Wykład z elementami konwersatorium.

Zaliczone poprzednie lata studiów w Akademii Sztuk Pięknych.

Znajomość materiału przedstawionego podczas wykładów, znajomość lektur, umiejętność logicznego powiązania elementów przyswojonego materiału, umiejętność wykorzystywania nabytej wiedzy w zetknięciu z dziełami nieznanymi, znajomość wybranych przejawów kultury popularnej, masowej, znajomość specjalistycznej terminologii i umiejętność posługiwania się nią.

Zaliczenie na podstawie krótkiej pracy pisemnej dotyczącej poruszanych na zajęciach zagadnień.

Zajęcia poświęcone będą zagadnieniom niecodziennie pojętej sztuki miast czy też szerzej: miejskiej kultury wizualnej. Ich tematyka będzie różnorodna, pod względem czasowym osadzona przede wszystkim między początkiem XX wieku a współczesnością, z naciskiem na tę ostatnią. W ich trakcie zajmiemy się analizą najróżniejszych przejawów aktywności ludzkiej, charakterystycznych dla mieszkańców europejskich, w szczególności zaś polskich, metropolii, jak też dziełom sztuki wysokiej mówiących o kulturze i codzienności wybranych ośrodków miejskich. Będziemy dyskutować m.in. o wybranych filmach (m.in. „Powiększenie” Antonioniego, „Opętanie” Żuławskiego), starych pocztówkach, problematycznych okładkach płyt winylowych, polskiej reklamie ostatnich dwudziestu lat, napisach na murach czy nieoczywistych śladach przemian ekonomicznych i społecznych po 1989 roku, widocznych w przestrzeni miejskiej. 

M. Antonioni, Scenariusze, Warszawa 1989

P. Banaś, Orbis Pictus. Świat dawnej karty pocztowej, Wrocław 2009

Ł. Biskupski, Prosto z ulicy. Sztuki wizualne w dobie mediów społecznościowych i kultury uczestnictwa. Street art, Warszawa 2017

O. Drenda, Duchologia polska. Rzeczy i ludzie w latach transformacji, Kraków 2016

E. Dymna, M. Rutkiewicz, Polski Street Art, Warszawa 2012

A. Gralińska-Toborek, Graffiti i street art. Słowo, obraz, działanie, Łódź 2019

R. Gregrowicz, J. Waloch (koncepcja i red.), Polskie mury. Graffiti - sztuka czy wandalizm, Toruń 1992

J. Kaźmierczak, „Kadzidła i miętówki”. Orientalizm a psychodeliczne okładki płytowe w drugiej połowie lat sześćdziesiątych XX wieku, "Prace Kulturoznawcze", 4 (21), 2017, s. 153-158 [ file:///C:/Users/kamil/OneDrive/Pulpit/%E2%80%9EKadzid%C5%82a+i+mi%C4%99t%C3%B3wki%E2%80%9D.+Orientalizm+a+psychodeliczne+ok%C5%82adki+p%C5%82ytowe+w+drugiej+po%C5%82owie+lat+sze%C5%9B%C4%87dziesi%C4%85tych+XX+wieku.pdf ]

L. Klein (red.), Polskie Las Vegas i szwagier z Corelem : architektura, moda i projektowanie wobec transformacji systemowej w Polsce, Warszawa 2017

Sz. Kobylarz (red.), Zajawka : śląski hip-hop 1993-2003, Katowice 2019

M. Kozień, M. Miskowiec, A. Pankiewicz (red.). A. Pankiewicz, M. Przybyłko (esej fotograficzny), Hawaikum. W poszukiwaniu istoty piękna, Wołowiec 2015

B. Krysmanski, We See a Ghost: Hogarth's Satire on Methodists and Connoisseurs, “The Art Bulletin”, Vol. 80, No. 2 (1998), pp. 292-310

J. Kurowski, Słynne płyty, słynne okładki, Olsztyn 2017

R. Łuczycka, P. Gadzinowski, Poznasz zakonnicę bez majtek... po łupieżu na sandałach. Antologia polskich graffiti, Warszawa 1995

W. Moser, K. A. Schröder (eds.), Blow-up: Antonioni's classic film and photography, kat. wyst., Blow-Up--Antonioni's Classic Film and Photography. Albertina, Vienna, April 30-August 24, 2014; Fotomuseum Winterthur, September 13-November 30, 2014; C/O Berlin, December 3, 2014-March 8, 2015, Hatje Cantz, Ostfildern 2014

W. Przylipiak, Sex, disco i kasety video. Polska lat 90., Warszawa 2021

E. Stusińska, Miła robótka. Polskie świerszczyki, harlekiny i porno z satelity, Wołowiec 2021

A. Szarłat, Żuławski - szaman, Warszawa 2019

M. Torzecki, Okładki płyt: rzecz o wizualnym uniwersum albumów muzycznych, Poznań 2015

W. Wilczyk, Święta wojna (2009-2014), Łódź 2014

W. Wilczyk, Słownik polsko-polski (2014-2019), Kraków 2019

Uzależniona i dobierana w zależności od indywidualnych zainteresowań studentów.

 Sala dostosowana do prezentacji multimedialnych:
• skuteczne zaciemnienie;
• miejscowe oświetlenie umożliwiające: studentom - sporządzanie notatek i rysowanie w zaciemnionej sali, osobie prowadzącej - korzystanie z notatek i książek;
• nagłośnienie umożliwiające wyświetlanie filmów i prezentacji z dźwiękami oraz posługiwanie się przez osobę prowadzącą bezprzewodowym mikrofonem;
• ekran zapewniający wysoką jakość wyświetlanych obrazów, w tym zwłaszcza wierne oddawanie kolorów;
• rzutnik multimedialny o dużej rozdzielczości;
• komputer wraz z koniecznym oprogramowaniem do wyświetlania prezentacji multimedialnych;
• dostęp do Internetu podczas zajęć.