Forma zajęć: seminarium.

Podczas wprowadzenia omawiane są wymogi dotyczące teoretycznych prac dyplomowych.

Z każdą osobą uczestniczącą dyskutowany i doprecyzowany jest temat teoretycznej pracy dyplomowej, dobór lektur etc. 

Następnie osoby uczestniczące w seminarium sukcesywnie przedstawiają postępy w pracy na kolejnych zajęciach. Najczęściej przybiera to formę prezentacji konkretnych zagadnień/koncepcji/pomysłów, które następnie są dyskutowane w grupie.

Równolegle – i wedle potrzeby – prowadzone są konsultacje indywidualne.

W trakcie seminarium możliwe są spotkania z badaczami, kuratorkami, krytykami, artystkami etc. czy też wizyty w instytucjach sztuki, jeśli koresponduje to z tematyką prac dyplomowych.

Zapisy na seminarium odbywają się na podstawie przedstawienia przez studentkę/studenta wstępnego tematu pracy dyplomowej (lub ogólnego zakresu tematycznego). Temat musi być zgodny z treściami programowymi seminarium.

Propozycje tematów/pomysły proszę przesyłać na adres: jakub.banasiak@cybis.asp.waw.pl

Warunkiem zaliczenia seminarium teoretycznego w semestrze zimowym jest ustalenie tematu pracy oraz złożenie prowadzącemu seminarium teoretycznego konspektu pisemnej pracy dyplomowej. Warunkiem zaliczenia jest także obecność na zajęciach (do 3 usprawiedliwionych nieobecności).

Warunkiem zaliczenia seminarium teoretycznego jest uczestnictwo w seminarium (do 3 usprawiedliwionych nieobecności) i sukcesywne przedstawianie postępów w pracy.

Seminarium poświęcone jest sztuce polskiej po 1945 roku do dnia obecnego.

Tak sformułowany temat seminarium rozumiany jest możliwie szeroko. Tematyka prac dyplomowych może dotyczyć na przykład:

– twórczości poszczególnych artystów i artystek oraz grup artystycznych

– tendencji, nurtów i zjawisk w danym okresie

– ujęć problemowych (np. ekologia, LGBTQ+, ciało, wojna, troska, polityczność, historia, herstoria, spory/konflikty etc.)

– państwowego systemu sztuki PRL (mecenat państwa, polityka kulturalna, związki twórcze, przedsiębiorstwa rynku plastycznego, instytucje wystawiennicze, galerie autorskie etc. – i ich związek ze sztuką danego okresu, zarówno w PRL, jak i po 1989 roku: neoliberalne reformy, likwidacja mecenatu, sztuka jako praca etc.)

– krytyki artystycznej (historia krytyki artystycznej, postawy, spory, czasopiśmiennictwo, poszczególne tytuły i autorzy/autorki etc.)

– rynku sztuki (rynek sztuki w PRL, rynek sztuki po 1989 roku, galerie, rynek aukcyjny, kolekcjonerstwo etc.)

Zasadniczym celem seminarium jest ukończenie przez osoby uczestniczące teoretycznych prac dyplomowych.

Literatura obowiązkowa zostanie zaproponowana indywidualnie każdemu studentowi i studentce w zależności od tematu pracy dyplomowej.

Przykładowa literatura (opracowania):

Piotrowski P., Znaczenia modernizmu. W stronę historii sztuki polskiej po 1945 r., Poznań: REBIS, 1999.

Piotrowski P., Agorafilia, Poznań: REBIS 2010.

Markowska A., Dwa przełomy. Sztuka polska około 1955 i 1989 roku, Toruń 2012.

Markowska A., Sztuka i rewolucja. Wieloperspektywiczne ujęcie sztuki polskiej zaraz po wojnie, Universitas, Kraków 2023.

Ronduda Ł., Sztuka polska lat 70.. Awangarda, Warszawa 2009.

Banasiak J., Proteuszowe czasy. Rozpad państwowego systemu sztuki 1982–1993, Warszawa 2020.

M. Kościelniak, Egoiści. Trzecia droga w kulturze polskiej lat 80., Warszawa 2018.

W. Włodarczyk, Sztuka XX i początku XXI wieku. Sztuka polska 7, Arkady, Warszawa 2023.

Jakubowska A., Sztuka i emancypacja kobiet w socjalistycznej Polsce. Przypadek Marii Pinińskiej-Bereś, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2023.

Dąborwski J., Cenzura w sztuce polskiej po 1989 roku, tom 2, Fundacja Kultura Miejsca, Warszawa 2014.

Literatura uzupełniająca zostanie zaproponowana indywidualnie każdemu studentowi i studentce w zależności od tematu pracy dyplomowej.

Tablica, markery, rzutnik multimedialny, komputer wraz z koniecznym oprogramowaniem do wyświetlania prezentacji multimedialnych, w tym filmów (dźwięk i obraz).