Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
Metody nauczania (forma zajęć)
Ćwiczenia indywidualne
Korekty indywidualne, dyskusja w grupie
Współdziałanie w grupie
Praca w pracowni i w plenerze zajęcia warsztatowe
Wspólne zwiedzanie wybranych wystaw
W przypadku niektórych zadań możliwy jest tryb pracy online. Zajęcia w trybie online są rejestrowane.
|
Wymagania wstępne
|
Wymagania wstępne:
umiejętności manualne, praca w glinie, rysunek
umiejętność fotografowania
specyficzne umiejętności (szycie, modelowanie, lutowanie/spawanie, itp.)
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Specjalność Projektowanie produktu i komunikacji wizualnej Pracownia Kompozycji Brył i Płaszczyzn dla I Roku - Pracownia R1 Pracownia Kompozycji Brył i Płaszczyzn I Roku na Wydziale Wzornictwa, wprowadza studentów w problematykę kształtowania i oddziaływania form w przestrzeni. Program pracowni nawiązuje do tradycji Pracowni Rzeźby Jerzego Jarnuszkiewicza w zakresie studium natury oraz do Pracowni Kompozycji Brył i Płaszczyzn Oskara Hansena w zakresie kompozycji w przestrzeni. W części rzeźbiarskiej uwzględnione zostały ćwiczenia z konstrukcji, kształtowania bryły. W części kompozycyjnej uwzględnione zostały ćwiczenia z zakresu podstawowych pojęć kompozycyjnych takich jak : rytmy czasoprzestrzenne, kontrast i analogia, skala, kombinatoryka elementów. Ćwiczenia te wykonywane są przy użyciu form abstrakcyjnych w przestrzeni teoretycznej (w pracowni) oraz w konkretnej sytuacji w plenerze. Sięgnięcie do dorobku wymienionych pedagogów jest fundamentem naszej dydaktyki opartej na indywidualnej ekspresji studenta a z drugiej strony poszerzającej jego świadomość budowy formy przekazu. W drugim semestrze studenci poznają zasady „tworzenia we współdziałaniu” – oryginalnej metody zainicjowanej w latach 80. ub. wieku na Wydziale Wzornictwa przez Wiktora Gutta i Grzegorza Kowalskiego. Zajęcia Rzeźby i Rysunku prowadzone są we wzajemnym merytorycznym uzupełnieniu. Ćwiczenia z rysunku odnoszą się zarówno do form abstrakcyjnych w przestrzeni jak do studium natury (modela). Analizie rysunkowej poddawane są różne aspekty przestrzeni: perspektywa, światło, kontrasty, rytmy zaś w przypadku studium natury: analiza pozy, kierunki, proporcje, masy i ciężary, studium światła, i w konkluzji - ekspresja ciała modela. Studenci w praktyce poznają podstawowe zagadnienia techniczne warsztatu rzeźbiarskiego i rysunkowego. W semestrze letnim wraz z Muzeum Sztuki Nowoczesnej organizowane są warsztaty w Domu Zofii i Oskara Hansenów w Szuminie. Poprzedza je cykl wykładów o historii i dorobku Profesora Oskara Hansena. Warsztaty w Szuminie to praktyczne poznanie aspektów Formy Otwartej. Prowadzący kładą główny nacisk na pracę ze studentami realizowaną w procesie indywidualnym a w grupie na tworzenie we współdziałaniu. Roczna praca przygotowuje studenta do dalszego rozwoju indywidualnej ekspresji artystycznej. Przy pracowni istnieje intensywnie działające Koło Naukowe. Pracownia dyplomująca
Zajęcia poza wyjazdami plenerowymi oraz warsztatowymi prowadzone są w I i II semestrze dwa razy w tygodniu grupach 15 osobowych w trybie modułowym: poniedziałki i wtorki, godz. 09:00-18:00 Typ przedmiotu Obowiązkowy, kształcenie ogólne GTP (Grupa Treści Podstawowych)
Treści programowe nauczania W semestrze I i II realizowane są 2 zadania z zakresu studium natury. Zadania są realizowane w różnych warsztatach i mediach, od rysunku i rzeźby, dokumentowane fotograficznie. Większość ćwiczeń realizowanych jest w warunkach pracowni, ćwiczenia realizowane w trybie online w warunkach domowych. Korekty prowadzone są indywidualnie i zbiorowo. Dopuszcza się dyskusję ze studentami na temat ich realizacji. Rozwijana jest umiejętność autoanalizy i autokomentarza. Jedno z zadań jest realizowane w plenerze w konkretnym kontekście przestrzennym.
I SEMESTR ZIMOWY RZEŹBA Kompozycja asymetryczna.- grafika czarno - biała. Zależności kompozycyjne kartki A4. Stosunek do istniejących podziałów w kartce papieru A4 Problem czasoprzestrzeni. Uprzestrzennienie regularnej bryły geometrycznej sześcian, prostopadłościan, walec, kula, stożek. Wyrzeźbić kompozycję poznawalną przy obrocie 360’. Prezentowane i fotografowane w obrocie 360’C. Przypadkowość i świadoma decyzja. Forma.”naturalnie ukształtowana” i świadomy proces jej prezentacji w przestrzeni. Forma ukształtowana wskutek zgniatania sposób ekspozycji tej formy aby wyeksponować jej walory czasoprzestrzenne 4. Studium natury. (rysunek i rzeźba) studium czaszki ludzkiej obserwacja i odwzorowanie Studium czaszki zwierzęcej obserwacja i interpretacja.
5. Kompozycja czasoprzestrzenna a) Kompozycja poznawalna w obrocie 360’, od bieli do czerni, dokumentacja filmowa b) maska - problem zakrywania. nakrycie głowy problem eksponowania Kompozycja czasoprzestrzenna na kanwie własnej głowy Prezentowane i fotografowane w 4 ujęciach. 6. Współdziałanie kombinatoryka a) kostki 1x10 polichromowane Plener: 5. Problem skali. Stosunek wniesionego elementu do pejzażu, warunków klimatycznych, pory dnia. Temat: Ja znak pejzażu. RYSUNEK 1. Studium natury ludzka czaszka. 2. Wariacje kompozycyjne na temat: a. Maski b. Nakrycia głowy
II SEMESTR LETNI RZEŹBA Zadanie kompozycyjne układ rytmów czasoprzestrzennych w ruchu obrotowym (wobec nieruchomego obserwatora). Zadanie kompozycyjne układ rytmów czasoprzestrzennych poznawanych w ruchu liniowym, przez ruchomego obserwatora. Kombinatoryka elementów. Kompozycja składana z elementów tworzonych indywidualnie.
RYSUNEK 1. Kolaż zestawienie elementów o różnym wyrazie 2. Rysunek bez papieru. Konstrukcja, cień, ruch. Dokumentacja fotograficzna
3. Studium ruchu modela według Edwarda Muybridge’a Wymagane: forma kolażu, forma filmu animowanego 4. Studium natury model w danym układzie kierunków mas, napięć. a. Rysunki koncepcyjne do rzeźby b. Rysunki detalu
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
Wszystkie planowe zajęcia są obowiązkowe. Nieobecność usprawiedliwia zaświadczenie lekarskie. (Spóźnienie jest liczone do 15 minut od godziny rozpoczęcia zajęć po 15 minutach wpisywana jest nieobecność) 30 % nieobecności na zajęciach w ciągu semestru stanowi podstawę do nie zaliczenia semestru. Nie usprawiedliwiona nieobecność kończy się rozmową z dziekanem rozmowa z dziekanem informuje o możliwości usunięcia ze studiów /nie usprawiedliwione nieobecności i spóźnienia mają bardzo negatywny wpływ na ocenę semestralną/ Na ocenę semestralna składają się oceny cząstkowe realizowanych ćwiczeń a także oceny przeglądów związanych z etapami rozwoju prac . Pod uwagę bierzemy zaangażowanie w realizację zadań, postępy wykonane w ciągu semestru a także efekt końcowy oraz sposób prezentacji pracy. W ciągu roku odbywają się obowiązkowe pracowniane indywidualne przeglądy całościowe na których oceniamy prace: W semestrze: 1 obowiązkowy indywidualny przegląd wszystkich prac studentki/studenta
Ocena semestralna składa się z ocen cząstkowych realizowanych ćwiczeń a także przeglądów. Istnieje możliwość uzyskania wyróżnienia na koniec Roku - stanowi to składowa pracy w I i II semestrze - wyjątkowe zaangażowanie, realizacje stawianych celów, postęp w rozwoju, realizacje zadań dodatkowych.
Kryteria oceny
zrozumienie tematu zadania aktywność przy realizacji zadania samodzielne i twórcze podejście do tematu umiejętność sprawnego użycia wybranego medium ocena rozwoju projektu komunikatywność autoprezentacji projektu aktywność na rzecz pracowni
efektywność w pracy zespołowej
Skala ocen – zgodna z Regulaminem Studiów ASP w Warszawie
|
Wymagania końcowe
|
Wymagania końcowe dla przedmiotu Rysunek i Rzeźba
znać podstawowy warsztat rzeźbiarski i rysunkowy;
znać podstawowy warsztat fotograficzny;
umieć działać kreatywnie w zespole, a także realizować własne (indywidualne założenia) w kontekście grupy;
umieć dokumentować własną pracę;
dokonać autoprezentacji przy użyciu wszystkich dostępnych mediów;
posiadać umiejętność poszukiwań teoretycznych i ikonograficznych materiałów potrzebnych do realizacji swoich zamierzeń;
samodzielnie pracować;
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
Literatura:
Lektury obowiązkowe: Oskar Hansen. Zobaczyć świat, red. Jola Gola, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Muzeum ASP, Warszawa 2005 Oskar Hansen. Ku Formie Otwartej/ Towards the Open Form, red. Jola Gola, Fundacja Galerii Foksal, Revolver, Muzeum ASP, Warszawa 2005
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
Umberto Eco Pejzaż semiotyczny W-wa Bibl. Myśli Współcz. A. Wallis Kultura i więź przestrzenna W-wa 1978 K.i W. A. Osęka Mitologie artysty WP W-wa 1970 M. Porębski Ikonosfera Warszawawa Bibl. Myśli Współcz. Henryk Morel Rzeźba rysunek kompozycja przestrzenna 1937-1968 wyd. Narodowa Galeria Sztuki Zachęta 1996 Jacek Sempoliński Miejsce zwane Czaszką, Muzeum ASP, Warszawa 1990 W kręgu Formy Otwartej Muzeum ASP Warszawa 1986 W kręgu Pracowni Jarnuszkiewicza W 35-lecie pracy pedagogicznej profesora Jerzego Jarnuszkiewicza, Muzeum ASP, Warszawa 1985 Kowalnia. 1985-2015 Praca zbiorowa pod redakcją Prof. Grzegorza Kowalskiego wyd. Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach, Katowice 2016 Joseph Beuys. Teksty komentarze, wywiady, oprac.: Jedliński Jaromir, Wydawnictwo Centrum Sztuki Współczesnej, Sztuka, 1990 Siegfried Giedion. Przestrzeń, czas i architektura, PWN, Warszawa. Artyści o sztuce Od Van Gogha do Picassa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe
|
Przedmiotowe efekty uczenia się
|
Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
Po ukończeniu II semestru student zna i rozumie:
K_W02 podstawowe pojęcia związane z warsztatem plastycznym na polu sztuki i projektowania
K_W08 podstawowe zasady przygotowywania prezentacji własnych projektów
K_W09 problematykę dotyczącą materiałów oraz technik rysunkowych, malarskich i rzeźbiarskich;
|
Po ukończeniu II semestru student potrafi:
K_U01 tworzyć i realizować własne koncepcje projektowe i artystyczne, osiągając zamierzone cele estetyczne, użytkowe, techniczne i komercyjne
K_U07 tworzyć kompozycje płaskie oraz rzeźbiarsko kształtować obiekty trójwymiarowe wykorzystując świadomie elementy języka plastycznego jak: kompozycja, kontrast, rytm, kolor, faktura, światłocień itp.;
|
Po ukończeniu II semestru student potrafi:
K_K03 właściwego organizowania własnej pracy;
K_K04 adaptowania się do nowych okoliczności oraz kontrolowania własnego zachowania w stopniu umożliwiającym publiczne prezentacje;
|
|