Katalog ECTS

Technologia malarstwa - teoria

Pedagog: prof.dr hab. Jerzy Nowosielski, dr Mateusz Jasiński, dr Piotr Stefanow

Pole Opis
Typ przedmiotu kierunkowy uzupełniający
Metody dydaktyczne (forma zajęć)

hybrydowy: wykład online, ćwiczenia stacjonarnie (przy zapewnieniu odpowiednio wielkiej sali wykłady stacjonarnie)
• wykład (kursowy, monograficzny)
• projekt indywidualny
• ćwiczenia (warsztatowe)
• konwersatorium (dialog dydaktyczny, dyskusja, korekta indywidualna)

Język wykładowy polski;
Liczba punktów ECTS: -brak-
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim -brak-
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) -brak-
Wymagania wstępne

Zdany egzamin wstępny i przyjęcie na pierwszy rok studiów

Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)

Celem wykładów jest przekazanie studentom usystematyzowanej wiedzy teoretycznej (wykłady, prezentacje) z zakresu historycznych technik i technologii malarskich.

Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)

Wiedza nabyta na wykładach i umiejętność posługiwania się nią sprawdzana jest i oceniana na podstawie pisemnego/ustnego egzaminu.
Umiejętność analitycznego myślenia oceniana wg skali ocen umieszczonej w Regulaminie studiów.

Wymagania końcowe

Zaliczenie materiałoznawstwa z technik i technologii malarstwa – egzamin pisemny/ustny.

Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć

1. Cennino Cennini – Rzecz o malarstwie – przekład Samuel Tyszkiewicz, komentarz Hanna Jędrzejewska, Wrocław 1955 (biblioteka, internet)
2. Mnich Teofil – Teofila kapłana i zakonnika O Sztukach Rozmaitych Ksiąg Troje -przekład Teofil Żebrowski, Kraków 1880 (biblioteka)
3. Dionizjusz z Furny – Hermeneia- czyli objaśnienie sztuki malarskiej – przekład Ireneusz Kania, Kraków 2003 (biblioteka)
4. Witruwiusz – O architekturze ksiąg dziesięć – przekład Kazimierz Kumaniecki, Warszawa 1956; Warszawa 1999 (biblioteka)
5. Max Doerner – Materiały malarskie i ich zastosowanie, Warszawa 2017 (biblioteka)
6. Jan Hopliński – Farby i spoiwa malarskie – Wrocław 1990 (biblioteka)
7. Bohuslav Slansky – Technika malarstwa – tłumaczenie F. Aleksandrowicz, Stanisław Gawłowski, Warszawa 1965 (biblioteka)
8. Berger E., Quellen für Maltechnik während der Renaissance und deren Folgezeit, XVI.-XVIII. Jahrhundert, wyd.4, Vaduz 2000.(biblioteka)
9. Eastaugh N., Walsh V., Chaplin T., Siddall R., Pigment Compendium, Routledge 2008. (biblioteka)
10. Historical Painting Techniques, Materials, and Studio Practice, (red.) Arie Wallert, Erma Hermens, Marja Peek, J.P. Getty Trust 1996 (biblioteka, internet)

Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta

Bibliografia wykładów – Podstawowe lektury z zakresu technik technologii malarstwa olejno-żywicznego:
1. Zbigniew Brochwicz-Gumożywice jako spoiwa w świetle dawnych traktatów, Materiały Zachodniopomorskie 1972 t XVIII (biblioteka)
2. Artymowski R., Materiały i narzędzia malarskie, skrypt 6, Warszawa 1898 (biblioteka)
3. Małachowicz H., Martwe natury mistrzów niderlandzkich, ARX REGIA Zamek Królewski w Warszawie 1993 (biblioteka)
4. Bastek G., Warsztaty weneckie w drugiej połowie XV i w XVI wieku, Warszawa 2011. (biblioteka)
5. Serenissima. Światło Wenecji. Dzieła mistrzów weneckich XIV–XVIII wieku zezbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie w świetle nowych badań technologicznych, historycznych i prac konserwatorskich, (red.) G. Bastek, G. Janczarski, katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Warszawie (październik–grudzień 1999), Warszawa 1999 (biblioteka)
6. Preparation for Painting: The Artist's Choice and its Consequences, (red.) Joyce H. Townsend, T. Doherty I G. H. J. Ridge, London: Archetype Publications, 2010 (biblioteka katedry)
7. Bishop G., Das de Mayerne–Manuskript, Die Rezepte der Werkstoffe, Maltechniken und Gemalderestaurierung, München 2002.(biblioteka katedry)

 

Przedmiotowe efekty uczenia się
WiedzaUmiejętnościKompetencje

KW_11 technikę wykonania i budowę technologiczną różnych gatunków sztuk plastycznych (zgodnie z ukończoną specjalizacją) w kontekście ich uwarunkowań historycznych oraz praktyki wykonawczej.

Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
WiedzaUmiejętnościKompetencje
-brak-
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów.


Lista studiów

studia status czas[h] ECTS forma zaliczenie
Konserwacja i Restauracja Dzieł Sztuki / konserwacja i restauracja tkaniny zabytkowej s.1 o 60 4 w. 60h
w. [zal. z oceną]


Semestr 2020/21-Z (Z-zimowy,L-letni)
Kod kursu: #38.12271