1. Wykłady monograficzne, kursowe, konwersatoryjne.
2. Seminarium niższe – kursowe.
3. Konwersatorium.
4. Ćwiczenia.
5. Zajęcia Rzeźbiarskiego Klubu Filmowego (prezentacja, analiza i dyskusja).
6. Konsultacje, dialog i dyskusja dydaktyczna; korekta oraz przeglądy prac.
7. Projekt indywidualny.
8. Projekt zespołowy.
9. Plenery i inne działania w przestrzeni publicznej.
10. E-learning.
11. Wyjazdy naukowe.
12. Warsztaty.

1. Ocena jakości artystycznej prezentowanych prac.
2. Ocena systematyczności pracy i uczestnictwa w życiu pracowni.
3. Ocena samodzielności pracy twórczej.
4. Ocena możliwości użycia własnych środków wyrazu.
5. Ocena skuteczności przełożenia zdobytej wiedzy i umiejętności na końcową realizację artystyczną.
6. Skala ocen określona w/g obowiązującej na Wydziale Sztuki Mediów skali punktacji.

Zadaniem studentów Pracowni Działań Przestrzennych jest podjęcie próby rozpoznania i twórczego kształtowania przestrzeni, w których się poruszamy i działamy. Określając swoje miejsce i wymieniając poglądy z reprezentantami innych miejsc, studenci zakreślają zony komunikacji i badają ich wzajemne przenikanie. Studenci Pracowni Działań Przestrzennych podejmują działania nie tylko w obszarze Akademii Sztuk Pięknych, ale również na terenie miasta Warszawy, innych miejscowości i instytucji zewnętrznych. Zwracają uwagę na problemy społeczne i polityczne występujące w przestrzeni, w której się poruszają. Nauka w Pracowni Działań Przestrzennych to element uzupełniający proces kształcenia zawodowego młodego artysty, który szczególnie w dzisiejszych czasach oprócz talentu musi się wykazywać inteligencją i umiejętnością komunikowania się ze światem.

Program nauczania ma na celu stopniowe i gruntowne przygotowanie studentów do samodzielnej wypowiedzi artystycznej, artykułowanej tak w przestrzeni instytucjonalnej, jak i publicznej. Zajęcia kształtują umiejętność formułowania krytycznych pytań i odpowiedzi w dyskursie sztuki współczesnej

Georges Didi-Huberman, Obrazy mimo wszystko, Universitas, Warszawa 2012.

Rosalind E. Krauss, Oryginalność awangardy i inne mity modernistyczne, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2012.

Morris Robert, Uwagi o rzeźbie. Teksty, przeł. Krzysztof Pijarski, Paweł Polit i in., Muzeum Sztuki, Łódź 2010