• praca indywidualna (podczas zajęć i w domu) – działania warsztatowe, modelowanie w skalach 1:1, 1:10, 1:20
• korekty indywidualne i grupowe na modelach trójwymiarowych, rysunkach, fotografiach
• przeglądy stanu zaawansowania prac i wspólne omówienia projektów - dialog interaktywny
• wykłady tematyczne z prezentacjami multimedialnymi wprowadzającymi w podejmowane zagadnienia,
•działania plenerowe
• polecane lektury i inne materiały dydaktyczne wspomagające studia projektowe
• dokumentacja zadań
• okresowo - praca on-line

Zdany egzamin wstępny na Wydział Architektury Wnętrz ASP w Warszawie.

Program Pracowni zawiera w sobie dwa wątki przedmiotowe: Podstawy Projektowania (kształtowanie przestrzeni jako kompozycji brył i płaszczyzn) oraz Konstrukcję i Formę (wpływ materiału i konstrukcji na kształt obiektu). Pracownia dąży do wzajemnego dopełniania się programów Podstaw Projektowania i Konstrukcji i Formy ale również włączania w nie umiejętności nabywanych przez studentów zarówno w Pracowniach Katedry Ogólnoplastycznej jak i na zajęciach o tematyce technicznej.

Cel priorytetowy to rozbudzenie w studentach „widzenia plastycznego” – zaciekawienia poznawczego w badaniu rzeczywistości (praw świata natury i człowieka) skutkującego świadomym posługiwaniem się językiem plastycznym w całym procesie projektowym od obserwacji poprzez zrozumienie i syntezę plastyczną do koncepcji projektowej i realizacji ostatecznego dzieła. Mowa znaków plastycznych wyraża w projektach spójną myśl kompozycyjną, konstrukcyjną i funkcjonalną projektowanych obiektów.
Alfabet znaków plastycznych – kolor, materia, kształt, światło,
konstrukcja – to język projektowy, za pomocą którego wyrażane są określone treści w kompozycjach przestrzennych. Czytelność myśli plastycznej jest zadaniem priorytetowym. U podstaw każdego projektu jest pochylenie się nad podstawowymi, pozornie oczywistymi faktami, wnikliwe, często mozolne badanie
rzeczywistości świata widzialnego - próba zrozumienia jego wewnętrznej struktury, określających go obiektywnych zasad, z którymi zgodne jest budowane finalnie dzieło.

Sposób pracy to szczególny nacisk na działania manualne – rysunek odręczny oraz makietowanie trójwymiarowe pozwalające na wielozmysłowe doświadczanie przestrzeni wraz z kształtującymi ją materiami, światłem i stabilnością konstrukcji. Program realizowany jest w postaci ćwiczeń wprowadzających w poszczególne zagadnienia i zadań projektowych o bardziej złożonej problematyce.

Wątek (przedmiot) POSTAWY PROJEKTOWANIA:
Cel wszelakich działań w Pracowni to budowanie form o czytelnym pomyśle kompozycyjnym. Obszarem studiów jest przede wszystkim przestrzeń. Ład przestrzenny i środki przybliżające do jego zaistnienia analizowane są w oparciu o obserwację harmonii istniejących w świecie natury faktów plastycznych. W sposób szczególny podejmowany jest namysł nad rolą światła w kształtowaniu charakteru przestrzeni. Tworzywem działań są elementy kompozycyjne (punkt, linia, płaszczyzna, bryła), narzędzia kompozycyjne (proporcje, rytm, permutacje, kontrast, symetria, dominanta, prowadzenie wzroku, skala itp.), czynniki plastyczne (kształt, kolor, walor, materia, światło).

Prace powstające w pierwszym semestrze to formy abstrakcyjne, w których poszukiwany jest właściwy język plastyczny wyrażający spójność treści i obrazu kompozycji. W sposób szczególny podejmowane są zagadnienia: źródła, cele i zasady tworzenia kompozycji, proporcje w kompozycjach płaskich i przestrzennych (pojęcia moduł, fraktal, złota proporcja, proporcje liczbowe i geometryczne), postrzeganie i obrazowanie głębi przestrzennej. W drugim semestrze: rola światła we wnętrzu, rola barwy w układach przestrzennych, "genius loci" - charakter przestrzeni, ergonomia, elementy funkcji i skala przestrzeni, wnętrze jako kompozycja brył i płaszczyzn.
Wątek (przedmiot) KONSTRUKCJA I FORMA:
Każde dzieło twórcze wynika z inteligencji człowieka oraz nabytej wiedzy teoretycznej i doświadczalnej. Projektowanie architektury, architektury wnętrz oraz mebla, który jest swoistą formą architektoniczną ściśle związane jest z materiałem, konstrukcją i funkcją. Konstrukcja decyduje o ich formie, funkcjonowaniu i trwałości czego wynikiem jest estetyka. Naturalnym działaniem jest posługiwanie się podczas projektowania czy tworzenia dzieła podstawowymi zasadami wiedzy wieloaspektowej: obserwacja natury, geometria, samodzielne doświadczanie, przez to poznanie materiałów. Dlatego nauczanie Konstrukcji i Formy polega na eksperymentowaniu i projektowaniu w bezpośrednim zderzeniu z realizacją modelową. Wiedza projektowa nabywana jest przez naukę rzemiosła podczas poszukiwań relacji materiałowych, technologicznych i użytkowych. Świadomość konstrukcyjno - materiałowa jest zdobywana przez studenta podczas osobistych doświadczeń z zadaną materią ze szczególnym uwzględnieniem ich właściwości. Celem pośrednim w procesie dydaktycznym jest wskazanie relacji forma – konstrukcja.

• Jakość przeprowadzonego procesu projektowego (propozycji projektowej i wykonania poszczególnych elementów opracowania)
• Rozumne i twórcze korzystanie z dialogu korektowego w tym umiejętność wyciągania wniosków z podjętych działań
• Postawa studenta - aktywne studiowanie (m.in. podejmowanie różnorodnych prób projektowych i zaangażowanie w samodzielną pracę)
•Umiejętność posługiwania się dotychczasową wiedzą
•Terminowość wykonania prac poszczególnych etapów
• Frekwencja
Zaliczenie wg skali ocen umieszczonej w Regulaminie studiów

Zadania projektowe realizowane w postaci: modeli trójwymiarowych w skali, rysunków przekrojowych skalowanych –rysunków perspektywicznych, szkiców koncepcyjnych rysunkowych, malarskich, fotograficznych, dokumentacji powstałych dzieł w układzie zakomponowanym na planszach, archiwizacji prac projektowych (pliki elektroniczne)
• Znalezienie właściwej formy obiektu czytelnie wyrażonej w postaci modelu przestrzennego i opracowania graficznego odpowiadającej na cel wyznaczony przez treść zadania
• Zdolność do świadomego uzasadnienia podjętych działań projektowych
• Pogłębienie sprawności obserwacji i analizy faktów w rzeczywistości materialnej
• Łączenie wiedzy i doświadczeń w celu porządkowania i syntetyzowania kompozycji
• Posługiwanie się proporcjami liczbowymi i geometrycznymi, operowanie skalą
• Sprawność warsztatowa w zakresie modelowania: w studyjnej obróbce papieru i tektury a także zapoznanie się z warsztatową obróbką drewna, materiałów drewnopochodnych oraz metali i tworzyw sztucznych
• Rozumne i praktyczne wykorzystywanie podstawowych zasad konstrukcji (praca słupów, belek, cięgien, łuków, tarcz i powłok),
Rozpoznawanie relacji; ściskanie - rozciąganie, pion – poziom, podpieranie – spoczywanie, luz – napięcie
• Znajomość najważniejszych właściwości i metod obróbki drewna i materiałów drewnopochodnych oraz najpopularniejszych metali i tworzyw sztucznych
Po I semestrze wszystkie prace przedstawiane są do wglądu Komisji Wydziałowej.

PODSTAWY PROJEKTOWANIA:
- M. Twarowski „Słońce w architekturze”, Arkady, Warszawa 1970, Biblioteka ASP
- F. Corbalan „Złota proporcja - Matematyka piękna”, Buka Books, Warszawa 2012, Biblioteka Uniwersytecka
- R. Mazur "Proporcje - jedność przeciwieństw w architekturze", Czuły Barbarzyńca Press, Warszawa 2019
- WWW.ted.com Rogier van der Heyde „Why light needs darkness”(„Dlaczego światło potrzebuje ciemności”)
- https://miroslawzelent.pl/nauka/ciag-fibonacciego-zlota-liczba-fi/
KONSTRUKCJA I FORMA:
- Mark Miodownik „W rzeczy samej”
- Mario Salvadori „Dlaczego budynki stoją”
- Jacob Bronowski „Potęga wyobraźni”, rozdział 5 „Harmonia sfer” str.151-184

PODSTAWY PROJEKTOWANIA:
- P. Zumthor „Myślenie architekturą”, Karakter, Kraków 2010, Biblioteka ASP
- J. Pallaasma „Oczy skóry – Architektura i zmysły”, Instytut Architektury 2012, dostępna w księgarniach
- J. Pallaasma „Myśląca dłoń- Egzystencjalna i ucieleśniona mądrość w architekturze” Instytut Architektury 2015, dostępna w księgarniach
- J. Tanizaki „Pochwała cienia” - Karakter, Kraków 2016, dostępna w księgarniach
- J. Itten "Sztuka barwy - subiektywne przeżywanie i obiektywne rozumienie jako drogi prowadzące do sztuki", wyd. studyjne d2d.pl, Kraków 2015, Biblioteka ASP, księgarnie
- W. Strzemiński „Teoria widzenia”, Muzeum Sztuki, Łódź 2018, Biblioteka ASP
- A. Basista" Architektura, dlaczego jest jaka jest" znak, Kraków 2000, Biblioteka Główna woj. Mazowieckiego, Warszawa ul. Koszykowa 26/28, Czytelnia Sztuki lub A. Basista "Jak czytać architekturę", Universitas, Kraków 2012, Biblioteka ASP
- gra Blendoku 2 - aplikacja
KONSTRUKCJA I FORMA:
- Steen Elier Rasmusen „Odczuwanie architektury”
- W. Szolginia „Przyroda uczy budować”, Nasza Księgarnia 1962, Biblioteka Główna woj. Mazowieckiego, ul. Koszykowa 26/28