Typ przedmiotu
|
wykład kursowy z elementami konwersatorium
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
Wykład kursowy - zajęcia zbiorowe będące systematycznym, autorskim kursem historii sztuki powszechnej XVIII i XIX wieku, opartym na słowie i obrazie, także z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.
|
Język wykładowy
|
polski;
|
Liczba punktów ECTS:
|
-brak-
|
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim
|
-brak-
|
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)
|
-brak-
|
Wymagania wstępne
|
Zdane egzaminu z wiedzy o sztuce po I roku studiów I stopnia niestacjonarnych w Akademii Sztuk Pięknych
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
1. Sztuka II połowy XVIII wieku i XIX wieku – wstęp 2. Klasycyzm 3. Twórczość Francisco Goyi 4. Romantyzm w sztuce angielskiej 5. Romantyzm w sztuce francuskiej 6. Realizm 7. Akademizm 8. Nurt historyzmu w sztuce XIX wieku 9. Prerafaelici i ruch Arts and Crafts 10. Twórczość Edouarda Maneta 11. Impresjonizm 12. Symbolizm 13. Secesja cz. I 14. Secesja cz. II 15. Zwiedzanie Galerii Sztuki Zdobniczej i Sztuki XIX wieku w Muzeum Narodowym w Warszawie
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
1. poziom wiedzy nabytej podczas wykładów 2. znajomość lektur 3. umiejętność logicznego powiązania elementów przyswojonego materiału 4. umiejętność wykorzystywania nabytej wiedzy w zetknięciu z dziełami nieznanymi 5. znajomość dzieł sztuki w zbiorach muzeów polskich i światowych 6. skala ocen: od 2 (ndst) do 5+ (celująco)
|
Wymagania końcowe
|
Zdany egzamin z materiału objętego programem.
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
- Sztuka świata (t. 7-8), red. P. Trzeciak, Warszawa, - N. Pevsner, Historia architektury europejskiej, Warszawa 1976, - M. Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, Warszawa 1979 - W. Juszczak, Postimpresjoniści, Warszawa 1972 (nowe wydanie: 2005) - A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba XIX wieku, Kraków 1980
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
- Z. Kępiński, Impresjonizm, Warszawa 1976 - A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba XIX wieku, Kraków 1980 - L. Nochlin, Realizm, Warszawa 1974 - M. Poprzęcka, Akademizm, Warszawa 1977 - M. Wallis, Secesja, Warszawa 1967
|
Przedmiotowe efekty uczenia się
|
Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
1. podstaw terminologii związanej z dziełami sztuki danej epoki 2. syntetycznego obrazu sztuki omówionych podczas zajęć epok, kierunków, nurtów i tendencji. 3. podstawowego kanonu dzieł sztuki danej epoki oraz ich twórców 4. podstawowych treści i motywów ikonograficznych
|
1. rozpoznawania, charakteryzowania i porównywania głównych epok, kręgów artystycznych oraz dzieł najwybitniejszych artystów 2. określenia warunków w jakich dzieło zostało zamówione i powstawało 3. opisania formy dzieła sztuki dawnej posługując się terminologią właściwą dla historii sztuki 4. dokonania podstawowej analizy pojedynczego dzieła sztuki, jego przybliżonego datowania oraz umieszczenia w szerszym kontekście artystycznym i kulturowym 5. przeprowadzenia prostej analizy porównawczej wybranych dzieł, w tym także obiektów reprezentujących różne style, środowiska czy gatunki artystyczne 6. wyszukania podstawowej literatury przedmiotu
|
Student/ absolwent powinien być zdolny do: wykorzystywania wyniesionej z zajęć wiedzy w odniesieniu do dzieł, z którymi spotyka się po raz pierwszy, wykazując się najpierw spostrzegawczością podczas analizy, a następnie samodzielnością przy formułowaniu sądów 1. wykorzystywania w swej twórczości doświadczeń przeszłości
Student/ absolwent powinien wykazywać się:
1. wrażliwością na wartości artystyczne, a także estetyczne i warsztatowe dzieł swych poprzedników 2. szacunkiem do tradycji artystycznej 3. zrozumieniem i tolerancją wobec uwarunkowań kulturowych i religijnych mających znaczenie dla kształtu i treści dzieł sztuki dawnej
Student/ absolwent powinien:
1. traktować sztukę dawną jako swojego rodzaju wyzwanie mobilizujące do refleksji nad własnymi działaniami twórczymi
|
|
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
|
Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
-brak- |
|
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |