Zajęcia w formie hybrydowej. W zależności od  sytuacji epidemiologicznej liczba godzin zajęć stacjonarnych w stosunku do zajęć zdalnych może być modyfikowana.

-projekt indywidualny lub zbiorowy

-indywidualne lub grupowe konwersatoria (dialog dydaktyczny, dyskusja, korekty)

- ćwiczenia warsztatowe

- relacja mistrz-uczeń

Zaliczony semestr zimowy III roku studiów magisterskich, na kierunku „konserwacja i restauracja dzieł sztuki” w specjalności "konserwacja i restauracja rzeźby i elementów architektury“.

1. Samodzielne lub zespołowe wykonanie prac konserwatorskich i restauratorskich metodami i w zakresie wskazanym przez prowadzących zajęcia, na wybranym zabytku lub zabytkach ze skał osadowych lub/i krystalicznych z zastosowaniem różnych metod konserwatorskich i restauratorskich. Zakres prac na dany semestr ustalony przez pedagogów.

2. Obecność na zajęciach w wymiarze co najmniej 75% zajęć, (liczone po wyrównaniu zaległości powstałych w wyniku usprawiedliwionych nieobecności w wymiarze nie większym niż 25% zajęć według sposobu i w zakresie ustalonym przez prowadzącego zajęcia; nieobecności nieusprawiedliwione mogą stanowić maksymalnie 10% zajęć i nie ma możliwości wyrównywania zaległości powstałych w ich wyniku i wpływają one na obniżenie oceny końcowej.

3. Wykonanie badań specjalistycznych konserwowanego obiektu lub obiektów w ramach ćwiczeń, we współpracy z Zakładem Badań Specjalistycznych i Technik Dokumentacyjnych.

4. Wykonanie kosztorysu i programu prac konserwatorskich, na podstawie wskazań i w zakresie zadanym prze prowadzących zajęcia.

5. Poprawne prowadzenie dziennika prac konserwatorskich obiektu/obiektów kursowych. 

6. Poprawne opracowanie punktów dokumentacji prac konserwatorskich, zadanych do napisania na ten semestr przez prowadzących zajęcia.

7. Dokumentowanie fotograficzne i opisowe przebiegu prac oraz wykonanie dokumentacji konserwatorskiej w wyznaczonym przez pedagogów zakresie, w zależności od zrealizowanego w semestrze letnim zakresu prac konserwatorskich (wydruk komputerowy części lub całości dokumentacji oraz wersja cyfrowa nagrana na płytę CD).

8. Multimedialna prezentacja związana z obiektem/obiektami kursowymi, przed prowadzącymi zajęcia i studentami z Katedry (na tematy wskazane przez pedagogów, obejmujące stan zachowania, przyczyny zniszczeń i warunki przechowywania obiektu/obiektów, cele i założenia konserwacji i restauracji, wnioski z wyników badań, oraz przebieg i efekty przeprowadzonych prac konserwatorskich i restauratorskich na obiekcie/obiektach kursowych).

Ocena technicznego oraz artystycznego poziomu wykonanych prac konserwatorskich
i restauratorskich wraz z oceną dokumentacji tych prac, wg skali ocen umieszczonej w Regulaminie studiów.

1. Ocena wykonanej dokumentacji konserwatorskiej, opartej na analizie obiektu kursowego w trakcie ćwiczeń. 25%
2. Ocena prawidłowości wykonanych zabiegów konserwatorskich zgodnie z nabytymi w trakcie ćwiczeń umiejętnościami. Ocena zdolności manualnych, umiejętności obserwacji oraz technicznego i artystycznego poziomu wykonanych prac konserwatorskich, 50%
3. Ocena stopnia zaangażowania w realizację programu konserwatorskiego (przygotowania do zajęć oraz aktywności w trakcie ich trwania). 5%
4. Ocena stopnia samowystarczalności podczas pracy, oraz umiejętności samodzielnego radzenia sobie z napotkanymi problemami konserwatorskimi. 5%
5. Ocena umiejętności organizacji pracy, stopnia koncentracji podczas wykonywania zabiegów konserwatorskich i wytrwałości potrzebnej do ich realizacji. 5%
6. Ocena umiejętności praca w zespole umiejętność współpracy, bezkonfliktowe zachowanie, udzielanie pomocy innym 5%
7. współpraca z prowadzącym zajęcia, zastosowanie się do poleceń 5%

Przygotowanie do prawidłowego rozpoznania konserwowanego dzieła pod względem historycznym, techniczno-technologicznym, przyczyn i rodzajów zniszczeń.

Nauka opracowania projektu i programu prac konserwatorskich i restauratorskich oraz realizacji założeń programowych projektu.

Nauka wykonania prawidłowej dokumentacji prac konserwatorskich i restauratorskich.

1.      Konserwacja kamiennych obiektów zabytkowych, Materiały z konferencji naukowej i Pierwszego Zjazdu Absolwentów, pod. red. W.Łukaszewicz, Toruń 1993.

2.    Koss A., Marczak J., Zastosowanie laserów w konserwacji zabytków i dzieł sztuki, Warszawa 2005.

3.      Łukaszewicz J.W., Badania i zastosowanie związków krzemoorganicznych w konserwacji zabytków kamiennych, Toruń 2002.

4.      Problemy konserwacji elewacji budowli zabytkowych, Materiały z sesji naukowej- Kraków, 9-10 maja 1996, Wiadomości Konserwatorskie Województwa Krakowskiego nr 5, Kraków 1996

5.      Zabytki kamienne i metalowe, ich niszczenie i konserwacja profilaktyczna, pod red. W. Domasłowskiego, Toruń 2011.

1.      Bania Z., Olszewski A., Klasyfikacja i typologia nagrobków, Warszawa 1989.

2.      Basista A., Nowakowski A., Pencakowski P. i inni, Analiza i systematyka grobów cmentarnych, [w:] Teka Komisji Urbanistyki i Architektury, t. XX, 1986, s.91-99.

3.      Płuska I., Konserwacja kamienia w architekturze i rzeźbie [w:] Renowacje i zabytki, Kraków 2005.

4.      Rudniewski P., Jarmińska D., Jeżewska E., Kępa L., Kurkowska J., Nowicka A., Syta O., Wagner B., Wesołowska A., Pigmenty. Analiza mikrochemiczna i instrumentalna, Warszawa 2018.

5.      Strzelczyk A., Karbowska-Berent J., Drobnoustroje i owady niszczące zabytki i ich zwalczanie, Toruń 2004r.

Trzy oddzielne pomieszczenia z bardzo dobrym oświetleniem dziennym i wentylacją.

Dwa pomieszczenia o powierzchni co najmniej 50 m2każde wyposażone w stoły i krzesła z regulowaną wysokością, specjalistyczne lampy i szkła powiększające stanowiące indywidualne stanowiska pracy dla 7-8 studentów w każdym pomieszczeniu. Zabudowa przyścienna dostosowana do bezpiecznego przechowywania obiektów zabytkowych. Zamykane szafy służące do przechowywania sprzętu elektronicznego i fotograficznego, specjalistycznych materiałów, książek oraz narzędzi konserwatorskich.

Każdy student powinien mieć indywidualną, zamykaną szafkę na prywatne materiały i narzędzia.

Trzecie pomieszczenie przeznaczone do prac brudnych: prace dezynfekcyjne i dezynsekcyjne, mycie obiektów wodą pod ciśnieniem, mycie parą, wykonywanie ciężkich prac kamieniarskich: przecinanie surowca, szlifowanie, wiercenie, polerowanie. Niezbędne są specjalne kuwety o różnych rozmiarach ze stali nierdzewnej. Potrzebny będzie dostęp do kilku punktów poboru wody.

We wszystkich pomieszczeniach konieczna natychmiastowa wymiana powietrza ( częsta praca z rozpuszczalnikami, kwasami, zasadami i żywicami)- sprawnie działający system wyciągów.

W jednym z pomieszczeń niezbędne będzie digestorium i miejsce do wykonywania fotografii z rozwijanym ekranem- tłem.

Pracownie muszą być wyposażone w dwa wózki ,,paleciaki” palety z tworzywa sztucznego, wózek-podnośnik nożycowy, podnośnik warsztatowy hydrauliczny, destylarkę, kruszarkę do kamienia, kompresor, zestaw elektronarzędzi, szlifierki stacjonarne do metalu, odkurzacz warsztatowy, stacjonarną piłę do kamienia, podłączenie prądu trójfazowego. Niezbędne są także urządzenia do dezynfekcji pomieszczeń: dwufunkcyjna, bakteriobójcza lampa UV i ozonator.