|
Typ przedmiotu
|
obligatoryjny
|
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
Wykłady, konsultacje
|
|
Język wykładowy
|
polski;
|
|
Liczba punktów ECTS:
|
-brak-
|
|
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim
|
-brak-
|
|
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)
|
-brak-
|
|
Wymagania wstępne
|
-brak-
|
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Cele
- poszerzanie wiedzy na temat sztuki współczesnej
- budzenie i pogłębianie wrażliwości na sztukę współczesną
- kształtowanie takiego stosunku do kultury artystycznej, w którym występowałyby obok siebie: ciekawość, tolerancja i zdolność inspirowania się dziełami przeszłości i współczesności
- poszerzanie ogólnej wiedzy humanistycznej
Treści kształcenia:
- Modernizm w USA i Europie
- korzenie i rozwój abstrakcyjnego ekspresjonizmu, Clement Greenberg i Harold Rosenberg
- powojenna abstrakcja we Francji - Dubuffet, Wols, Fautrier, informel, JEP
- op art
- rzeźba: USA, Anglia, Giacometti
* Modernizm w odwrocie - krytyka obrazu
- Peter Burger, Hal Foster i pojęcie neoawangardy
- BMC, Cage, tendencje akompozycyjne, happening,
- Rauschenberg i Jones,
- pop art (Wielka Brytania i USA),
- Sytuacjoniści, Nowy Realizm i Yves Klein
- performance, akcjoniści wiedeńscy, Fluxus i Beuys,
- Arte Povera, minimalism,
- konceptualizm, land art, hiperrealizm
* Sztuka i polityki tożsamości, krytyka instytucjonalna,
* Sztuka zawłaszczenia i powrót obrazu (tendencje neo-ekspresjonistyczne końca lat 70. i lat 80.)
|
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
Egzamin
- część wizualna 35% (warunkiem zaliczenia i przejścia do etapu ustnego jest uzyskanie min. 51% pkt)
- część ustna 65%
|
|
Wymagania końcowe
|
Uczestnictwo w zajęciach, zaliczenie egzaminu
|
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
Rose B., Malarstwo amerykańskie dwudziestego wieku, Warszawa 1991
Pawłowski T., Happening, Warszawa 1988
Kuryluk E., Hiperrealizm - Nowy realizm, Warszawa 1979
Hussakowska-Szyszko M., Minimalizm, Kraków 2003
Czartoryska U., Od pop-artu do sztuki konceptualnej, Warszawa 1973
Sztuka Świata t. 9 i 10
Piotrowski P., Znaczenia modernizmu, Poznań 1999
Krauss R., Oryginalność awangardy i inne mity modernistyczne, tłum. M.Szuba, Gdańsk 2011
Guilbaut S., Jak Nowy Jork ukradł ideę sztuki nowoczesnej, Warszawa 1992
|
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
-brak-
|
| Przedmiotowe efekty uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
|
Student zna i rozumie:
• podstawową terminologię oraz literaturę w języku polskim z historii sztuki, teorii sztuki, teorii kultury oraz filozofii, ich aparat pojęciowy a także rozumie historyczny charakter formowania się idei artystycznych sztuki, zna nazwiska czołowych historyków, teoretyków sztuki oraz kultury, filozofów, i ich piśmienniczy wkład w dzieje dyscyplin.
• w stopniu elementarnym społeczne, kulturowe, ideologiczne, ogólnohistoryczne usytuowanie, oddziaływanie i uwarunkowania sztuki.
K_W01
K_W02
K_W03
K_W04
|
Student potrafi:
• rozpoznawać i klasyfikować wiodące dzieła i twórców sztuki powszechnej, systematyzować style, kierunki, epoki według wzorów historii sztuki.
• powiązać dzieła i zjawiska sztuki z szerszym kontekstem historycznym, kulturowym, społecznym, ideologicznym, chcąc np. wykazać znaczenie kontekstu społecznego dla zjawisk i dzieł sztuki
• swobodnie i poprawnie stosować poznaną, fachową terminologię historii sztuki, jej aparat pojęciowy.
• sprawnie poruszać się w zaprezentowanej problematyce i zasobie wiadomości wybranych nauk humanistycznych i społecznych
K_U02
K_U03
K_U04
K_U05
|
Student jest gotów:
• do zmiany opinii w świetle dostępnych danych i argumentów, jest otwarty na nowe idee
• myślenia bez skrępowania własnymi uwarunkowaniami i widzi rzeczy w innym kontekście niż tylko własny, posiada świadomość różnic kulturowych, jest otwarty na inne kultury – unika dyskryminacji, unika postawy etnocentryzmu, także dba o kontekstowe postrzeganie różnic.
K_K01
K_K02
K_K03
K_K04
|
|
| Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
| -brak- |
|
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
