przegląd Socjologiczny”, tom LIII/1, 2004, s. 71-97

- Metoda biograficzna w socjologii, red. J. Włodarek, M. Ziółkowski, PWN, Warszawa–Poznań 1990

- Metoda biograficzna w socjologii, antologia tekstów, red. K. Kaźmierska, Wydawnictwo NOMOS, Kraków 2012

- M. Prawda, Biograficzne odtwarzanie rzeczywistości (O Koncepcji badań biograficznych Fritza Schutze), „Studia Socjologiczne”, nr 4 (115), 1989, s. 81–99

-  Rosenthal G., Rekonstrukcja biegu życia, [w:] Metoda biograficzna w socjologii, red. J. Włodarek, M. Ziółkowski, PWN, Warszawa–Poznań 1990

-  F. Schütze, 2005, Cognitive Figures of Autobiographical Extempore Narration, [w:] Biographical Research F. Methods, ed. R. Miller, Sage Publications, London 2005

- Thomson A., Four Paradigm Transformations in Oral History, “The Oral History Review”, Vol. 34, No. 1 (Winter - Spring, 2007), s. 49-70

- Thompson T., The Voice of the Past, Oxford 2010

minimum 3 dyktafony, laptop, rzutnik, głośniki, tablica, flamastry, odpowiednie wyciemnienie sali