Katalog ECTS - Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Wybrane zagadnienia z materiałoznawstwa

Pedagog: dr Anna Nowicka

Pole

Opis

Typ przedmiotu

kursowy uzupełniający

Metody dydaktyczne (forma zajęć)

Zajęcia zdalne: Wykład konwersatoryjny, wykład z wykorzystaniem multimediów, dyskusja dydaktyczna

Język wykładowy

polski;

Liczba punktów ECTS:

-brak-

Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim

-brak-

Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)

-brak-

Wymagania wstępne

Zaliczony pierwszy rok studiów.

Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)

Zapoznanie z budową chemiczną i wynikającymi z niej właściwościami fizyko-chemicznymi związków stanowiących główne składniki preparatów czyszczących stosowanych w konserwacji zabytków.
Zapoznanie z zagrożeniami biologicznymi obiektów zabytkowych oraz metodami i środkami wykorzystywanymi do zwalczania tych zagrożen.

Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)

Ocena wiedzy: 2 zaliczenia pisemne (40%) w trybie stacjonarnym lub zdalnym

egzamin pisemny (50%) w trybie stacjonarnym lub zdalnym

aktywność podczas zajęć (10%).

Wymagania końcowe

Zdany pozytywnie egzamin.

Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć

C. V. Horie, Materials for Conservation, London 1987.
Alicja Strzelczyk, Joanna Karbowska-Berent, Drobnoustroje i owady niszczące zabytki i ich zwalczanie, Wydawnictwo UMK, Toruń 2004.

Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta

Roberto Bellucci, Paolo Cremonesi, Ginevra Pignagnoli, A preliminary note on the use of enzymes in conservation: the removal of aged acrylic resin coatings with lipase, Studies in conservation, nr 44, 1999, s. 278-281.
Ewa Holanowska, Materiałoznawstwo [skrypt dla studentów Wydziału Konserwacji Dzieł Sztuki ASP w Warszawie], ASP, Warszawa 1992.
John McMurry, Chemia organiczna, PWN, Warszawa 2005.
L. Masschelein-Kleiner, Les solvants (Cours de conservation coservatiecursussen), Bruxelles 1981 (2000).
Witold Józef Seńczuk, Toksykologia współczesna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2006.
Władysław Ślesiński, Konserwacja zabytków sztuki, tom 1, Warszawa 1989.

Przedmiotowe efekty uczenia się

Wiedza	Umiejętności	Kompetencje
K-W02 Student powinien znać problematykę chemii ogólnej, budowę chemiczną i fizyczną materialnej struktury różnych dzieł sztuki, związki chemiczne stosowane w konserwacji dawniej i obecnie.	K-U02 Student powinien umieć wykonać podstawowe analizy laboratoryjne identyfikujące materiały wykorzystywane w dziełach sztuki (m.in. analiza mikrokrystaloskopowa pigmentów, badania skał, wstępna identyfikacja spoiw, gatunków drewna, papieru, włókien), właściwie interpretować wyniki badań specjalistycznych (m.in. badania Rtg, fotografie UV, IR).	-

Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się

Wiedza	Umiejętności	Kompetencje
-brak-

Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów.

Lista studiów

studia	status	czas[h]	ECTS	forma	zaliczenie
Konserwacja i Restauracja Dzieł Sztuki / konserwacja i restauracja malarstwa i rzeźby polichromowanej s.3	o	15	1	w. 15h	w. [egz.]

Semestr 2020/21-Z (Z-zimowy,L-letni)
Kod kursu: #38.12388