Forma zajęć: seminarium.

Najpierw z każdą osobą uczestniczącą dyskutowany i doprecyzowany jest temat teoretycznej pracy dyplomowej, dobór lektur, wybór metodologii etc. 

Następnie osoby uczestniczące w seminarium sukcesywnie przedstawiają postępy w pracy. Najczęściej przybiera to formę prezentacji, po której następuje dyskusja w grupie.

Równolegle – i wedle potrzeby – prowadzone są konsultacje indywidualne.

W trakcie seminarium możliwe są spotkania z kuratorkami, krytykami, artystkami etc. czy też wizyty w instytucjach sztuki (np. seminarium na wystawie wraz z oprowadzeniem), jeśli koresponduje to z tematyką prac dyplomowych.

Wstępnie zarysowany obszar tematyczny teoretycznej pracy dyplomowej. 

Seminarium poświęcone jest sztuce polskiej po 1945 roku do dnia obecnego.

Tak sformułowany temat seminarium rozumiany jest możliwie szeroko. Ogólna tematyka prac dyplomowych może obejmować między innymi następujące zagadnienia:

– twórczość poszczególnych artystów i artystek (historycznych i współczesnych)

– nurty i zjawiska (historyczne i współczesne)

– zagadnienia i problemy (np. ekologia, ciało, troska, polityczność, afekt, historia, spory/konflikty etc.)

– państwowy system sztuki PRL (mecenat państwa, polityka kulturalna, związki twórcze, przedsiębiorstwa rynku plastycznego, instytucje wystawiennicze, galerie autorskie etc.)

– krytyka artystyczna (historia krytyki artystycznej, postawy, spory, czasopiśmiennictwo, poszczególne tytuły i autorzy/autorki etc.)

– rynek sztuki (rynek sztuki w PRL, rynek sztuki po 1989 roku, galerie, rynek aukcyjny, kolekcjonerstwo etc.)

Zasadniczym celem seminarium jest ukończenie przez osoby uczestniczące teoretycznych prac dyplomowych.

Warunkiem zaliczenia seminarium teoretycznego i praktycznego w semestrze letnim jest uczestnictwo w seminarium (do 3 usprawiedliwionych nieobecności) i sukcesywne przedstawianie postępów w pracy.

Warunkiem zaliczenia seminarium teoretycznego w semestrze zimowym jest ustalenie tematu pracy oraz złożenie prowadzącemu seminarium teoretycznego konspektu pisemnej pracy dyplomowej. Warunkiem zaliczenia jest także obecność na zajęciach (do 3 usprawiedliwionych nieobecności).

Literatura obowiązkowa zostanie zaproponowana indywidualnie każdemu studentowi i studentce w zależności od tematu pracy dyplomowej.

Przykładowa literatura:

Piotrowski P., Znaczenia modernizmu. W stronę historii sztuki polskiej po 1945 r., Poznań: REBIS, 1999.

Piotrowski P., Agorafilia, Poznań: REBIS 2010

Markowska A., Dwa przełomy. Sztuka polska około 1955 i 1989 roku, Toruń 2012.

Ronduda Ł., Sztuka polska lat 70.. Awangarda, Warszawa 2009.

Banasiak J., Proteuszowe czasy. Rozpad państwowego systemu sztuki 1982–1993, Warszawa 2020

M. Kościelniak, Egoiści. Trzecia droga w kulturze polskiej lat 80., Warszawa 2018

Literatura uzupełniająca zostanie zaproponowana indywidualnie każdemu studentowi i studentce w zależności od tematu pracy dyplomowej.