Prowadzenie projektów studenckich w trybie indywidualnym lub / i w niewielkich grupach (projekty zespołowe).*/**
Konsultacje, dialog i dyskusja dydaktyczna; korekta, przeglądy prac (prezentacja prac studenckich).*/**
Wykłady monograficzne, kursowe, konwersatoryjne.*
Zajęcia warsztatowe.**
E-learning: wymiana mailowa; spotkania grupowe i indywidualne on-line; wybrane ćwiczenia prowadzone w trybie zdalnym. *

W związku z zagrożeniem epidemiologicznym zajęcia będą prowadzone w trybie hybrydowym:
* w formie zdalnej (on-line), z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej i narzędzi udostępnionych przez uczelnię. Kontakt z użyciem poczty akademickiej ASP w Warszawie i podłączonego do niej pakietu G Suite (m.in. google meet).
** w formie tradycyjnej - stacjonarnej, z uwzględnieniem przepisów sanitarnych, zaleceń i wytycznych organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej i rozporządzeń Rektora ASP w Warszawie. W uzasadnionych przypadkach umożliwimy studentowi / studentce pracę zdalną nad wybranym zagadnieniem.

Zaliczone cztery semestry specjalizacji Rzeźba w Architekturze 

Podstawowym celem programu Pracowni Rzeźby w Architekturze jest inicjowanie przenikania sztuki w naturalne środowisko człowieka. Podejmowanie wyzwań artystycznych w przestrzeni publicznej wymaga pracy na podstawie konkretnego miejsca, jego historycznych, społecznych, naukowych czy też kulturowych kontekstów, a także walorów przestrzennych. Specjalizujący charakter przedmiotu określa przygotowanie studiujących do podejmowania wyzwań zawodowych i artystycznych, dlatego istotnym celem dydaktycznym jest nabywanie wiedzy i umiejętności w zakresie:
- pracy u podstaw w zakresie rzeźby w przestrzeni społecznej, czyli: rozpoznawania społecznych i kulturowych potrzeb określonych
zbiorowości w określonym miejscu;
- diagnozowania problemów społecznych w celu zaistnienia interwencji artystycznej;
- inicjowania przenikania sztuki w naturalne środowisko człowieka;
- kształtowania kultury i komunikacji wizualnej za pomocą wytworów o wysokich walorach artystycznych w przestrzeni społecznej miasta, miasteczka, miejscowości, wsi, krajobrazu;
- budowania relacji między wytworem wizualnym /rzeźbą, obiektem, instalacją/ a przestrzenią otaczającą i odbiorcą/użytkownikiem przestrzeni
-tworzenia wytworów wizualnych z odzyskiwanej materii i poszanowaniem środowiska naturalnego;
- tworzenia projektów partycypacyjnych dotyczących rzeźby w przestrzeni społecznej i publicznej;
- kształtowania miejsc pamięci z poszanowaniem prawdy historycznej i przestrzeni otaczającej;
- rozpoznawania potencjału twórczego zdegradowanych przestrzeni;
- budowania rzeźbiarskich układów sensorycznych stymulujących twórczą aktywność ich użytkowników, zwłaszcza dzieci i młodzieży;
- inwentaryzacji danej przestrzeni wraz z planowaniem jej zagospodarowania układem czasoprzestrzennym;
- projektowania przestrzeni rzeźbiarskiej na podstawie planów urbanizacyjnych, rzutów i przekrojów architektonicznych z
uwzględnieniem problemu tła;
-budowania modeli przestrzennych oraz makiet sytuacyjnych w odpowiednich skalach, umiejętności prezentacji projektu za pomocą
plansz z wizualizacjami, planem zagospodarowania przestrzennego oraz opisem idei;
- podejmowania współpracy w zespołach interdyscyplinarnych razem z architektami, architektami krajobrazu, urbanistami, konstruktorami, antropologami, etnografami;
- planowania oraz pisania projektów artystycznych ministerialnych i samorządowych: wypełnianie formularzy, określanie celu, metod, miejsca oraz czasu realizacji projektu w przestrzeni publicznej i społecznej

Ocena indywidualnej pracy studenta wg skali ocen umieszczonej w Regulaminie studiów od 0 do 5+.
Na ocenę składa się:
- Ocena indywidualnego procesu artystycznego i intelektualnego studenta / studentki, w tym samodzielności w realizacji podejmowanych zagadnień 30%
- Poziom artystyczny oraz techniczny wykonywanych prac; stopień innowacyjności, oryginalność proponowanych rozwiązań 30%
- Ocena ogólnego poziomu wiedzy dotyczącej kreacji artystycznej w architekturze i zagadnień przestrzeni publicznej 20%
- Stopień zaangażowania w pracę i umiejętność etapowego prowadzenia prac 10%
- Ocena formy prezentacji przygotowanej przez studentkę / studenta realizacji artystycznej 10%

Po 10 semestrze aneks zostanie poddany komisyjnej ocenie przez promotora i komisję dyplomową podczas obrony dyplomu magisterskiego.

W związku z zagrożeniem epidemiologicznym zaliczenia oraz obrony dyploów będą się odbywały w trybie hybrydowym: stacjonarnym i / lub zdalnym. W zależności od indywidualnego przypadku, jak również rozwoju sytuacji związanej z pandemią.

- Opracowanie autorskiej koncepcji wypowiedzi artystycznej
- Zaprezentowanie koncepcji w postaci czytelnego komunikatu wizualnego zgodnie z wymogami specjalizacji (szkice koncepcyjne, model przestrzenny, makieta, plansza prezentacyjna, wizualizacja fotograficzna, wizualizacja multimedialna) oraz opisu idei.
- Wymagana obecność podczas toku indywidualnych korekt, konsultacji.
- Zaliczenie przeglądów stopnia zaawansowania prac oraz walorów artystycznych projektu. Przewidziane dwa przeglądy w semestrze.
- Po zakończeniu 10 semestru prezentacja aneksu podczas obrony dyplomu magisterskiego, poddanego komisyjnej ocenie przez promotora i komisję dyplomową

Literatura wynika z indywidualnie podejmowanych tematów zarówno semestralnych jak i dyplomowych. Prowadzący proponują studentkom / studentom szeroki zakres literatury, pogłębiającej podejmowane przez nich zagadnienia.

R. Arnheim, Dynamika formy architektonicznej, Officyna, Łódż 2016
R. Arnheim, Myślenie wzrokowe, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2011
A. M. Leśniewska, Nowe miejsce rzeźby w sztuce polskiej lat 60 XX wieku jako wyraz przemian w sztuce przestrzeni, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2015
J. Pallasmaa, Oczy skóry. Architektura i zmysły, Instytut Architektury, Kraków 2012
G. Świtek, Gry sztuki z architekturą. Nowoczesne powinowactwa i współczesne integracje, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń 2013
J. Gehl, Życie między budynkami. Użytkowanie przestrzeni publicznych, Wydawnictwo RAM, Kraków 2013
A.Gębczyńska-Janowicz, Polskie założenia pomnikowe. Rola architektury w tworzeniu miejsc pamięci od połowy XX wieku, Neriton, Warszawa 2010
red. M. Praczyk, Pomniki w epoce antropocenu”, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 2017
H. Taborska, Sztuka w miejscach śmierci. Europejskie pomniki ofiarhitleryzmu, Wydawnictwo Austeria, Kraków, Budapeszt, Syrakuzy, 2019
O. Hansen, Ku formie otwartej, Zachęta, 2005
O. Hansen, Zobaczyć świat, Zachęta, 2005
K. Niziołek, Sztuka społeczna. Koncepcje - dyskursy - praktyki. Białystok 2015

Większość pozycji wydawniczych jest dostępna w Bibliotece Uczelni. Dodatkowo prowadzący pracownię udostępnia z własnych zbiorów.

F. Springer, Zaczyn. O Zofii i Oskarze Hansenach, Karakter, Kraków – Warszawa 2013
M. Jadzińska, Duże dzieło sztuki. Sztuka instalacji, autentyzm, zachowanie, konserwacja, Universitas, Kraków 2012
N. Bourriaud , Estetyka relacyjna, MOCAK, Kraków 2012
red. A. Szewczyk, Możliwości rzeźby. Pracownia Jerzego Jarnuszkiewicza w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, ASP i Autorzy, 2017M. Merleau – Ponty, Fenomenologia percepcji, Fundacja Aletheia, Warszawa 2001
A. Melbechowska-Luty, Posągi i ludzie. Rzeźba polska dwudziestolecia międzywojennego (1918-1939). Wydawnictwo Nerito, Warszawa 2005
R. Morris, Uwagi o rzeźbie, Muzeum Sztuki w Łodzi, 2010
A.M. Niezabitoski O strukturze przestrzennej obiektów architektonicznych, Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, Katowice 2017
J. Pallasmaa, Myśląca dłoń. Egzystencjalna i ucieleśniona mądrość w architekturze, Instytut Architektury, Kraków 2015
Yi – Fu Tuan, Przestrzeń i miejsce, Warszawa 1987.
Pisma artystyczne i strony internetowe:
Szum, https://www.dwutygodnik.com, Autoportret, Rzut,
https://sienkiewiczkarol.org
http://www.arte-util.org
Dodatkowo polecamy pozycje wydawane przez Fundację Bęc Zmiana.
Zachęcamy również do śledzenia bieżących informacji z Polski i całego świata, w celu zbudowania postawy, w stosunku do rzeczywistości w której żyjemy.
Większość pozycji wydawniczych jest dostępna w Bibliotece Uczelni. Dodatkowo prowadzący pracownię udostępnia z własnych zbiorów.