Pole | Opis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Typ przedmiotu | Uzupełniający, przedmiot do wyboru | ||||||
Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
Zajęcia warsztatowe: 1. Wykłady i ćwiczenia z zagadnień światła i barwy. 2. Ćwiczenia warsztatowe oparte na obserwacji natury, poprzedzone szkicami koncepcyjnymi, ćwiczenia technologiczne – wprowadzenie do budowy obrazu, wykłady indywidualne i korekty. 3. Etapy poszczególnych działań wiążą się z indywidualnymi możliwościami i predyspozycjami studenta. |
||||||
Język wykładowy | polski; | ||||||
Liczba punktów ECTS: | -brak- | ||||||
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | -brak- | ||||||
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | -brak- | ||||||
Wymagania wstępne |
Komisyjne zaliczenie pierwszego roku. |
||||||
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) |
Cel zajęć. Celem zajęć w Pracowni Światła i Koloru jest nabycie wiedzy na temat światła, barw, formy, przestrzeni, dynamiki, harmonii, kompozycji i kontrastu oraz umiejętności samodzielnej pracy twórczej. Zajęcia łączą elementy historii sztuki, teorii sztuki i jej odkrycia. Treści programowe nauczania (treść zajęć). 1. Wprowadzenie do zagadnień z zakresu harmonii barw. 2. Dwunastoczęściowe koło barw. (Muzyk słyszy 12 tonów swojej gamy, z których tworzy niebiańską muzykę, malarz na podstawie 12 barw – tonów tworzy obrazy boskie). 3. Kontrasty. 4. Przestrzenne oddziaływanie barw. 5. Światło. Zasadnicze zagadnienia istotne dla realizacji programu: · Forma, · Przestrzeń, · Dynamika, · Kolor.
Zagadnienia programowe. 1. Komponowanie zapisu na płaszczyźnie w ramach całości (prostokąt, kwadrat). 2. Zgodność i brak zgodności układu plastycznego ze strukturą powierzchni. 3. Układ aktywny i pasywny. 4. Proporcje, światłocień, kolor. 5. Kolor: ograniczona paleta achromatyczna lub monochromatyczna. 6. Światło: boczne – lewe, prawe, prostopadłe (na wprost), pod światło. 7. Tematy i ćwiczenia: martwa natura – cztery wersje, elementy – bryły graniaste, obrotowe, kula – przedmioty wywodzące się z konstrukcji tych brył, zróżnicowanie materii. 8. Budowa formy. 9. Konstrukcja elementów, proporcje, kierunki, przestrzeń, skala, relacje pomiędzy przedmiotami (elementami) a zbiorem (hierarchia). 10. Kolor: paleta monochromatyczna, poszerzona o jeden ton chromatyczny. Rozwinięcie tonu o dodatkowe odcienie. 11. Tematy i ćwiczenia: martwa natura – cztery wersje, przedmioty oparte na konstrukcji brył graniastych, obrotowych kul, stożków, itp. oraz inne materie współtworzące układ elementów – zbiór. 12. Szkice kursowe i domowe. |
||||||
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
Praktyczna praca w formie obrazów i rysunków prezentowana w formie ekspozycji. Kryteria oceny: Ocena jakości artystycznej prezentowanych prac. Systematyczność w pracy i uczestniczenie w przeglądach. Ocena skuteczności przełożenia zdobytej wiedzy i umiejętności na końcową realizację artystyczną przedstawioną w formie pracy kursowej. Skala ocen określona w/g obowiązującej na Wydziale Sztuki Mediów skali punktacji.
|
||||||
Wymagania końcowe |
Zaliczony pozytywnie III i IV semestr studiów I stopnia w zakresie przedmiotu Światło i kolor.
|
||||||
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć |
Rzepińska Maria, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2015 (i wydanie wcześniejsze). Tatarkiewicz Władysław, Dzieje sześciu pojęć: sztuka, piękno, forma, twórczość, odtwórczość, przeżycie estetyczne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1988. |
||||||
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta |
Arnheim Rudolf, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, przeł. Jolanta Mach, wydawnictwo Słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2004 (i wyd. wcześniejsze). Kandinsky (Kandyński) Wassily, O duchowości w sztuce, przeł. Stanisław Fijałkowski, Państwowa Galeria Sztuki, Łódź 1996. Kandyński Wasyl, Punkt i linia a płaszczyzna. Przyczynek do analizy elementów malarskich, przeł. Stanisław Fijałkowski, PIW, Warszawa 1986. |
||||||
Przedmiotowe efekty uczenia się |
|
||||||
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
||||||
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
---|---|---|---|---|---|
Sztuka Mediów s.3 | o | 2 | 2 |
ćw. 2h |
ćw.
[zal. z oceną] |