Pole | Opis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Typ przedmiotu | Kierunkowy | ||||||
Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
Wykłady, konwersatorium, relacja uczeń-mistrz - tryb stacjonarny lub hybrydowy |
||||||
Język wykładowy | polski; | ||||||
Liczba punktów ECTS: | -brak- | ||||||
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | -brak- | ||||||
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | -brak- | ||||||
Wymagania wstępne |
Zaliczony I rok studiów magisterskich. |
||||||
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) |
Wykłady obejmują: • Podstawową terminologię z zakresu kobiernictwa. • Zagadnienia związane z technologią i techniką wykonania kobierców w ujęciu historycznym i geograficznym. • Zagadnienia dotyczące funkcji i formy kobierców (kompozycja, ornamentyka, rodzaje przedstawień) w odniesieniu do uwarunkowań kulturowych, religijnych i społecznych. • Najczęściej spotykane w kobiercach rodzaje zniszczeń oraz ich przyczyny. • Zagadnienia konserwatorskie: oczyszczanie, stabilizacja, sposoby rekonstrukcji, ekspozycja, transport i przechowywanie tkanin wykonanych technikami kobierniczymi. • Sposób opracowywania dokumentacji prac konserwatorskich i restauratorskich prowadzonych przy kobiercach na podstawie Schematu Dokumentacji Prac Konserwatorskich i Restauratorskich. |
||||||
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
• Ocena poziomu wiedzy dotyczącej treści programowych przedmiotu. Ocena z pisemnego egzaminu stacjonarnego oraz prezentacji multimedialnej (w systemie hybrydowym), wg skali ocen umieszczonej w Regulaminie studiów. • Na końcową ocenę wpływa również frekwencja. W ciągu semestru na zajęciach dopuszczalne są dwie nieobecności, zarówno usprawiedliwione, jak i nieusprawiedliwione, pozwalające zaliczyć przedmiot bez konsekwencji. Przy czterech nieobecnościach (nieusprawiedliwionych i nienadrobionych) ocena obniżana jest o 1 stopień, odpowiednio przy sześciu nieobecnościach o 2 stopnie. Ocena wg skali ocen umieszczonej w Regulaminie studi |
||||||
Wymagania końcowe |
Egzamin pisemny stacjonarny z zakresu podanego w treściach kształcenia, przygotowanie i przedstawienie prezentacji multimedialnej na wyprany temat związany z kobiernictwem. |
||||||
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć |
• Biedrońska-Słota B., Leksykon Sztuki Kobierniczej, Kraków 1999. • Biedrońska-Słota B., Kobierce wschodnie. Kobierce tureckie, katalog zbiorów, [b.m. i r.w.]. (pozycja udostępniona przez prowadzącego). • Chyb D., Kilim, szadda, zili, dżidżim i inne techniki tkackie Kaukazu [w:] Kronika Zamkowa, 1 (19) 1989. • Mańkowski T., Polskie tkaniny i hafty, Wrocław 1954. • Michałowska M., Słownik Terminologiczny Włókiennictwa, Warszawa 1995. • Middleton A., Wielka Księga Dywanów, Warszawa 1998. • Milanesi E., Kobierce, Warszawa 1999. • Wierzejski T., Kałamajska-Saeed M., Kobierce wschodnie, Warszawa 1970. • Zarif M., Dywany orientalne od starożytności po XX wiek, {b.m.w.] 2000. (pozycja udostępniona przez prowadzącego). |
||||||
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta |
• Biedrońska-Słota B., Kobierce perskie tzw. Polskie. Zagadnienia kompozycji [w:] Orient i orientalizm w Sztuce. Materiały z Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Kraków grudzień 1983, Warszawa 1986. • Błażewska E., Zachowane i zaginione dywany tzw. Polskie ze zbiorów Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, [w:] Orient i orientalizm w Sztuce. Materiały z Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Kraków grudzień 1983, Warszawa 1986. • Chyb D., Kobierce kaukaskie, Warszawa 1990. • Curatola G., Oriental Carpets, New York 1982. • Hofenk de- Graff J. H., The constitution of detergents in connection with the cleaning of ancient textiles, “Studies in Conservation”, 13 (1968). • Kobierce i tkaniny wschodnie z kolekcji Kulczyckich, katalog wystawy lipiec- wrzesień 2006, Kraków 2006. • Pertegato F., Venezia- Scuola Grande di S. Rocco Restauro di un tappeto mamelucco del XVI secolo, [w:] Kermes 31- Anno XI- Gennaio/Aprile 1998- Cronache del Restauro. • Rugs and Carpets from Central Asia, red. E. Tzareva, Leningdad 1984. • Szuman S., Dawne kilimy w Polsce i na Ukrainie, Poznań 1929. • Ślesiński W., Konserwacja zabytków sztuki. Rzemiosło artystyczne, Warszawa 1995. • Timár- Balázsy Á., Eastop D., Chemical Principles of Textile Conservation, Oxford 1998.
|
||||||
Przedmiotowe efekty uczenia się |
|
||||||
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
||||||
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
---|---|---|---|---|---|
Konserwacja i Restauracja Dzieł Sztuki / konserwacja i restauracja tkaniny zabytkowej s.3 | o | 30 | 3 |
w. 30h |
w.
[egz.] |