projekt indywidualny, ćwiczenia warsztatowe, konwersatorium, relacja mistrz-uczeń

Zaliczenie III semestru II roku studiów magisterskich.

Samodzielna realizacja, według wskazań pedagogów,  konserwacji i restauracji wybranego dzieła ( obrazu sztalugowego na podobraziu tekstylnym, obrazu sztalugowego na sztywnym podobraziu papierowym (tekturze),  z zastosowaniem różnych metod konserwatorskich i restauratorskich.

Wykonanie badań specjalistycznych konserwowanego obiektu w ramach ćwiczeń,
we współpracy z Zakładem Badań Specjalistycznych i Technik Dokumentacyjnych.

Dokumentowanie fotograficzne i opisowe przebiegu prac oraz wykonanie  dokumentacji konserwatorskiej (wydruk komputerowy dokumentacji oraz wersja cyfrowa nagrana na płytę CD).

Egzamin z zakresu podanego w treściach kształcenia.

Ocena technicznego oraz artystycznego poziomu wykonanych prac konserwatorskich i restauratorskich wraz z oceną dokumentacji tych prac, wg skali ocen umieszczonej w Regulaminie studiów. Dopuszczalne są tylko trzy nieobecności podczas zajęć praktycznych w ciągu semestru.

Przygotowanie do prawidłowego rozpoznania konserwowanego dzieła pod względem historycznym, techniczno-technologicznym oraz strukturalnym.

Kształcenie umiejętności budowania projektu konserwatorskiego oraz formułowania programu prac konserwatorskich i restauratorskich; kształcenie umiejętności prawidłowej realizacji przyjętych założeń programowych projektu. Kształcenie umiejętności wykonania prawidłowej dokumentacji prac konserwatorskich i restauratorskich.

1.      C. Brandi, Teoria del Restauro, Rzym 1963, wyd. pol. Teoria Restauracji, ed. I. Szmelter, tłum. M. Kijanko, Warszawa 2006.

2.      E. Doleżyńska- Sewerniak, Materiały malarskie i technika w obrazach olejnych Aleksandra Gierymskiego, Toruń 2010.

3.      K. Nicolaus, The Restoration of Paintings, Cologne 1999.

4.       G. Korpal , Autor – dzieło sztuki – konserwator – odbiorca, Studia i Materiały Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie, vol. XIII, Kraków 2004.

5.       A.D. Potocka, Dublowanie jedwabnych obiektów zabytkowych na podłoża syntetyczne z użyciem klejów akrylowych, ASP, Warszawa 2002.

6.      B.J. Rouba, Podobrazia płócienne, w procesie konserwacji, Toruń 2000.

7.      I. Szmelter, Problemy dublowania obrazów na podłożu płóciennym, ASP, Zeszyty Naukowe 1/32/1992.

8.      J. Szpor, Michałowski nieznany, Materiały malarskie i technika w obrazach olejnych Piotra Michałowskiego, PWN 1991.

9.      Wł. Ślesiński, Konserwacja zabytków sztuki, T.I, Arkady, Warszawa 1989.

1.      M.W. Ballard, How backing work: The effect of textile properties on appearance. Lining and Backing, UKIC, London 1995.

2.      G.A. Berger, W, H. Russel, interaction between canvas and paint film in response to environmental changes, Studies in Conservation 39, 1994, s.73-86.

3.      S. Keck, Mechanical alteration of the paint film, Studies in Conservation 14, 1969, s.9-30.

4.      Problemy dublowania obrazów na płótnie, praca zbiorowa pod red. M. Roznerskiej i J. Arszyńskiej, Toruń 2005,

5.      J. Rościszewska, Pigmenty bitumiczne w malarstwie sztalugowym i związane z nimi kwestie konserwatorskie, Ochrona Zabytków, 1994, nr 3-4, s. 290.

6.       Z. Rozłucka, M. Roznerska, J. Arszyńska, Mikroskopia fluorescencyjna, zastosowanie w badaniu budowy i procesów konserwacji malarstwa sztalugowego, Toruń 2000, s. 46-83.

7.      Serenissima. Światło Wenecji,  katalog wystawy pod red. G. Bastek, G. Janczarskiego Warszawa, MNW, 1999.

8.      J. Wyszyńska, Metody dublowania w procesie konserwacji malowideł sztalugowych na płótnie, Studia i materiały, Kraków 2003, t. XII.

Sala na 8-10 studentów, wyposażona w indywidualne stanowiska pracy ( stoły robocze 1,50x1,20 m) lampy z oświetleniem o odpowiednim spektrum, lampy UV, lampy ze szkłem powiększającym oraz wyciągi technologiczne i klimatyzację. Indywidualne stoliki pomocnicze na przyrządy, krzesła o regulowanej wysokości, sztalugi.

Pracownia wyposażona jest w specjalistyczny sprzęt konserwatorski. Szafy z materiałami podręcznymi do konserwacji, drobnymi narzędziami, chemikaliami, mediami malarskimi etc.

Duże stanowisko pod komputer najnowszej generacji z dostępem do Internetu oraz bogatym oprogramowaniem m.in. do obróbki zdjęć cyfrowych, programów multimedialnych, z pojemnością zwiększoną o dyski zewnętrzne  do archiwizacji danych.

Drukarka cyfrowa. Osobny monitor komputera oraz ekran TV skorelowany z mikroskopem oraz aparatem cyfrowym pozwalającym na rejestrowanie mikroobszarów na obrazie sztalugowym. Stół ze specjalistyczna prowadnicą do osadzenia mikroskopu nad powierzchnią obrazu. Rzutnik multimedialny skorelowany z laptopem do prezentacji cyfrowych.

Podręczny stół niskociśnieniowy do dublażu na zimno, stół podświetlany do prowadzenia precyzyjnych prac przy reperacji płócien, karibari - system krosien samonaprężających do obiektów z papieru i jedwabiu. Na terenie uczelni, w pracowni dublażowej, dostępne są 4 rodzaje stołów niskociśnieniowych do specjalistycznych zabiegów konsolidacyjnych. Prace ze szkodliwymi substancjami prowadzone są w odrębnym pomieszczeniu z dygestorium.