Projekt indywidualny lub grupowy, ćwiczenia warsztatowe, instruktaż, konwersatorium (dyskusja, projekty, korekty), relacja uczeń-mistrz.

Tryb stacjonarny.

Zaliczony III roku studiów magisterskich.

1. Według wskazań i w zakresie określonym przez pedagogów samodzielne i/lub zespołowe wykonanie prac konserwatorskich i restauratorskich na wybranym zabytku lub zabytkach ze skał osadowych: wapienia i piaskowca, oraz ze skał krystalicznych z zastosowaniem różnych metod konserwatorskich i restauratorskich. Zakres prac na dany semestr ustalany przez pedagogów.

2. Obecność na zajęciach w wymiarze co najmniej 75% zajęć.
Zaległości powstałe w wyniku usprawiedliwionych nieobecności w wymiarze większym niż 25% zajęć mogą zostać wyrównane, za zgodą pedagogów prowadzących zajęcia. Sposób i zakres zaliczenia zaległości ustalany jest indywidualnie dla studenta, przez pedagogów prowadzących zajęcia.
Nieobecności nieusprawiedliwione nie mogą przekroczyć 10% godzin zajęć. Nie ma możliwości wyrównywania zaległości powstałych w ich wyniku i wpływają one na obniżenie oceny końcowej.

Każdorazowo po przyjściu na zajęcia student ma obowiązek wpisania się na na listę obecności w pracowni z odpowiednią datą (wraz z podaniem dokładnej godziny przyjścia na zajęcia i ewentualną adnotacją o wcześniejszym wyjściu z zajęć). Na podstawie list obecności wystawiana jest ocena za frekwencję na zajęciach.

Student ma obowiązek powiadomić prowadzącego zajęcia o planowanej nieobecności najpóźniej w dniu poprzedzającym zajęcia(szczególnie w sytuacji gdy absencja mogłaby zaburzyć ciągłość pracy na zajęciach i/lub spowodować problemy technologiczne przy pracach na obiekcie zabytkowym). Zgłoszenie nieobecności należy przesłać wiadomością e-mail na konta akademickie prowadzących zajęcia. W przypadku nieplanowanej obecności student ma obowiązek powiadomić prowadzącego zajęcia niezwłocznie gdy jest to możliwe.
Po ustaniu nieobecności dokument poświadczający usprawiedliwienie nieobecności należy przedstawić do wglądu prowadzącemu zajęcia pedagogowi, w celu odnotowania usprawiedliwienia.

3. Poprawne wykonanie badań specjalistycznych konserwowanego obiektu lub obiektów w ramach ćwiczeń, według zakresu ustalonego z pedagogami, we współpracy z Zakładem Badań Specjalistycznych i Technik Dokumentacyjnych (wersja cyfrowa i/lub wydruk komputerowy).

4. Poprawne wykonanie dokumentacji fotograficznej, w tym fotografii specjalistycznych, według zakresu ustalonego z pedagogami, we współpracy z Zakładem Badań Specjalistycznych i Technik Dokumentacyjnych (wersja cyfrowa i/lub wydruk komputerowy).

5. Poprawne dokumentowanie fotograficzne i opisowe przebiegu prac konserwatorskich wykonywanych na obiektach zabytkowych i/lub próbnikach/„makietach” w danym semestrze, według zakresu ustalonego z pedagogami.

6. Poprawne wykonanie wstępnej wersji całóści dokumentacji i/lub ostatecznej wersji wybranych punktów dokumentacji opracowywanego w ramach zajęć kursowych zabytku ze skał osadowych, oraz zabytku ze skał krystalicznych, według zakresu ustalonego z pedagogami (wydruk komputerowy części lub całości dokumentacji oraz wersja cyfrowa zapisana na dysku katedralnym i/lub na nośniku CD).

7. Poprawne wykonanie dokumentacji rysunkowej obiektu/obiektów kursowych na podstawie wskazań i w zakresie zadanym przez prowadzących zajęcia.

8. Poprawne wykonanie kosztorysu i programu prac konserwatorskich, na podstawie wskazań i w zakresie zadanym przez prowadzących zajęcia (kosztorys materiałowy planowanych zabiegów konserwatorskich) 

9. Poprawne prowadzenie dziennika prac konserwatorskich obiektu/obiektów kursowych ze skał osadowych i krystalicznych.

10. Multimedialna prezentacja związana z obiektami kursowymi, przed prowadzącymi zajęcia i studentami z Katedry z roku III i IV (na tematy wskazane przez pedagogów, obejmujące stan zachowania, przyczyny zniszczeń i warunki przechowywania obiektu/obiektów, cele i założenia konserwacji i restauracji, wnioski z wyników badań, oraz przebieg i efekty przeprowadzonych prac konserwatorskich i restauratorskich na obiekcie/obiektach kursowych).

Ocena technicznego oraz artystycznego poziomu wykonanych prac konserwatorskich
i restauratorskich wraz z oceną dokumentacji tych prac, wg skali ocen umieszczonej w Regulaminie studiów.

40% oceny końcowej stanowi ocena za frekwencję,

60% oceny końcowej stanowi ocena efektów pracy i umiejętności zdobytych przez studenta, na którą składają się następujące składowe:

1) 50% – Ocena prawidłowości wykonanych zabiegów konserwatorskich zgodnie z nabytymi w trakcie ćwiczeń umiejętnościami. Ocena zdolności manualnych, umiejętności obserwacji oraz technicznego i artystycznego poziomu wykonanych prac konserwatorskich.

2) 25% – Ocena wykonanej dokumentacji konserwatorskiej, opartej na analizie obiektu kursowego w trakcie ćwiczeń.

3) 5% – Ocena stopnia zaangażowania w realizację zadań (przygotowanie do zajęć oraz aktywność w trakcie ich trwania).

4) 5% – Ocena stopnia samowystarczalności podczas pracy oraz umiejętności samodzielnego radzenia sobie z napotkanymi problemami konserwatorskimi.

5) 5% – Ocena umiejętności organizacji pracy, stopnia koncentracji podczas wykonywania zabiegów konserwatorskich i wytrwałości potrzebnej do ich realizacji.

6) 5% – Ocena umiejętności pracy w zespole (umiejętność współpracy, bezkonfliktowe zachowanie, udzielanie pomocy innym).

7) 5% – Ocena umiejętności współpracy z prowadzącym zajęcia, stosowanie się do poleceń pedagogów.

Przygotowanie do prawidłowego rozpoznania konserwowanego dzieła pod względem historycznym, techniczno-technologicznym, przyczyn i rodzajów zniszczeń.

Nauka opracowania projektu i programu prac konserwatorskich i restauratorskich oraz realizacji założeń programowych projektu.

Nauka wykonania prawidłowej dokumentacji prac konserwatorskich i restauratorskich.

1.      Ciabach J., Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków, Toruń 1998.

2.      Łukaszewicz J.W., Badania i zastosowanie związków krzemoorganicznych w konserwacji zabytków kamiennych, Toruń 2002.

3.      Niemcewicz P., Konserwacja wapienia dębnickiego, Toruń 2005.

4.      Procyk W., Marmury królewskie, zjawisko wietrzenia i problemy konserwacji,                                Warszawa 1998.

5.      Zabytki kamienne i metalowe, ich niszczenie i konserwacja profilaktyczna, pod red. W. Domasłowskiego, Toruń 2011.

1.      Mechay J., Wyprawy szlachetne i kamień sztuczny, Warszawa 1959

2.      Krzemień A., Materiałoznawstwo tworzyw artystycznych i ich konserwacja, Warszawa 1956

3.      Od badań do konserwacji, Materiały konferencji – Toruń 23-24 października 1998, Toruń 2002

4.      Procyk W., Powtórka z konserwacji. Problem trwałości zabiegów a profilaktyka [w:] Ochrona zabytków nr 3, 2000 r.

5.      Procyk W., Badania nad aktywnością przestrzeni mikroporowatych przy próbach nasycania wybranymi impregnatami konserwatorskimi, Warszawa 2013.

6.      Studia i materiały konferencji naukowej studentów konserwacji i restauracji dzieł Kraków, 9 maja 2011 r., t. I pod red. I. Michalik, Studenckie Koło Naukowe Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie, Kraków 2012.

7.      Ślesiński Wł., Konserwacja zabytków sztyki t.2, Rzeźba, Warszawa 1990.

8.      Strzelczyk A., Karbowska-Berent J., Drobnoustroje i owady niszczące zabytki i ich zwalczanie, Toruń 2004r.

Trzy oddzielne pomieszczenia z bardzo dobrym oświetleniem dziennym i wentylacją.

Dwa pomieszczenia o powierzchni co najmniej 50 m2każde wyposażone w stoły i krzesła z regulowaną wysokością, specjalistyczne lampy i szkła powiększające stanowiące indywidualne stanowiska pracy dla 7-8 studentów w każdym pomieszczeniu. Zabudowa przyścienna dostosowana do bezpiecznego przechowywania obiektów zabytkowych. Zamykane szafy służące do przechowywania sprzętu elektronicznego i fotograficznego, specjalistycznych materiałów, książek oraz narzędzi konserwatorskich.

Każdy student powinien mieć indywidualną, zamykaną szafkę na prywatne materiały i narzędzia.

Trzecie pomieszczenie przeznaczone do prac brudnych: prace dezynfekcyjne i dezynsekcyjne, mycie obiektów wodą pod ciśnieniem, mycie parą, wykonywanie ciężkich prac kamieniarskich: przecinanie surowca, szlifowanie, wiercenie, polerowanie. Niezbędne są specjalne kuwety o różnych rozmiarach ze stali nierdzewnej. Potrzebny będzie dostęp do kilku punktów poboru wody.

We wszystkich pomieszczeniach konieczna natychmiastowa wymiana powietrza ( częsta praca z rozpuszczalnikami, kwasami, zasadami i żywicami)- sprawnie działający system wyciągów.

W jednym z pomieszczeń niezbędne będzie digestorium i miejsce do wykonywania fotografii z rozwijanym ekranem- tłem.

Pracownie muszą być wyposażone w dwa wózki ,,paleciaki” palety z tworzywa sztucznego, wózek-podnośnik nożycowy, podnośnik warsztatowy hydrauliczny, destylarkę, kruszarkę do kamienia, kompresor, zestaw elektronarzędzi, szlifierki stacjonarne do metalu, odkurzacz warsztatowy, stacjonarną piłę do kamienia, podłączenie prądu trójfazowego. Niezbędne są też urządzenia do dezynfekcji pomieszczeń. tj. dwufunkcyjna, bakteriobójcza lampa UV i ozonator.