|
Typ przedmiotu
|
Obowiązkowy
Kształcenie podstawowe
|
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
Ćwiczenia (projekty kreacyjne, studyjne, warsztatowe),
Konsultacje, dialog i dyskusja dydaktyczna; korekta oraz przeglądy prac,
Zaliczenia semestralne w formie przeglądów semestralnych.
|
|
Język wykładowy
|
polski;
|
|
Liczba punktów ECTS:
|
-brak-
|
|
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim
|
-brak-
|
|
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)
|
-brak-
|
|
Wymagania wstępne
|
Zdany egzamin wstępny na I rok studiów I stopnia na Wydziale Sztuki Mediów ASP.
Znajomość technik rysunkowych i malarskich.
|
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Zajęcia mają na celu rozwijanie i pogłębianie wiedzy o sztuce pod kątem odkrywania nowych możliwości i znaczeń rysunku. Student rozwija zdolności manualne, wrażliwość na otaczającą go rzeczywistość. Pracuje nad stworzeniem własnej, zindywidualizowanej formy wypowiedzi, odpowiadającej wymogom współczesności.
Po dwóch semestrach edukacji związanej z realizacją tematów ćwiczeń stanowiących intelektualne i warsztatowe wyzwanie, stwarzane jest pole do osobistej kreacji artystycznej
|
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
1. Systematyczność w pracy i uczestniczenie w zajęciach.
2. Samodzielność myślenia objawiająca się w rozumieniu problemów.
3. Umiejętność stosowania własnych środków wyrazu.
4. Ocena poziomu artystycznego i warsztatowego.
5. Suma ocen cząstkowych z realizacji programu pracowni.
6. Ocena poziomu publicznej prezentacji.
7. Skala ocen określana jest wg punktacji obowiązującej na Wydziale Sztuki Mediów.
|
|
Wymagania końcowe
|
Zaliczenie po I i II semestrze I roku studiów I stopnia.
|
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
Wasyl Kandyński, Punkt i linia a płaszczyzna, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1986.
Maria Rzepińska - Historia koloru, Arkady, Warszawa 2015.
Juhani Pallasmaa, Myśląca Dłoń, Instytut Architektury, Kraków 2015.
Oskar Hansen - Ku formie otwartej
|
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
Anda Rottenberg - PRZE -CIĄG Teksty o sztuce polskiej lat 80.
Anda Rottenberg - Sztuka w Polsce 1945 – 2005.
Władysław Strzemiński - Teoria widzenia.
Sigmund Freud, Kultura jako źródło cierpień, Aletheia, Warszawa 2013.
Adolf von Hildebrand, Problemy formy w sztukach plastycznych, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2012.
|
| Przedmiotowe efekty uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
|
KAbsolwent zna i rozumie:
K_W02
podstawy teorii, technik i technologii rysunku w zakresie wiedzy ogólnoplastycznej;
K_W04
elementarne pojęcia dotyczące rozumienia podstawowych zagadnień plastycznych takie jak np.: kompozycja dwuwymiarowa, kompozycja przestrzenna;
|
UMIEJĘTNOŚCI Absolwent potrafi:
K_U04
dobierać właściwą technikę realizacji do osiągnięcia zaplanowanych wcześniej celów i efektów.
K_U08
opisywać własne koncepcje artystyczne, określić i zanalizować problem, odnieść się przy tym do wybranych tradycji oraz odnaleźć właściwie źródła informacji;
K_U09
wykorzystywać wzajemne relacje zachodzące pomiędzy rodzajem zastosowanej ekspresji a niesionym przez nie komunikatem oraz w sposób świadomy stosować tradycyjne i nowatorskie środki obrazowania plastycznego;
|
Absolwent jest gotów do:
K_K01
podejmowania nowych zadań i działań twórczych oraz kulturotwórczych kierując się zasadami etyki, także w warunkach ograniczonego dostępu do informacji;
K_K03
świadomego posługiwania się fachową terminologią z zakresu dziejów sztuki i kultury;
|
|
| Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
| -brak- |
|
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
