1. K_U02 – potrafi na zaawansowanym poziomie stosować fachową terminologię historii architektury, jej uaktualniony aparat pojęciowy z uwzględnieniem wprowadzenia nowych terminów i pojęć;
2. K_U04 – potrafi samodzielnie interpretować, na poziomi zaawansowanym teksty z zakresu historii architektury oraz innych nauk humanistycznych i społecznych właściwych specjalizacji, prowadzić własne zaawanasowane studia bibliograficzne;
3. K_U05 – potrafi łączyć dzieła i zjawiska oraz kultury z szerszym kontekstem
4. K_K09 – potrafi, swobodnie posługując się zsyntezowaną rozszerzoną wiedzą z zakresu nauk humanistycznych i społecznych sprawnie wnioskować, problematyzować zagadnienia, zajmować wobec nich własne stanowisko, znajdując się w nietypowych sytuacjach zawodowych i odmiennych sytuacjach kulturalnych;
5. K_U11 – potrafi samodzielnie i skutecznie zdobywać wiedzę i materiały oraz posługiwać się umiejętnościami badawczymi na poziomie zaawansowanym (a także je rozszerzać). Potrafi uzgadniać ze sobą informacje, środki materialne i procedury dla zwiększenia efektywności praktyki zawodowej;

K_W04 – zna w stopniu zaawansowanym terminologię historii architektury, jej aparat pojęciowy – z uwzględnieniem jego aktualizacji i możliwości wprowadzania nowych terminów i pojęć
2. K_W05 – ma pogłębioną wiedzę ogólną o całościowych charakterze języka historii archiotektury, jego złożoności i zmienności warunkowanym kontekstem kulturowym
3. K_W07 – ma uporządkowaną pogłębioną wiedzę o powiązaniach historii sztuki z innymi dyscyplinami humanistycznymi oraz społecznymi pozwalającą na interdyscyplinarny i wielodyscyplinowy ogląd zagadnień zawodowych
4. K_W18 – zna i rozumie na zaawansowanym poziomie zależność między sztukami plastycznymi i ich kontekstem kulturowym

K_K01 – efektywnie steruje własną pracą, krytycznie ocenia jej stopień jej zaawansowania i poziom merytoryczny’
K_K05 – ma świadomość swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę nieustannego doskonalenia osobistego i zawodowego;
K_K08 – jest przygotowany do rozwiązywania problemów, pojawiających się organizowaniu życia społeczno-kulturalnego uwzględniając jego dynamikę i w odniesieniu do pionierskich zadań, jakie stawia sobie powyższy kierunek