Katalog ECTS

Konserwacja i restauracja tkanin zabytkowych - teoria

Pedagog: dr Agnieszka Krzemińska-Maciejko

Pole Opis
Typ przedmiotu Kierunkowy
Metody dydaktyczne (forma zajęć)

Wykłady, konwersatorium, relacja uczeń-mistrz - tryb hybrydowy

Język wykładowy polski;
Liczba punktów ECTS: -brak-
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim -brak-
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) -brak-
Wymagania wstępne

Zaliczony I rok studiów magisterskich.

Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)

Wykłady obejmują:

•        Podstawową terminologię z zakresu kobiernictwa.

•        Zagadnienia związane z technologią i techniką wykonania kobierców w ujęciu historycznym i geograficznym.

•        Zagadnienia dotyczące funkcji i formy kobierców (kompozycja, ornamentyka, rodzaje przedstawień) w odniesieniu do uwarunkowań kulturowych, religijnych i społecznych.

•        Najczęściej spotykane w kobiercach rodzaje zniszczeń oraz ich przyczyny.

•        Zagadnienia konserwatorskie: oczyszczanie, stabilizacja, sposoby rekonstrukcji, ekspozycja, transport i przechowywanie tkanin wykonanych technikami kobierniczymi.

•        Sposób opracowywania dokumentacji prac konserwatorskich i restauratorskich prowadzonych przy kobiercach na podstawie Schematu Dokumentacji Prac Konserwatorskich i Restauratorskich.

Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)

Ocena poziomu wiedzy dotyczącej treści programowych przedmiotu. Ocena z pisemnego egzaminu stacjonarnego oraz prezentacji multimedialnej (w systemie hybrydowym), wg skali ocen umieszczonej w Regulaminie studiów.

Wymagania końcowe

Egzamin pisemny stacjonarny z zakresu podanego w treściach kształcenia.

Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć

•        Biedrońska-Słota B., Leksykon Sztuki Kobierniczej, Kraków 1999.

•        Biedrońska-Słota B., Kobierce wschodnie. Kobierce tureckie, katalog zbiorów, [b.m. i r.w.]. (pozycja udostępniona przez prowadzącego).

•        Chyb D., Kilim, szadda, zili, dżidżim i inne techniki tkackie Kaukazu [w:] Kronika Zamkowa, 1 (19) 1989.

•        Mańkowski T., Polskie tkaniny i hafty, Wrocław 1954.

•        Michałowska M., Słownik Terminologiczny Włókiennictwa, Warszawa 1995.

•        Middleton A., Wielka Księga Dywanów, Warszawa 1998.

•        Milanesi E., Kobierce, Warszawa 1999.

•        Wierzejski T., Kałamajska-Saeed M., Kobierce wschodnie, Warszawa 1970.

•        Zarif M., Dywany orientalne od starożytności po XX wiek, {b.m.w.] 2000. (pozycja udostępniona przez prowadzącego).      

Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta

•        Biedrońska-Słota B., Kobierce perskie tzw. Polskie. Zagadnienia kompozycji [w:] Orient i orientalizm w Sztuce. Materiały z Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Kraków grudzień 1983, Warszawa 1986.

•        Błażewska E., Zachowane i zaginione dywany tzw. Polskie ze zbiorów Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, [w:] Orient i orientalizm w Sztuce. Materiały z Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Kraków grudzień 1983, Warszawa 1986.

•        Chyb D., Kobierce kaukaskie, Warszawa 1990.

•        Curatola G., Oriental Carpets, New York 1982.

•        Hofenk de- Graff J. H., The constitution of detergents in connection with the cleaning of ancient textiles, “Studies in Conservation”, 13 (1968).

•        Kobierce i tkaniny wschodnie z kolekcji Kulczyckich, katalog wystawy lipiec- wrzesień 2006, Kraków 2006.

•        Pertegato F., Venezia- Scuola Grande di S. Rocco Restauro di un tappeto mamelucco del XVI secolo, [w:] Kermes 31- Anno XI- Gennaio/Aprile 1998- Cronache del Restauro.

•        Rugs and Carpets from Central Asia, red. E. Tzareva, Leningdad 1984.

•        Szuman S., Dawne kilimy w Polsce i na Ukrainie, Poznań 1929.

•        Ślesiński W., Konserwacja zabytków sztuki. Rzemiosło artystyczne, Warszawa 1995.

•        Timár- Balázsy Á., Eastop D., Chemical Principles of Textile Conservation, Oxford 1998.

 

Przedmiotowe efekty uczenia się
WiedzaUmiejętnościKompetencje

Absolwent zna i rozumie:

KW_04  złożoną budowę jednostkowego dzieła sztuki w kontekście struktury materialnej, formy artystycznej, przekazu ideowego, funkcji, uwarunkowań historycznych.

KW_05  przyczyny i rodzaje zniszczeń powstających w materii dzieł sztuki, zasady postawienia prawidłowej diagnozy stanu zachowania oraz opracowania projektu konserwacji i restauracji, zasady i rodzaje dokumentowania dzieła przed, w trakcie i po konserwacji.

KW_06 zasady doboru właściwych środków i metod konserwatorskich, zasady ich wykorzystania w danej sytuacji z uwzględnieniem możliwych zagrożeń dla konserwowanego dzieła.

KW_07 zagadnienia dotyczące restauracji w tym możliwych rozwiązań estetycznych i aranżacyjnych konserwowanego dzieła w zależności od zakresu zachowania warstw oryginalnych, jego funkcji i przeznaczenia.

KW_08  zasady bezpiecznego eksponowania, przechowywania, transportowania dzieł sztuki i zabytków oraz zasady prewencji konserwatorskiej.

Absolwent jest gotów do:

KK_03 wypowiadania się w formie słownej i pisemnej na tematy związane ze sztuką, wystąpień publicznych, dyskusji, przygotowania prezentacji z zakresu ochrony i konserwacji dzieł sztuki.

Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
WiedzaUmiejętnościKompetencje
-brak-
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów.


Lista studiów

studia status czas[h] ECTS forma zaliczenie
Konserwacja i Restauracja Dzieł Sztuki / konserwacja i restauracja tkaniny zabytkowej s.3 o 30 3 w. 30h
w. [egz.]


Semestr 2020/21-Z (Z-zimowy,L-letni)
Kod kursu: #38.12353