Wykład kursowy w języku polskim (możliwa forma zdalnego nauczania)

Dyskusja dydaktyczna - konwersatorium

Prace indywidulane i zbiorowe, ich korekta (grupowa i indywidualna)

Dyskusje i wykłady gościnne - spotkania z naukowcami, kuratorami, autorami książek, kustoszami zbiorów, wyjścia na wystawy, do muzeów

Zdany egzamin na I rok studiów, wiedza na poziomie ogólnym (liceum, matura) z przedmiotów licealnych, zwł. historii sztuki, historii, geografii, WOS.  

Posługiwanie się językiem polskim na poziomie pozwalającym zrozumieć wykład kursowy. Konsultacje, dyskusje i korekty mogą się odbywać również w języku angielskim i francuskim.

W przypadku konieczności nauczania zdalnego - regularne korzystanie z poczty akademickiej (asp.waw.pl).

Wymagana frekwencja: ilość nieobecności nie może przekraczać 35%, w czym dopuszcza się 2 nieusprawiedliwione nieobecności.

Cykl spotkań ma na celu zapoznanie studentów z dziejami, teorią i językiem zawodowym dyscypliny, którą będą uprawiać.

Semestr 1 to semestr wprowadzjący w szeroką problematykę tej dziedziny - wg ramowego planu [w zależności od okoliczności i potrzeb grupy zakres tematów może ulec modyfikacjom]: 

1. Zapoznanie się, omówienie sylabusa, wprowadzenie. Czym jest moda – dyskusja?
2. Moda co takiego – CZYM BYŁA I JEST ? Moda -ubranie – definicje
3. Moda jako sztuka – historia percepcji i dyskursu.
4. Moda z Paryża – z historii francuskiego haute couture
5. Moda z Włoch. XX wieczny włoski rynek mody! Dolce vita, vespa, Pucci i Vespucci
6. Moda po amerykańsku
7. Miejsca dystrybucji mody. Moda a architektura
8. Trendy- skąd pochodziła i pochodzi moda
9. Pokaz mody – historia i współczesność
10. Kto jest twórca mody: krawiec, projektant czy artysta?
11. Moda a płeć. Od kiedy moda tworzy dychotomiczny podział na płeć kulturową. Męskie ubrania w damskiej garderobie. Damskie w męskiej. Uniseks.
12. Miejsca tworzenia dyskursu o modzie: muzea, szkoły, instytucje – tu też bibliografii
przedmiotu i przydatne linki
13. Fotografia, rysunek i inne „narzędzia” do komunikowania wizji mody.
14. Moda zrównoważona – nowy trend czy ewolucja

Na zajęciach studenci zapoznają się z szeroko rozumianą historią i teorią mody, przyczynami i skutkami występowania zjawisk z nimi związanych, kontekstami, w których funkcjonują: historią obyczaju, sztuki, estetyki, technologii i wielu innych dziedzin, od których zależą i z którymi się wiążą. Słuchają, dyskutują, analizują. Zadają nieprzewidywalne pytania, na które zwykle uzyskują odpowiedzi, ale też sami robią badania na zadane tematy – indywidualnie i zbiorowo. Program ma szerokie ramy czasowe (od starożytności do dziś) oraz terytorialne (z naciskiem na historię mody Europy Zachodniej) – stąd wątki, których rozwinięcie ogranicza czas, podejmowane są na specjalne życzenie studentów.
Wykłady wzbogacają bogate materiały wizualne – reprodukcje słynnych dzieł sztuki: obrazów, fotografii, elementów mody, ale też: fragmenty filmów czy teledysków, archiwalne dokumenty, stare magazyny, żurnale i dzienniki, czasem zachowane ubrania. Uzupełnienie programu stanowią też wyjścia do archiwów, gdzie przechowywane są liczące nawet kilka wieków tkaniny, ubiory i akcesoria (Muzeum Narodowe w Warszawie, Opera Paryska, kolekcje prywatne) oraz wyjścia na wystawy czasowe czy spotkania ze specjalistami, rzemieślnikami i pasjonatami. Co roku powstają też specjalne projekty we współpracy z innymi pracowniami Katedry Mody, celem lepszego łączenia wiedzy w nich zdobytej. W przypadku pracy zdalnej - ta forma uatrakcyjniania spotkań jest ograniczona.

Trzyletni cykl zajęć umożliwia zapoznanie się z najważniejszymi zjawiskami i faktami z historii mody, ale też rozbudzenie indywidulanego, krytycznego zainteresowania tematyką związaną z wykładami. Pozwala rozwinąć umiejętność samodzielnego zdobywania informacji oraz podejmowania elokwentnego dialogu na temat mody i jej historii.

1. Ocena poziomu merytorycznego wykonania prac domowych indywidualnych i zbiorowych. W pierwszym semestrze przewidziana jest jedna krótka praca pisemna lub/i  krótka prezentacja oraz wspólne dyskusje związane z treścią wykładu. 
2. Ocena stopnia zaangażowania w realizację programu oraz umiejętności efektywnego przełożenia wskazań i wytycznych uzyskanych w toku kształcenia w wyniku dyskusji i dialogu dydaktycznego (relacja mistrz-uczeń).
3. Ocena poziomu wiedzy i logicznego rozumowania dotyczących specjalizacji w kontekście historii i teorii mody

Skala ocen – zgodna z Regulaminem Studiów ASP w Warszawie.

Zdany egzamin końcoworoczny w formie pisemnej, z pytaniami otwartymi (w przypadku konieczności pracy zdalnej  - forma egzaminu może ulec modyfikacji) z wynikiem przynajmniej 3-, tj. wykazującym opanowanie materiału przynajmniej w 60%.

Zaliczone w terminie wszystkie projekty indywidualne i zbiorowe

Frekwencja: ilość nieobecności (nawet usprawiedliwionych) nie może przekraczać 35%, w czym dopuszcza się 2 nieusprawiedliwione nieobecności. 

Francois Boucher, Historia mody. Dzieje ubiorów od czasów prehistorycznych do końca XX wieku., wyd. uzup. Y. Deslandres, konsult. nauk wyd. pol. i weryfik. terminologii: A. Sieradzka, tł. P. Wrzosek, Arkady, Warszawa 2003.

Christopher Breward, Fashion, Oxford University Press, Oxford 2003.

Valerie Cumming, Understanding fashion history, Costume & Fashion Press/Quite Specific Media; London – Batsworth 2004.

Encyclopedia of clothing and fashion. Vol. 1-3, red.: Valerie Steele, Charles Scribner’s Sons, Farmington Hills 2005.

Fashion Theory. A Reader, red.: Malcolm Barnard, Routledge, New York 2007.
Didier Grumbach, Histoires de la mode, Editions du Regard, Paris 2008.
Moda. Historia mody od XVIII wieku do XX wieku, red. A. Fukai, TASCHEN, Köln 2002.
Valerie Steele, Paris Fashion: A Cultural History, Bloomsbury, 2017.
Lou Taylor, The Study of Dress History, Manchester University Press, Manchester-New York 2002.

Strony www i działalność popularnonaukowa instytucji: 

Bath: Museum of Costume http://www.fashionmuseum.co.uk
Londyn: Department of Textiles and Dress w Victoria & Albert Museum (South Kensington Museum) http://www.vam.ac.uk
Londyn: Fashion and Textile Museum http://www.ftmlondon.org
AUSTRIA Wiedeń: Austrian Museum of Applied Arts / Contemporary Art (MAK) http://www.mak.at/
FRANCJA
Granville,: Musée Dior, http://www.ville-granville.fr/en/museechristiandior.html
Lyon: Musée Historique des tissus de Lyon http://www.musee-des-tissus.com
Marsylia: Musée de La Mode de Marseille http://www.espacemodemediterranee.com/index2.php
Paryż: Musée de la Mode et du Costume – Palais Gallliera www.palaisgalliera.paris.fr/
Paryż: Musée de la Mode et du Textile Les Arts Decoratifs http://www.lesartsdecoratifs.fr/
Paryż: Fondation Yves Saint Laurent – Pierre Bergé http://www.fondation-pb-ysl.net/
Paryż: Musée Pierre Cardin http://www.pierrecardin.com/evenement_en.html
BELGIA Antwerpia: Mode Museum Province of Antwerp – MoMu http://www.momu.be/
HISZPANIA Madryt: Museo del Traje, http://museodeltraje.mcu.es
HOLANDIA Haga: Nederlands Kostummuseum http://www.gemeentemuseum.nl
JAPONIA
Kobe: Kobe Fashion Museum http://www.fashionmuseum.or.jp/
Kioto: Costume Institute http://www.kci.or.jp/
Tokio: Bunka Gauken Costume Museum http://www.bunka.ac.jp/
KANADA
Toronto: Bata Shoe Museum http://www.batashoemuseum.ca
Winnipeg: Costume Museum of Canada http://www.costumemuseum.com/
POLSKA
Łódź: Centralne Muzeum Włókiennictwa www.muzeumwlokiennictwa.pl
Poznań: Muzeum Sztuk Użytkowych www.mnp.art.pl/oddzialy/msu
Warszawa: Muzeum Narodowe w Warszawie, www.mnw.art.pl
Warszawa: Muzeum Pałac w Wilanowie www.wilanow-palac.art.pl
Warszawa: Państwowe Muzeum Etnograficzne www.pme.waw.pl
PORTUGALIA
Lizbona: Museum do Design e da Moda http://www.mude.pt
Lizbona: Museu Do Traje de Lisbonne http://museudotraje.imc-ip.pt
SZWECJA Sztokholm: Muzeum Jedwabiu- Sidenfabrik, http://www.kasiden.se/html/engl.html
USA
Nowy York: Costume Institute of Metropolitan Museum of Art http://www.metmuseum.org
Nowy York: The Museum at Fashion Institute of Technology (FIT) http://fitnyc.edu
WŁOCHY
Mediolan: Palazzo Pitti http://www.uffizi.firenze.it/musei/costume

Malcolm Barnard, Fashion as communication, wyd. II, Routledge Taylor & Francis Group, London-New York 2002.
Joanna Chruszczyńska, Ewa Orlińska- Mianowska, Tkaniny dekoracyjne, Arkady, Warszawa 2009.
Lou Taylor, The Study of Dress History, Manchester University Press, Manchester-New York 2002.
Dana Thomas, Luksus. Dlaczego stracił blask?, tł. E. McIver, Muza, Warszawa 2010.
Deyan Sudjic, Język rzeczy. Dizajn, moda i sztuka. W jaki sposób przedmioty nas uwodzą? przekł. Adam Puchejda, Wydawnictwo Krakter, Kraków 2013.

Na każdych zajęciach studenci otrzymują szczegółową bibliografię uzupełniającą do każdego tematu!