Katalog ECTS

Historia sztuki nowożytnej powszechnej i polskiej

Pedagog: dr Olaf Kwapis, dr Ewa Kociszewska

Pole Opis
Typ przedmiotu Zajęcia kursowe
Metody dydaktyczne (forma zajęć)

wykład konwersatoryjny

Język wykładowy polski;
Liczba punktów ECTS: -brak-
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim -brak-
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) -brak-
Wymagania wstępne

Znajomość jęz. angielskiego (bierna)

Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)

Dr Ewa Kociszewska: Sztuka XV-XVII wieku

forma zajęć: online

  • „Renesans”. Tradycja antyku i naśladownictwo natury w sztuce XV w.
  • Sztuka i religia w XV w.
  • Status sztuki i artysty w epoce nowożytnej
  • Patronat w epoce nowożytnej. Sztuka i władza. Wartość dzieła sztuki

Lektura obowiązkowa do zajęć 1-4: Sztuka świata, t. 5, rozdziały: Rzeźba włoska; Donatello; Malarstwo włoskie XV w.; Piero della Francesca, Sandro Botticelli, Leonardo da Vinci, Malarstwo niderlandzkie XV wieku; Jan van Eyck, Hieronim Bosch.

  • Teoria i piśmiennictwo o sztuce w XVI w. Związki sztuki i retoryki. Emblematyka
  • Ciało, akt, nagość w sztuce renesansowej
  • Globalny Renesans
  • Kultura ciekawości. Kolekcjonerstwo, związki sztuki z nauką. Pejzaż i martwa natura

Lektura obowiązkowa do zajęć 5-9: Sztuka świata, t. 6, rozdziały: Sztuka Europy XVI w., Michał Anioł Buonarotti; Rafael Santi; Malarstwo włoskie XVI w. Manieryzm; Malarstwo weneckie; Tycjan; Rzeźba włoska XVI w.; Renesans i manieryzm we Francji XVI w.; Sztuka hiszpańska; El Greco; Sztuka Niderlandów XVI w.; Pieter Bruegel starszy; Renesans i manieryzm w Niemczech; Albrecht Dürer; Renesans i manieryzm w Europe Środkowej.

  • Sztuka i reformacje
  • Malarstwo włoskie XVII w. Akademie, teoria, historiografia
  • Kultura wizualna Holandii XVII w. Sztuka i rynek. Malarstwo rodzajowe
  • Kobiety i sztuka w XVII w.: artystki i patronki
  • Velàzquez: interpretacje

Lektura obowiązkowa do zajęć 9-13: Sztuka świata, t. 7, rozdziały: Barok – styl i epoka; Sztuka włoska XVII i pierwszej połowy XVIII wieku; Sztuka flamandzka XVII i pierwszej połowy XVIII wieku; Sztuka holenderska XVII wieku; Barok w Hiszpanii; Sztuka XVII wieku we Francji [bez architektury].

 

Lektury uzupełniające:
J. Białostocki, Sztuka XV wieku. Od Parlerów do Dürera, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2010.
A. Blunt, Art and Architecture in France 1500–1700, New Haven: Yale University Press, 1999. dropbox
J. Brown, Painting in Spain 1500–1700, New Haven: Yale University Press, 1999.
A Companion to Renaissance and Baroque Art, red. B. Bohn, J. M. Salow, Oxford: Oxford : Wiley-Blackwell, 2013. dropbox
G. Johnson, Renaissance Art: A Very Short Introduction, Oxford: Oxford University Press, 2005. dropbox
S. Nash, Northern Renaissance Art, Oxford: Oxford University Press, 2008.
Myśliciele, kronikarze i artyści o sztuce. Od starożytności do 1500, red. J. Białostocki, Warszawa: PWN, 1998.
Teoretycy, historiografowie i artyści o sztuce 1600-1700, red. J. Białostocki, Warszawa: PWN 1994.
E. Welch, Art in Renaissance Italy 1350-1500, Oxford: Oxford University Press, 2000.
R. Wittkower, Art and Architecture in Italy, 1600–1750, uzup. J. Montague i J. Connors, New Haven: Yale University Press, 1999. dropbox
H. Zerner, Renaissance Art France: The Invention of Classicism, Paris: Flammarion, 2004. dropbox
Heilbrunn Timeline of Art History, Metropolitan Museum of Art [seria krótkich esejów poświęconych różnym zagadnieniom sztuki światowej, szczególnie 1400–1600]
Italian Renaissance Learning Resources
+ lektury uzupełniające podawane i udostępniane online zgodnie z zainteresowaniami studentów w trakcie zajęć

Warunki zaliczenia:
Egzamin ustny [50% oceny]

 

Dr Olaf Kwapis: Architektura i urbanistyka XV-XVII wieku

forma zajęć: hybrydowa


W toku zajęć studenci uzyskają podstawową wiedzę na temat najważniejszych kierunków, nurtów i tendencji w architekturze oraz urbanistyce europejskiej w okresie od renesansu po koniec XVII stulecia. Ważnym aspektem procesu kształcenia będzie pogłębianie umiejętności rozumienia podejmowanych zagadnień w kontekście przemian społecznych i politycznych epoki. Za istotny cel zajęć uznaje się kształtowanie takiego stosunku do kultury artystycznej, w którym występowałyby obok siebie: ciekawość, tolerancja i zdolność inspirowania się dziełami przeszłości.
W toku zajęć zaprezentowane zostaną założenia urbanistyczne oraz zabytki architektury głównych miast europejskich, w tym w szczególności włoskich, począwszy od Florencji jako miejsca zapoczątkowania zmian, następnie ich twórczych przetworzeń, zapożyczeń i ugruntowania na obszarze Rzymu (w tym w okresie trydenckiej odnowy), jak też kolejnych przeniesień do innych regionów Europy (przede wszystkim prezentacja Paryża Burbonów oraz polskiej sztuki architektonicznej).
Najcenniejsze przykłady architektury renesansu, manieryzmu i baroku zaprezentowane zostaną poprzez omówienie dokonań najwybitniejszych architektów, urbanistyki nowożytnych stolic europejskich, założeń pałacowych, kontekstów: władza – propaganda – prezentacja i reglamentacja dostępu – ceremoniał a architektura i urbanistyka.
W ten sposób zrealizowany zostanie jeden z celów prowadzonych zajęć – pogłębienie wiedzy humanistycznej studentów poprzez ukazywanie dzieł architektury i założeń urbanistyki oraz aktywności głównych architektów w kontekście historycznym, kulturowym, społecznym, religijnym i materialnym.

1. Komuna – signoria – księstwo. Jak ustrój kształtuje sztukę.
2. Chwała republiki – wielkość rodu (Piza – Florencja – Siena).
3. Rzym papieży renesansu – 1417 – 1527 – 1534.
4. Druga bazylika św. Piotra. Okoliczności, projekty, ideologia.
5. Miasto idealne.
6. Pałace Florencji, Rzymu, Wenecji – podobieństwa i różnice.
7. Villa urbana, suburbana, rustica. Od Witruwiusza do Palladia.
8. Architektura w służbie kontrreformacji.
9. G. Bernini versus F. Borromini.
10. Architektura i urbanistyka we Francji XVI i XVII wieku.
11. Wersal
12. Architektura rezydencjonalna doby baroku.
13. Główne nurty XVI i XVII-wiecznej architektury rezydencjonalnej i sakralnej w Koronie i Wielkim Księstwie Litewskim.
14. Architektura i ceremoniał. Wawel – dzieje i funkcje rezydencji.
15. Zamek królewski w Warszawie – dzieje i funkcje rezydencji.


Lektury podstawowe:
Michael Levey, Wczesny renesans, Warszawa 1972
Michael Levey, Dojrzały renesans, Warszawa 1980
Peter Murray, Architektura włoskiego renesansu, seria Świat sztuki, Warszawa 2000
Peter Murray, Linda Murray, Sztuka renesansu, seria Świat sztuki, Warszawa 2000
Renesans w sztuce włoskiej, pod red. R. Tomana, Kolonia 2000.
John Shearman, Manieryzm, Warszawa 1970
Barok, pod red. R. Tomana, Warszawa 2000
Tadeusz J. Żuchowski, Pałac papieski na Watykanie od końca V do początku XVI wieku. Ceremoniał a ewolucja kompleksu rezydencjonalnego. Poznań 1999
Małkiewicz, Układ przestrzenny kościoła Il Gesu oraz tegoż: Barokowa architektura sakralna w Krakowie, [w:] Theoria et praxis, Kraków 2000
Stanisław Mossakowski, Kaplica Zygmuntowska (1515 – 1533), Warszawa 2007
Sztuka świata, t. V-VII
Tadeusz Chrzanowski, Sztuka w Polsce od I do III Rzeczypospolitej, Warszawa 1998 (rozdziały dotyczące sztuki od XV do XIX wieku)
Sztuka polska, praca zbiorowa, t. III-V. (Renesans i manieryzm; Wczesny i dojrzały barok; Późny barok, rokoko i klasycyzm), Warszawa 2011-2015

Lektury uzupełniające:
Rudolf Wittkower, Art. and architecteure in Italy: 1600-1750, Yale (różne wydania)
Barock im Vatikan. Kunst und Kultur im Rom der Paepste 1572-1676, Leipzig 2005
Nicolas Pevsner, Historia architektury europejskiej, Warszawa 2013
Jean Delumeau, Cywilizacja odrodzenia, Warszawa 1987
Jan Białostocki, Dwugłos o Berninim, Wrocław 1962
Stanisław Mossakowski, Tylman z Gameren, Wrocław 1973
Adam Miłobędzki, Architektura polska XVII w. , Warszawa 1980
Stanisław Mossakowski, Rezydencja królewska na Wawelu w czasach Zygmunta Starego, Warszawa 2013
Stanisław Mossakowski, Pałac królewski Zygmunta I na Wawelu jako dzieło renesansowe, Warszawa, 2015

Warunki zaliczenia:
Egzamin ustny [50% oceny]

Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)

W semetrze zimowym zajęcia będą prowadzone w dwóch 30-godzinnych modułów prowadzonych przez dwoje prowadzących. Każdy moduł kończy się egzaminem.

Ocena na koniec semestru stanowi średnią dwóch ocen wystawionych z każdego modułu. 

Szczegółowe informacje dot. zaliczenia określone są poniżej w części poświęconej treści zajęć.

Wymagania końcowe -brak-
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć

jw.

Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta

jw.

Przedmiotowe efekty uczenia się
WiedzaUmiejętnościKompetencje

Absolwent zna i rozumie:
najważniejsze wydarzenia, twórców, dzieła sztuki nowożytnej europejskiej (‘kanon”);
najważniejsze procesy kulturowe epoki nowożytnej;
najważniejsze kierunki współczesnych badań nad sztuką nowożytną. 

 

K_W02 - 1

K_W03 - 1

Absolwent potrafi:
rozpoznawać i klasyfikować wiodące dzieła i twórców sztuki powszechnej, interpretować na podstawowym poziomie dzieła sztuki na tle procesów historycznych;
samodzielnie czytać i analizować teksty z dziedziny sztuki oraz budować odpowiednią bibliografię; 
powiązać dzieła i zjawiska sztuki z szerszym kontekstem historycznym, kulturowym, społecznym, ideologicznym, chcąc np. wykazać znaczenie kontekstu społecznego dla zjawisk i dzieł sztuki; 
wykorzystywać przysposobioną wiedzę do rozstrzygania dylematów rzeczywistych, pojawiających się w artystycznej, badawczej, organizacyjnej i kuratorskiej praktyce zawodowej w obszarze sztuki.

K_U01 - 1

K_U03 - 1

K_U05 - 2

K_U06 - 2

Absolwent jest gotów do:
docenienia znaczenia sztuki dla kultury i cywilizacji światowej.
dbałości o zachowanie dziedzictwa artystycznego dla przyszłych pokoleń.
do zmiany opinii w świetle dostępnych danych i argumentów, jest otwarty na nowe idee.
myślenia bez skrępowania własnymi uwarunkowaniami i widzi rzeczy w innym kontekście niż tylko własny, posiada świadomość różnic kulturowych, jest otwarty na inne kultury – unika dyskryminacji, unika postawy etnocentryzmu, także dba o kontekstowe postrzeganie różnic.


K_K01 - 3

Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
WiedzaUmiejętnościKompetencje
-brak-
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów.


Lista studiów

studia status czas[h] ECTS forma zaliczenie
Historia Sztuki / kultura miejsca s.3 o 60 4 60h
[egz.]


Semestr 2020/21-Z (Z-zimowy,L-letni)
Kod kursu: #38.12849