Wykłady, konwersatoria, prezentacje multimedialne, e-learning

Ze względu na zagrożenie epidemiczne zajęcia prowadzone są w sposób hybrydowy (stacjonarny bądź zdalny) w zależności od zarządzeń Rektora ASP w Warszawie

Zaliczenie III semestru II roku studiów magisterskich.

• Zaliczenie wszystkich kolokwiów cząstkowych oraz egzaminu semestralnego z zakresu podanego w treściach kształcenia.
• Wykonanie dokumentacji konserwatorskiej zgodnej z obowiązującym schematem i wymogami zapisu (wersja cyfrowa nagrana na dysku komputera Pracowni – archiwizacja danych).
• Wykonanie dokumentacji fotograficznej w zakresie określonym przez kierownika pracowni na początku semestru (wersja cyfrowa nagrana na dysku komputera Pracowni – archiwizacja danych).
• Zaawansowanie seminarium niższego (pracy pisemnej i prezentacji) w zakresie określonym przez prowadzącego.
Oceny wg skali ocen umieszczonej w Regulaminie studiów.

Brak zaliczenia wszystkich kolokwiów i seminarium (pracy pisemnej i prezentacji) skutkuje brakiem dopuszczenia do egzaminu końcowego.

Składowe oceny końcowej:
• kolokwia cząstkowe pisemne, egzamin końcowy pisemny/ustny. (60%).
• Ocena dokumentacji konserwatorskiej (opisowej i fotograficznej; stopień zaawansowania prac konieczny do zaliczenia semestru określa prowadzący zajęcia) (25%)
• Ocena stopnia zaawansowania seminarium niższego (15%).

Skala ocen:
Obowiązująca na WKiRDS ASP Warszawie: 2 (niedostateczna) – 5+ (celująca).

Uszczegółowienie składowych oceny końcowej:
• Kolokwia i egzamin: brak zaliczenia wszystkich kolokwiów skutkuje brakiem dopuszczenia do egzaminu końcowego.
• Dokumentacja konserwatorska: stopień zaawansowania dokumentacji konserwatorskiej, w tym: zaangażowanie, obszerność bibliografii, stosowanie odpowiedniej terminologii, uwzględnianie korekt prowadzącego, terminowość, dostarczenie pracy w formie określonej przez prowadzącego, bieżąca archiwizacja danych w trakcie całego semestru. Brak archiwizacji danych dotyczących indywidualnego projektu konserwatorskiego na dysku komputera Pracowni uniemożliwia zaliczenie przedmiotu
• Seminarium niższe: stopień zaawansowania pracy, w tym: zaangażowanie, obszerność bibliografii stosowanie odpowiedniej terminologii, uwzględnianie korekt prowadzącego, terminowość, dostarczenie pracy w formie określonej przez prowadzącego.

Opis zajęć:
Ze względu na zagrożenie epidemiczne zajęcia prowadzone są w sposób hybrydowy (stacjonarny bądź zdalny) w zależności od zarządzeń Rektora ASP w Warszawie i mają formę wykładów lub konwersatoriów, a w przypadku seminarium niższego – indywidualnych korekt.
Celem zajęć jest przekazanie wiedzy dotyczącej problematyki konserwacji i restauracji malarstwa sztalugowego na podłożu płóciennym w zakresie:
• diagnostyki i analizy przyczyn i rodzajów zniszczeń obrazów sztalugowych (warstwa malarska, werniksy),
• metodyki konserwacji w zakresie strukturalnego wzmacniania obrazów sztalugowych (metody historyczne),
• metodyki konserwacji w zakresie strukturalnego wzmacniania obrazów sztalugowych (metody współczesne),
• metodyki konserwacji w zakresie oczyszczania obrazów sztalugowych (usuwanie werniksów, retuszy i przemalowań),
• posługiwania się warsztatem naukowo-badawczym, w tym do korzystania z literatury fachowej zarówno polsko, jak i obcojęzycznej.

1. C. Brandi, Teoria del Restauro, Roma 1963, wyd. pol. Teoria Restauracji, ed. I. Szmelter, tłum. M. Kijanko, Warszawa 2006.
2. E. Doleżyńska- Sewerniak, Materiały malarskie i technika w obrazach olejnych Aleksandra Gierymskiego, Toruń 2010.
3. K. Nicolaus, The Restoration of Paintings, Cologne 1999.
4. G. Korpal, Autor – dzieło sztuki – konserwator – odbiorca, Studia i Materiały Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie, vol. XIII, Kraków 2004.
5. A.D. Potocka, Dublowanie jedwabnych obiektów zabytkowych na podłoża syntetyczne z użyciem klejów akrylowych, Warszawa 2002.
6. B.J. Rouba, Podobrazia płócienne, w procesie konserwacji, Toruń 2000.
7. I. Szmelter, Problemy dublowania obrazów na podłożu płóciennym, Zeszyty Naukowe ASP w Warszawie, nr 1 (32), Warszawa 1992.
8. J. Szpor, Michałowski nieznany, Materiały malarskie i technika w obrazach olejnych Piotra Michałowskiego, Warszawa 1991.
9. W. Ślesiński, Konserwacja zabytków sztuki, T.I, Warszawa 1989.

1. M.W. Ballard, How backing works: The effect of textile properties on appearance. Lining and Backing, London 1995.
2. G.A. Berger, W, H. Russel, Interaction between canvas and paint film in response to environmental changes, “Studies in Conservation”, vol. 39, nr 2, 1994, s. 73-86.
3. S. Keck, Mechanical alteration of the paint film, “Studies in Conservation”, vol. 14, nr 1, 1969, s. 9-30.
4. Problemy dublowania obrazów na płótnie, red. M. Roznerska, J. Arszyńska, Toruń 2005.
5. J. Rościszewska, Pigmenty bitumiczne w malarstwie sztalugowym i związane z nimi kwestie konserwatorskie, „Ochrona Zabytków”, 1994, z. 3-4, s. 29.
6. Z. Rozłucka, M. Roznerska, J. Arszyńska, Mikroskopia fluorescencyjna, zastosowanie w badaniu budowy i procesów konserwacji malarstwa sztalugowego, Toruń 2000, s. 46-83.
7. Serenissima. Światło Wenecji, katalog wystawy, red. G. Bastek, G. Janczarski, Warszawa 1999.
8. J. Wyszyńska, Metody dublowania w procesie konserwacji malowideł sztalugowych na płótnie, Studia i materiały Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie, t. XII, Kraków 2003.
9. B. Ormsby, L. Angelova, J. Townsend, R. Wolbers, Gels in the Conservation of Art¸ Archetype Publications 2017.

Sala na 8-10 studentów, wyposażona w indywidualne stanowiska pracy, krzesła o regulowanej wysokości.

Duże stanowisko pod komputer najnowszej generacji z dostępem do Internetu oraz bogatym oprogramowaniem m.in. do obróbki zdjęć cyfrowych, programów multimedialnych,
z pojemnością wzmożoną przez dyski zewnętrzne do archiwizacji danych. Drukarka cyfrowa. Rzutnik multimedialny skorelowany z laptopem do prezentacji cyfrowych.

Komputer z łączem internetowym, mikrofonem i głośnikami.