Katalog ECTS

Terminologia sztuki

Pedagog: dr Olaf Kwapis

Pole Opis
Typ przedmiotu obowiązkowy
Metody dydaktyczne (forma zajęć)

ćwiczenia

Język wykładowy polski;
Liczba punktów ECTS: -brak-
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim -brak-
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) -brak-
Wymagania wstępne -brak-
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)

Celem ćwiczeń jest wykształcenie umiejętności samodzielnego opisu dzieła sztuki wraz z umiejętnością stosowania podstawowej terminologii oraz pojęć analitycznych. Uczestnicy zajęć zdobędą uprzednio wiedzę w zakresie terminologii oraz kryteriów opisu dzieła sztuki. Główne bloki problemowe zajęć:


1. Analiza architektury. Wprowadzenie do badań nad historią architektury. Podstawy warsztatu badawczego: terminologia, zasady opisu dzieł architektury. Wiedza o historycznych technikach budowlanych i historycznej ewolucji form, umożliwiającej ich datowanie oraz interpretację.


2. Analiza dzieła malarskiego i rzeźby. Terminologia oraz podstawowe pojęcia analityczne odnoszące się do malarstwa i rzeźby. Problem medium dzieła sztuki malarskiej oraz rzeźby. Przemiany historyczne percepcji wizualnej (teorie widzenia). Perspektywa malarska, budowa przestrzenna obrazu. Systemy kolorystyczne. Podstawowe zagadnienia technologii malarstwa i rzeźby.


3. Analiza ornamentyki, paramentyki oraz elementów heraldyki. Funkcja ornamentyki w sztuce wybranych okresów. Znaczenie przypisywane ornamentom w kulturach antycznych (różnicowanie i przemiany). Miejsce ornamentu w konwencjach artystycznych oraz w teorii estetycznej epoki. Ornamentyka i motywy dekoracyjne jako element pomocniczy w określeniu proweniencji dzieła, jego datowania i warsztatu. Liturgia i paramentyka kościołów rzymskiego oraz prawosławnego. Analiza stroju świeckiego i duchownego.

Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)

pisemne kolokwium terminologiczne

Wymagania końcowe

pisemne kolokwium terminologiczne

Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć

Kozakiewicz S. (red.), Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa 1976 i następne wydania.
Mączeński Z. Elementy i detale architektoniczne, Warszawa 1958 i następne wydania.
Pevsner N., Fleming J., Honour H., Encyklopedia architektury, Warszawa 1992.
Rzepińska M. , Historia Koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Kraków 1983.
Gombrich E. H., Zmysł porządku. O psychologii sztuki dekoracyjnej, Kraków 2009
Koch W., Style w architekturze, Warszawa 1996.
Biblia (Pismo Święte – przekład Biblii Tysiąclecia oraz ks. Jakuba Wujka)
J. de Voragine, Złota legenda, wyb. I przeł. J. Pleziowa, Warszawa 1983.
Owidiusz, Metamorfozy, przeł. A. Kamieńska i S. Stabryła, Wrocław-Warszawa-Kraków 1995.

Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta

Losos L. Techniki malarskie, Warszawa 1991.
Janneau G., Encyklopedia sztuki dekoracyjnej, Warszawa 1978.
Hani J., Symbolika świątyni chrześcijańskiej, Kraków 1994.
Zieliński Ch, Sztuka sakralna. Poznań – Warszawa – Lublin 1960.
Walter Ch., Sztuka i obrządek kościoła bizantyjskiego, Warszawa 1992.
Kowalczyk J., Andrea Pozzo a późny barok w Polsce (cz.dot. ołtarzy), w BHS XXXVIII, 1975.
Dudziński P., Alfabet Heraldyczny, Warszawa 1997.
Forstner D., Świat symboliki chrześcijańskiej , Warszawa 1990.
E. Panofsky, Średniowiecze, przeł. G. Jurkowlaniec, A. Kozak, T. Dobrzeniecki, Warszawa 2001.
R. Słoma, Sybille, Kraków 2000.
E. Zapolska, Cnoty teologalne i kardynalne, Kraków 2000.
H. Dziechcińska, Ciało, strój, gest w czasach renesansu i baroku, Warszawa 1996.
J-C. Schmitt, Gest w średniowiecznej Europie, przeł. H. Zaremska, Warszawa 2006.
T. Dziubecki, Ikonografia Męki Chrystusa, Warszawa 1996.
M. Pielas, Matka Boska Bolesna, Kraków 2000.
R. Mazurkiewicz, Deesis. Idea wstawiennictwa Bogarodzicy i Św. Jana Chrzciciela w kulturze średniowiecznej, Universitas, Kraków 1994.
J. Miziołek, Sol Verus. Studia nad ikonografią Chrystusa w sztuce pierwszego tysiąclecia, Ossolineum, Wrocław 1991.
P. de Rynck, Jak czytać opowieści biblijne i mitologiczne w sztuce. Rozwiązywanie zagadek dawnych mistrzów – od Giotta do Goi, przeł. P. Nowakowski, Universitas, Kraków 2009.
S. Michalski, Protestanci a sztuka. Spór o obrazy w Europie Nowożytnej, PWN, Warszawa 1989.
P. Evdokimov, Sztuka ikony. Teologia piękna, przeł. M. Żurowska, Wyd. „Promic”, Warszawa 2010.
M. Biernacka i in., Maryja matka Chrystusa, seria: Ikonografia nowożytnej sztuki kościelnej w Polsce, pod red. J. St. Pasierba, Nowy Testament, t. 1, ATK, Warszawa 1987.
K. S. Moisan, B. Szafraniec, Maryja orędowniczka wiernych, seria: Ikonografia nowożytnej sztuki kościelnej w Polsce, pod red. J. St. Pasierba, Nowy Testament, t. 2, ATK, Warszawa 1987.

Przedmiotowe efekty uczenia się
WiedzaUmiejętnościKompetencje

Wiedza:
● opisuje techniki różnych specjalności plastycznych (rysunek, malarstwo, grafika…) używając specjalistycznej terminologii
● opisuje zarys historii technik artystycznych
● zna podstawowe metody opisu, analizy oraz interpretacji dzieł sztuki

 

K_W01
K_W02
K_W03
K_W04


Umiejętności:
● stosuje w typowych pracach pisemnych i wystąpieniach ustnych aparat werbalny i pojęciowy z dziedziny sztuki.
● rozpoznaje techniki artystyczne
K_U01
K_U02
K_U03
K_U04
K_U05

Kompetencje:
● podejmuje działania dotyczące dbałości o zachowanie dziedzictwa artystycznego dla przyszłych pokoleń

K_K01
K_K02
K_K03
K_K04

Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
WiedzaUmiejętnościKompetencje
-brak-
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów.


Lista studiów

studia status czas[h] ECTS forma zaliczenie
Badania Artystyczne s.1 o 30 3 ćw. 30h
ćw. [zal. z oceną]


Semestr 2022/23-Z (Z-zimowy,L-letni)
Kod kursu: #38.19157