- ćwiczenia technologiczne pogłębiające świadomość operowania warsztatem malarskim, w głównej mierze oparte na eksperymentach formalnych, wsparte elementami wykładowymi

- ćwiczenia studyjne oparte na pracy z natury (model, plener) - fakultatywnie

- analiza prac w formie dyskusji dydaktycznej (indywidualna i grupowa), wsparta elementami wykładowymi (bezpośrednia lub za pomocą komunikacji on-line)

- ćwiczenia w zakresie rozwijania zdolności refleksji teoretycznej nad pracą własną

- ćwiczenia kreacyjne - projekt indywidualny oparty na zadanym lub własnym, omówionym z prowadzącym zagadnieniu (bezpośrednio lub za pomocą komunikacji on-line)

- publiczny pokaz prac poprzedzony udziałem w aranżacji wystawy oraz opracowaniu materiałów towarzyszących, w tym multimedialnych (wystawa w formie fizycznej lub on-line)

- pozytywne zaliczenie czterech semestrów studiów

- W przypadku większej ilości chętnych w stosunku do przewidzianego limitu miejsc – ocena artystycznych walorów przedstawionego portfolio

Opis przedmiotu:
Program nauczania malarstwa służy kształtowaniu postawy twórczej. Umownie można przyjąć, że składa się on z dwóch części wzajemnie się uzupełniających. Pierwsza część, którą można nazwać mianem obiektywnej, związana jest z podstawowymi problemami obrazu. Jest to obserwacja natury, problem przeniesienia oglądu otaczającej nas rzeczywistości na język obrazu. Określenie koloru, kształtowanie formy, kompozycja poszczególnych elementów, badanie relacji między nimi, problem światła, gamy barwnej, przestrzeni, planów, techniki malarskiej. Wszystkie te elementy student może przyswoić jedynie przez długotrwałą, systematyczną pracę.
Druga część, którą można nazwać subiektywną, związana nierozerwalnie z pierwszą, polega na podkreśleniu indywidualnych cech studenta, tego co w jego pracy jest osobiste, oryginalne. Nowe rozwiązania powstają w wyniku dotychczasowych doświadczeń malarskich wzbogaconych przez zajęcia z rysunku, pracowni struktur, tkaniny, grafiki, itd., a także obserwacji pracy kolegów. Wpływ na poszukiwanie własnej drogi twórczej mają też doświadczenia życiowe, przemyślenia, przyspieszone dojrzewanie intelektualne i plastyczne, jakie ma miejsce w uczelni. Znaczenia nabiera powód powstania obrazu. Zwracając uwagę na powstawanie nowych oryginalnych wątków w pracach studenckich, pamiętać należy o tym, aby osadzone one były w kategoriach wymienionych w części pierwszej, która powinna być bazą dla nowych realizacji.

Cele dydaktyczne:
- realizacja podstawowych problemów budowy obrazu oraz świadome doskonalenie warsztatu malarskiego
- poszukiwanie własnego, rozpoznawalnego języka wypowiedzi plastycznej, z uwzględnieniem wszelkich dostępnych współcześnie środków kreacji artystycznej, określającej stosunek artysty do miejsca, otoczenia i rzeczywistości, w której tworzy, a w szczególności do siebie samego
- zdolność do refleksji teoretycznej i publicznej autoprezentacji własnej twórczości

- indywidualny przegląd prac malarskich w celu przeprowadzenia zaliczenia (stacjonarnie bądź w uzasadnionych przypadkach on-line)
- Ocenie podlega: bieżące, aktywne uczestnictwo w zajęciach oraz zaangażowanie w proces dydaktyczny, formalna i teoretyczna jakość powstałych prac, umiejętność obrony własnej postawy artystycznej, regularność w kontakcie z prowadzącym
- skala ocen określona według obowiązującej na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie punktacji.

- Wykonanie cyklu prac malarskich (minimum jednej z zadanej pozy lub równorzędna ilość prac własnych), zaprezentowanych podczas przeglądu

- Publiczna prezentacja zawierająca ustny opis założeń artystycznych podczas przeglądu semestralnego

- Regularny kontakt z prowadzącymi w ciągu semestru, obligatoryjnie raz w miesiącu spotkanie podsumowujące postępy w pracy

-

David Sylvester, Rozmowy z Francisem Baconem. Brutalność faktu, Zysk i S-ka, 1997.
Jan Cybis , Notatki malarskie. Dzienniki 1954-1966, PIW, 1980.
Andrzej Bobkowski, Szkice piórkiem, Cis, 2007