Pole | Opis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Typ przedmiotu | Teoretyczny (T) Wykład z elementami konwersatorium | ||||||
Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
[Metody dydaktyczne w części architektonicznej] 1. Wykład kursowy 2. Dialog dydaktyczny 3. Prezentacja multimedialna wzbogacona o film 4. Archispacer (raz w semestrze)
[Metody dydaktyczne w części malarstwo-rzeźba] 1. Wykład kursowy. 2. Dialog dydaktyczny. 3. Prezentacja multimedialna. |
||||||
Język wykładowy | polski; | ||||||
Liczba punktów ECTS: | -brak- | ||||||
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | -brak- | ||||||
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | -brak- | ||||||
Wymagania wstępne |
Znajomość podstawowej terminologii z zakresu teorii sztuk plastycznych i rzemiosła. |
||||||
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) |
Celem zajęć z historii sztuki z uwzględnieniem historii architektury, jak również malarstwa i rzeźby jest pogłębienie wiedzy, wrażliwości, wyrobienie własnej krytycznej oceny i nawyku zwiedzania muzeów oraz wystaw czasowych, a także podążanie za nowościami wydawniczymi z powyższego zakresu. Wykłady dotyczą wachlarza zjawisk w plastyce: malarstwa, grafiki użytkowej, rzeźby, historii sztuki, wystawiennictwa, a także wystaw bieżących. Osobny blok, obejmujący 50 procent wykładów, poświęcony jest architekturze, pozostałe 50 procent - malarstwu i rzeźbie. Zajęciom przyświeca cel zdobywania szeroko pojętej wiedzy humanistycznej oraz aspektów związanych z definiowaniem i projektowaniem przestrzeni. [część architektoniczna: Architektura polska XIX-XX wiek w dialogu z nurtami europejskimi]
[część z malarstwa, rzeźby] 1. Klasycyzm - malarstwo i rzeźba. 2. Romantyzm - malarstwo i rzeźba. 3. Akademizm, realizm. 4. Secesja - malarstwo i rzeźba - część 1. 5. Secesja - malarstwo i rzeźba - część 2. 6. Dwudziestolecie - tradycjonaliści. 7. Dwudziestolecie - kierunki awangardowe. 8. Malarstwo, grafika w okresie tuż po 1945 roku (H. Stażewski, W. Strzemiński, K. Kobro). 9. Twórczość niezależnych – Andrzej Wróblewski. 10. Socrealizm w plastyce ( malarstwo, plakat). 11. Sztuka naiwnych (m.in. Nikifor Krynicki, Teofilo Ociepka). 12. Poza kanonem – twórczość Jerzego Nowosielskiego i Tadeusza Brzozowskiego. 13. Tkacka awangarda na przykładzie twórczości Magdaleny Abakanowicz. 14. Polska szkoła plakatu. 15. Polski Hiperrealizm, realizm fantastyczny. |
||||||
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
Student/ka prezentują wykładowcy pisemną pracę z wybranego osobiście tematu. Dotyczyć on powinien zakresu wykładów. O zaliczeniu decyduje personalne podejście, własne zdanie, osobista ocena problemu, prądu w sztuce czy konkretnego obiektu. O zaliczeniu decyduje także obecność na zajęciach (sprawdzana jest lista obecności). W przypadku części architektonicznej formą zaliczenia jest test złożony z 10 pytań zamkniętych i otwartych. W przypadku materiału dotyczącego malarstwa i rzeźby formą zaliczenia jest test złożony z 10 pytań zamkniętych i otwartych. |
||||||
Wymagania końcowe |
Wykazanie się rozszerzona wiedzą z zakresu historii sztuki polskiej, która była tematem wykładów.
|
||||||
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć |
[część malarstwo-rzeźba] W. Juszczak, Malarstwo polskie. Modernizm, Warszawa 1977. O. Kłosiewicz, Polska sztuka współczesna przełomu XX i XIX wieku, Warszawa 2015. A.K. Olszewski, Dzieje sztuki polskiej 1890-1980, Warszawa 1988. R. J. Kluszczyński, Od Michałowskiego do Fangora. Nowoczesne malarstwo polskie, Kraków 2016. J. Pollakówna, Malarstwo polskie między wojnami, 1918-1939, warszawa 1982. A. Rottenberg, Sztuka w Polsce 1045-2005, Warszawa 2005
[część architektoniczna]: GROPIUS W., Pełnia architektury, Kraków 2014. PIĄTEK G., Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944-1949, Warszawa 2022. TRYBUŚ J., Warszawa niezaistniała. Niezrealizowane projekty urbanistyczne i architektoniczne Warszawy dwudziestolecia WICHA M., Jak przestałem kochać design?, Kraków 2015 |
||||||
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta |
W trakcie wykładu, prowadzący może rekomendować wybraną literaturę poszerzającą temat okreslonego wykładu. |
||||||
Przedmiotowe efekty uczenia się |
|
||||||
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
||||||
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
---|---|---|---|---|---|
Architektura Wnętrz s.5 | o | 30 | 2 |
w. 30h |
w.
[zal.] |