Typ przedmiotu
|
Kierunkowy
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
Wykład kursowy w języku polskim (możliwa forma zdalnego nauczania)
Dyskusja dydaktyczna - konwersatorium
Prace indywidulane i zbiorowe, ich korekta (grupowa i indywidualna)
Dyskusje i wykłady gościnne - spotkania z naukowcami, kuratorami, autorami książek, kustoszami zbiorów, wyjścia na wystawy, do muzeów
|
Język wykładowy
|
polski;
|
Liczba punktów ECTS:
|
-brak-
|
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim
|
-brak-
|
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)
|
-brak-
|
Wymagania wstępne
|
Zdany egzamin na III rok studiów
Posługiwanie się językiem polskim na poziomie pozwalającym zrozumieć wykład kursowy. Konsultacje, dyskusje i korekty mogą się odbywać również w języku angielskim i francuskim.
W przypadku konieczności nauczania zdalnego - regularne korzystanie z poczty akademickiej (asp.waw.pl).
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Cykl wykładów Historia i rozwój branży mody ma na celu zapoznanie studentów z dziejami, teorią i językiem zawodowym dyscypliny, którą będą uprawiać.
Na zajęciach z Historii i Teorii Mody studenci zapoznają się z szeroko rozumianą historią i teorią mody, przyczynami i skutkami występowania zjawisk z nimi związanych, kontekstami, w których funkcjonują: historią obyczaju, sztuki, estetyki, technologii i wielu innych dziedzin, od których zależą i z którymi się wiążą. Słuchają, dyskutują, analizują. Zadają nieprzewidywalne pytania, na które zwykle uzyskują odpowiedzi, ale też sami robią badania na zadane tematy – indywidualnie i zbiorowo. Program ma szerokie ramy czasowe (od starożytności do dziś) oraz terytorialne (z naciskiem na historię mody Europy Zachodniej) – stąd wątki, których rozwinięcie ogranicza czas, podejmowane są na specjalne życzenie studentów. Wykłady wzbogacają bogate materiały wizualne – reprodukcje słynnych dzieł sztuki: obrazów, fotografii, elementów mody, ale też: fragmenty filmów czy teledysków, archiwalne dokumenty, stare magazyny, żurnale i dzienniki, czasem zachowane ubrania. Uzupełnienie programu stanowią też wyjścia do archiwów, gdzie przechowywane są liczące nawet kilka wieków tkaniny, ubiory i akcesoria (Muzeum Narodowe w Warszawie, Opera Paryska, kolekcje prywatne) oraz wyjścia na wystawy czasowe czy spotkania ze specjalistami, rzemieślnikami i pasjonatami. Co roku powstają też specjalne projekty we współpracy z innymi pracowniami Katedry Mody, celem lepszego łączenia wiedzy w nich zdobytej. Trzyletni cykl zajęć umożliwia zapoznanie się z najważniejszymi zjawiskami i faktami z historii mody, ale też rozbudzenie indywidulanego zainteresowania tematyką związaną z wykładami. Pozwala rozwinąć umiejętność samodzielnego zdobywania informacji oraz podejmowania elokwentnego dialogu na temat mody i jej historii.
Zajęcia są obowiązkowe dla studentów 1, 2, 3, 4, 5 i 6 semestru studiów I stopnia specjalizacja Projektowanie Ubioru
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
1. Ocena poziomu merytorycznego wykonania prac domowych indywidualnych i zbiorowych 2. Ocena stopnia zaangażowania w realizację programu oraz umiejętności efektywnego przełożenia wskazań i wytycznych uzyskanych w toku kształcenia w wyniku dyskusji i dialogu dydaktycznego (relacja mistrz-uczeń). 3. Ocena poziomu wiedzy i logicznego rozumowania dotyczących specjalizacji w kontekście historii i teorii mody 4. Ocena poziomu prezentacji multimedialnej dotyczącej konkretnego zagadnienia z dziedziny historii mody Skala ocen – zgodna z Regulaminem Studiów ASP w Warszawie
|
Wymagania końcowe
|
Zdany egzamin końcoworoczny (w przypadku konieczności prowadzenia pracy zdalnej forma egzaminu może ulec modyfikacji) z wynikiem przynajmniej 3-! Zaliczone w terminie wszystkie projekty indywidualne i zbiorowe
Frekwencja na poziomie przewidzianym przez Regulamin ASP w Warszawie
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
Djurdja Bartlett, FashionEast. The Spectre that Haunted Socialism, MIT Press, Massachusets-Cambridge 2010.
Cally Blackman, 100 lat mody, tł.: Ewa Romkowska, Arkady, Warszawa 2015.
Cally Blackman, 100 lat mody męskiej, tł.: Ewa Romkowska, Arkady, Warszawa 2015. Francois Boucher, Historia mody. Dzieje ubiorów od czasów prehistorycznych do końca XX wieku., wyd. uzup. Y. Deslandres, konsult. nauk wyd. pol. i weryfik. terminologii: A. Sieradzka, tł. P. Wrzosek, Arkady, Warszawa 2003. Christopher Breward, Fashion, Oxford University Press, Oxford 2003. Valerie Cumming, Understanding fashion history, Costume & Fashion Press/Quite Specific Media; London – Batsworth 2004. Encyclopedia of clothing and fashion. Vol. 1-3, red.: Valerie Steele, Charles Scribner’s Sons, Farmington Hills 2005. Fashion Theory. A Reader, red.: Malcolm Barnard, Routledge, New York 2007. Didier Grumbach, Histoires de la mode, Editions du Regard, Paris 2008. Moda. Historia mody od XVIII wieku do XX wieku, red. A. Fukai, TASCHEN, Köln 2002. Valerie Steele, Paris Fashion: A Cultural History, Bloomsbury, 2017. Valerie Steele, Fifty Years of Fashion: New Look to now, Yale University Press 2000. Lou Taylor, The Study of Dress History, Manchester University Press, Manchester-New York 2002.
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
Malcolm Barnard, Fashion as communication, wyd. II, Routledge Taylor & Francis Group, London-New York 2002. Djurdja Bartlett, FashionEast. The Spectre that Haunted Socialism, MIT Press, Massachusets-Cambridge 2010. Joanna Chruszczyńska, Ewa Orlińska- Mianowska, Tkaniny dekoracyjne, Arkady, Warszawa 2009. Lou Taylor, The Study of Dress History, Manchester University Press, Manchester-New York 2002. Dana Thomas, Luksus. Dlaczego stracił blask?, tł. E. McIver, Muza, Warszawa 2010. Deyan Sudjic, Język rzeczy. Dizajn, moda i sztuka. W jaki sposób przedmioty nas uwodzą? przekł. Adam Puchejda, Wydawnictwo Krakter, Kraków 2013.
Na każdych zajęciach studenci otrzymują szczegółową bibliografię uzupełniającą do każdego tematu!
|
Przedmiotowe efekty uczenia się
|
Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
1. Znać historię i współczesność sztuk plastycznych oraz mody, umieć rozpoznawać i porównywać poszczególne style i okresy, wyjaśnić ich powstanie i sposób funkcjonowania, wpływ rozwoju rynku na ich rozpowszechnienie K_W03 2. Znać i rozumieć podstawowe linie rozwojowe w historii mody oraz zna publikacje związane z tymi zagadnieniami; wykazywać się znajomością tendencji w modzie na przestrzeni epok i związanych z nimi tradycjami twórczymi. K_W03 3. Zna i rozumie wzorce działania kreatywnego na polu projektowania mody oraz komunikacji wizualnej. K_W03 4. Posiadać podstawową wiedzę z obszaru nauk humanistycznych takich jak: filozofia, estetyka, teoria mediów, antropologia kultury oraz rozumieć ich związki z wykonywanym zawodem. K_W18 5. Rozumieć wpływ technologii, rynku, użytkowania oraz uwarunkowań rynkowych na formę projektowanego ubioru lub przekazu. K_W04
|
1. Umieć skrytykować utarte sądy, weryfikować informacje z odmiennych źródeł ikonograficznych, samodzielnie wyszukiwać informacje i wygłaszać je w zwięzłej formie na forum publicznym. K_U16 2. Umieć pisać i mówić o modzie z użyciem terminów branżowych. K_U16 3. Umieć analizować, interpretować i krytycznie oceniać zjawiska, a następnie prezentować je w formie pisemnej i ustnej. K_U16 4. Umieć stosować w praktyce techniki prezentacyjne w tym techniki multimedialnych z wykorzystaniem odpowiedniego oprogramowania komputerowego. K_U10 5. Umie współdziałać i pracować z innymi osobami w ramach pracy zespołowej K_U04
|
1. Dążyć do dbałości o prezentację zweryfikowanej prawdy historycznej i postępowanie w tej dziedzinie zgodne z procedurami badawczymi, co nie wyklucza wyrabiania sobie własnych opinii dotyczących omawianych tematów K_K02 2. Być zdolny do krytycznego lecz konstruktywnego podejścia do zastanej sytuacji, własnych działań, działań innych osób. K_K07 3. Posiadać kulturę prowadzenia dyskusji i umiejętność zrozumiałej prezentacji wiedzy, także w ramach pracy zespołowej szczególności: współpracy, negocjowania, współdziałania, prezentacji swoich poglądów oraz przyjmowania poglądów innych. K_K08 4. Jest zdolny do właściwego organizowania własnej pracy. K_K03 5. Jest zdolny do efektywnego wykorzystania wyobraźni, intuicji, emocjonalności oraz twórczego i elastycznego myślenia; powinien wyrobić w sobie wrażliwość na detal, estetykę i piękno sztuki okresów minionych, które są źródłem inspiracji do własnej pracy twórczej. K_K05 6. Jest zdolny do adaptowania się do nowych okoliczności oraz kontrolowania własnego zachowania w stopniu umożliwiającym publiczne prezentacje. K_K04 7. Jest zdolny do świadomego stosowania i egzekwowania przepisów prawnych w zakresie ochrony własności intelektualnej w ramach własnej działalności projektowej i artystycznej; K_K06
|
|
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
|
Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
-brak- |
|
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |