|
Typ przedmiotu
|
obligatoryjny
|
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
-brak-
|
|
Język wykładowy
|
-brak-
|
|
Liczba punktów ECTS:
|
-brak-
|
|
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim
|
-brak-
|
|
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)
|
-brak-
|
|
Wymagania wstępne
|
Podstawowa znajomość faktów i wydarzeń w Polsce i na świecie w XIX w.,
podstawa znajomość zagadnień z zakresu kultury wizualnej i materialnej tego okresu.
|
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z historią, problematyką, zagadnieniami z obszaru sztuki polskiej i zagranicznej XIX w., z uwzględnieniem mediów tzw. tradycyjnych, malarstwa, rzeźby, grafiki, jak również nowych, w szczególności fotografii. Zajęcia mają za zadanie pomóc zrozumieć studentom procesy kulturotwórcze w tamtym okresie, nauczyć ich obserwowania wpływu sytuacji politycznej i społecznej na sztukę oraz procesu odwrotnego. Podczas zajęć skoncentrujemy się w szczególności na zjawiskach o kluczowym znaczeniu dla przełomu romantycznego, naturalizmie i realizmie w malarstwie, ze szczególnym uwzględnieniem impresjonizmu, symbolizmie w sztukach plastycznych, historyzm w architekturze, secesji, a wreszcie początkach kierunków awangardowych
● Zajęcia organizacyjne. Podstawy chronologiczne i terminologiczne
● Sztuka a polityka
● Rzeźba - ewolucja medium
● W Akademii, przeciw Akademii
● Sztuka na ziemiach polskich do powstania listopadowego.
● Romantyzm czy romantyzmy: historyzm, orientalizm, mistycyzm (zajęcia w MNW Galeria Sztuki XIX w.)
● Ku symbolizmowi. Romantyzm niemiecki
● Rzeźba polska
● Początki fotografii i jej wpływ na malarstwo
● Realizm czy realizmy. Courbet i jego wpływ.
● Realizmy artystów polskich.
● Awangardy XIX w. Impresjonizm i symbolizm.
● XIX-wieczne metropolie
|
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
egzamin pisemny (slajdy, test zamknięty i pytania opisowe)
|
|
Wymagania końcowe
|
Student zna kierunki, zjawiska w sztuce XIX w., potrafi kontekstualizować prace poszczególnych artystów, zna ich działalność, biografie, potrafi interpretować prace z tego okresu, zastosować do ich opisu adekwatną terminologię. Zna tło historyczne i społeczne dla zjawisk w sztuce w XIX w.
|
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
A. Lewicka, „Styl w XIX w., czyli o różnych postawach wobec sztuki", w: Tradycja i innowacja, Materiały Sesji SHS, Warszawa 1981, s. 165-169.
A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba w XIX w., Kraków 1980.
K. Michocka-Rachubowa, Rzeźba polska XIX wieku : od klasycyzmu do symbolizmu : katalog zbiorów, Warszawa, 1993.
J. Malinowski (red.), Rzeźba polska przełomu XIX i XX wieku : studia, Warszawa 2007.
E. Wind, „Rewolucja w malarstwie historycznym”, Roczniki Humanistyczne KUL, XLIII, 1995.
J. Białostocki, „Ikonografia romantyczna. Przegląd problemów badawczych”, w: Romantyzm. Studia nad sztuką drugiej połowy wieku XVIII i wieku XIX. Materiały sesji SHS, Warszawa 1967.
A. Morawińska, A.F. Moszyńskiego rozprawa o ogrodnictwie angielskim, Wrocław 1977
D. Watkin, The English Vision: The Picturesque in Architecture, Landscape and Garden Design, London, 1982.
D. Wiebenson, The Picturesque Garden in France, Princeton 1978.
L. Nochlin, Realizm, Warszawa 1974.
W. Juszczak, Postimpresjoniści, Warszawa 2005.
Z. Kępiński, Impresjonizm, Warszawa 1986.
H. Hofstaetter, Symbolizm, Warszawa 1987.
N. Rosenblum, Historia fotografii światowej, Bielsko-Biała, 2005.
|
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
N. Rosenblum, A History of women photographers, New York ; London : Abbeville, 2000.
F. Saulages, Estetyka fotografii. Strata i zysk, Kraków 2005.
W. Chadwick, Women, Art and Society, Londyn 2017.
G. Naylor, The Arts and Crafts Movement, Cambridge MA 1971.
L. Sobieraj, Z. Chlewiński; I. Huml, I. Korgul-Wyszycka, Secesja w zbiorach Muzeum Mazowieckiego w Płocku, Płock 2006.
P. Banaś, Secesja w zbiorach polskich, Warszawa 1990.
M. Wallis, Secesja, Warszawa: Arkady 1984.
B. Bergdoll, European Architecture 1750-1890, Oxford, New York 1997. (rozdziały)
K. Frampton, Modern Architecture. A Critical History, London 2007 (IV wyd.).
M. Porębski, Dzieje sztuki w zarysie. Wiek XIX i XX, Warszawa 1988.
Lektura uzupełniająca jest także podawana indywidualnie, po konsultacjach ze studentami.
|
| Przedmiotowe efekty uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
|
Wiedza:
Student zna i rozumie:
● podstawową terminologię oraz literaturę w języku polskim z historii sztuki, teorii sztuki, teorii kultury oraz filozofii, ich aparat pojęciowy a także rozumie historyczny charakter formowania się idei artystycznych – sztuki, zna nazwiska czołowych historyków, teoretyków sztuki oraz kultury, filozofów, i ich piśmienniczy wkład w dzieje dyscyplin.
● podstawowe metody opisu, analizy oraz interpretacji dzieł sztuki i zjawisk artystycznych w ujęciu wybranych, wiodących tradycji, teorii i szkół badawczych historii sztuki, wybranych kryteriów, np. ikonologii i ikonografii.
● w stopniu elementarnym społeczne, kulturowe, ideologiczne, ogólnohistoryczne usytuowanie, oddziaływanie i uwarunkowania sztuki.
● na poziomie podstawowym rzeczywistość społeczną, zarówno z perspektywy życia społecznego człowieka, grup społecznych i społeczeństw oraz społecznych ram sztuki.
K_W01
K_W02
K_W03
K_W04
|
Umiejętności:
Student zna i rozumie:
● rozpoznawać i klasyfikować wiodące dzieła i twórców sztuki powszechnej, systematyzować style, kierunki, epoki według wzorów historii sztuki.
● wyszukiwać, analizować, interpretować na podstawowym poziomie dzieła sztuki na tle procesów historycznych
● świadomie posługiwać się narzędziami warsztatu artystycznego w wybranych obszarach działalności plastycznej
● powiązać dzieła i zjawiska sztuki z szerszym kontekstem historycznym, kulturowym, społecznym, ideologicznym, chcąc np. wykazać znaczenie kontekstu społecznego dla zjawisk i dzieł sztuki
● sprawnie, na podstawowym poziomie komunikować się ze specjalistami, używając języka specjalistycznego w zakresie sztuk plastycznych oraz z odbiorcami spoza grona specjalistów– ma rozwinięte umiejętności komunikacji interpersonalnej.
● swobodnie i poprawnie stosować poznaną, fachową terminologię historii sztuki, jej aparat pojęciowy.
● sprawnie poruszać się w zaprezentowanej problematyce i zasobie wiadomości wybranych nauk humanistycznych i społecznych, oraz je samodzielnie systematyzować.
K_U02
K_U03
K_U04
K_U05
|
Kompetencje:
Student jest gotów do:
● docenienia znaczenia sztuki dla kultury i cywilizacji światowej i uczestniczenia w szeroko rozumianym życiu kulturalnym.
● myślenia bez skrępowania własnymi uwarunkowaniami i widzi rzeczy w innym kontekście niż tylko własny, posiada świadomość różnic kulturowych, jest otwarty na inne kultury – unika dyskryminacji, unika postawy etnocentryzmu, także dba o kontekstowe postrzeganie różnic.
● do aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym, w społeczeństwie demokratycznym, w większym stopniu do uczestniczenia w komunikacji społecznej i życiu publicznym, także, pełniejszego niż dotychczas, kreatywnego uczestnictwa w poszerzonym polu sztuki – ma rozbudowaną świadomości wspólnego dobra i odpowiedzialności.
● do efektywnego wykorzystania wyobraźni, intuicji, emocjonalności, zdolności twórczego myślenia i twórczej pracy w trakcie rozwiązywania problemów, w tym przyjmowania krytyki.
K_K01
K_K02
K_K03
K_K04
|
|
| Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
| -brak- |
|
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
