(en)Pole | (en)Opis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Course type | wykład | ||||||
Didactic methods |
seminarium dyplomowe |
||||||
Language of lecture | polski; | ||||||
Liczba punktów ECTS: | (en)-brak- | ||||||
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | (en)-brak- | ||||||
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | (en)-brak- | ||||||
Prerequisites |
Pozytywne zaliczenie dotychczasowych lat studiów. |
||||||
Teaching goals (program content, subject description) |
Seminarium poświęcone zjawisku tzw. “Sztuki przedmiotu” obejmującej w polskim wzornictwie okres od końca lat 60. XX wieku do chwili obecnej. Sam termin “sztuka przedmiotu” został sformułowany przez prof. Irenę Huml w latach 70. XX wieku na potrzeby jej działalności krytyczki i historyczki sztuki zajmującej się badaniem polskiej sztuki użytkowej i wzornictwa XX wieku. Badaczka zauważyła, że artyści w zniechęceni pracą w przemyśle i trudnościami związanymi z wdrożeniem swoich projektów zwrócili się w stronę unikatów. Powstała w ten sposób potrzeba stworzenia nowej terminologii dla opisania tych działań. Przyjęty przez prof. Huml termin “sztuka przedmiotu” spotkał się z przychylnym przyjęciem środowiska artystycznego. Wkrótce powstały pokrewne terminy, jak “sztuk włókna”, “sztuka papieru”, “sztuka srebra” itd. W ramach seminarium zostaną poddane analizie zjawiska społeczne, polityczne i gospodarcze jakie doprowadziły do wyłonienia się “sztuki przedmiotu” oraz zaprezentowane najważniejsze dziedziny i artyści związani z tym nurtem sztuki: - Od wzornictwa do sztuki przedmiotu. Definicje i interpretacje - Tkanina. Sztuka włókna - Ceramika - Szkło, witraż, oświetlenie - Metal, formy złotnicze, biżuteria artystyczna - Meble i sztuka wnętrza |
||||||
The form of passing the course (assesment methods and criteria) |
Zaliczenie I semestru odbywa się na podstawie oceny uzyskanej z pracy pisemnej. Temat pracy wybierany samodzielnie przez studentów, po konsultacji z wykładowcą albo wybrany z listy tematów udostępnionej w czasie trwania zajęć. Ocenie podlega: ogólna wiedza wyniesiona z zajęć, aktywność, prawidłowe stosowanie fachowego słownictwa ze sztuką przedmiotu, szczególnie związanego z technologią i stylistyką. Umiejętność dokonania krytycznego opisu i analizy omawianych obiektów. Ponadto ocenie podlega merytoryczna wartość przedstawionej pracy pisemnej, umiejętność korzystania ze źródeł, formułowania tez i wyciągania wniosków. |
||||||
Final requirements |
Zaliczenie ze stopniem na podstawie aktywności na seminarium oraz przygotowaniu prezentacji lub wygłoszenia referatu na wybrany temat. |
||||||
Compulsory literature used during classes |
Słownik terminologiczny sztuk pięknych, wyd. PWN; P. Banaś, Współczesne polskie szkło i ceramika, Wrocław 1982; Huml, Polska sztuka stosowana XX wieku, Warszawa 1978; Huml, OLgierd Szlekys i sztuka wnętrza, Warszawa 1993 Huml, Sztuka przedmiotu - przedmiot sztuki, Warszawa 2003; |
||||||
Additional literature recommended for the student's self learning |
Czasopisma: Projekt; Design; Szkło i ceramika; Biuletyn IWP; J. Hubner-Wojciechowska, Lata 60. Sztuka użytkowa. Przewodnik dla kolekcjonerów, Warszawa 2014; |
||||||
Learning outcomes |
|
||||||
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
||||||
The weekly number of hours of classes or lectures, the number of ECTS points assigned to the subject and information on the form and completion of the subject are included in the study program and Course Cataloque (information is displayed in Akademus system) |