- Wykłady.

- Ćwiczenia warsztatowe.

- Korekty.

Zaliczenie z pozytywną oceną dwóch poprzednich semestrów Technologii Malarstwa Sztalugowego.

Student wydziału Malarstwa, po zaliczeniu czterech semestrów w pracowni Technologii i technik malarstwa sztalugowego, posiada profesjonalną wiedzę na temat podobrazi, materiałów malarskich, spoiw i pigmentów. Zna podstawowe prawidła decydujące o trwałości obrazu, zna techniki malarstwa sztalugowego oraz posiada umiejętność dostosowania techniki do swoich predyspozycji i temperamentu twórczego ze świadomością wpływu techniki na wyraz artystyczny i ostateczny kształt dzieła sztuki.

Na ocenę końcową składają się:
- Ocena prac malarskich realizowanych w konkretnych technikach zgodnie z obowiązującym programem i z zachowaniem prawideł warsztatowych (70%)
- Egzamin ustny z wiedzy o podobraziach, zaprawach, spoiwach, materiałach malarskich, pigmentach i technikach malarstwa sztalugowego (30%)

1. Wykonanie ćwiczeń (po uprzednim zatwierdzeniu projektów):
- Technika tempery żółtkowej z dodatkiem werniksu na gruncie stiukowym
- Technika tempery żółtkowej na płótnie, na gruncie jajowym
- Technika pasty woskowej na gruncie klejowym chudym
- Technika wosku zmydlonego na gruncie klejowym półtłustym

2. Przyswojenie wiedzy z zakresu prowadzonych wykładów na temat:
- Techniki tempery żółtkowej na desce
- Techniki tempery żółtkowej na płótnie
- Techniki tempery kazeinowej
- Techniki enkaustyki (pasty woskowej)

Ponadto samodzielne sporządzanie podobrazi do realizacji ćwiczeń w
macierzystej pracowni malarskiej

- W.Ślesinski, Techniki malarskie: spoiwa organiczne, Arkady, Warszawa, 1984

- Danuta Stępień, Tempera żółtkowa w malarstwie sztalugowym, według dawnych przekazów i twórczości wybranych współczesnych artystów, ASP, Warszawa, 2010
- Dionizjusz, Hermeneia czyli objaśnianie sztuki malarskiej, Wydawnictwo: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2003