| Pole | Opis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Typ przedmiotu | Kierunkowy | ||||||
| Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
Dyskusja dydaktyczna,wprowadzenie do tematu, zajęcia warsztatowe, projekty i prace indywidualne, pogadanka, wykład, praca w plenerze,konsultacje indywidualne.Zajęcia odbywają się na żywo, w przypadku zaostrzenia obostrzeń związanych z COVID-19 możliwa forma zdalnego nauczania. |
||||||
| Język wykładowy | polski; | ||||||
| Liczba punktów ECTS: | -brak- | ||||||
| Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | -brak- | ||||||
| Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | -brak- | ||||||
| Wymagania wstępne |
Zdany egzamin wstępny na I rok studiów. Podstawą zaliczenia przedmiotu Rysunek jest obecność na zajęciach. Wymagania frekwencji: ilość nieobecności nie może przekraczać 35% ogółu zajęć, w tym dopuszczalne są 3 nieusprawiedliwione nieobecności. Realizacja ćwiczeń, które studenci wykonują podczas pracy w pracowni 35% oraz poza pracownią tzw. zadania do samodzielnej realizacji 30%. Konsultacje odbywają się 1-2 razy w tygodniu w wyznaczonym na początku semestru dniu. W przypadku konieczności nauczania zdalnego należy korzystać regularnie z poczty akademickiej (asp.waw.pl). Zajęcia w pracowni Rysunku mogą się odbywać również w języku francuskim i angielskim. |
||||||
| Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) | Kurs rysunku, ma na celu przygotowanie studenta do podejmowania samodzielnych studiów nad zapisem rzeczywistości, wykorzystaniem analizy i syntezy w obrazowaniu na płaszczyźnie i w przestrzeni. Rysunek rozwija wrażliwość i wyobraźnię twórczą, niezbędną w procesach projektowych. Poprzez ćwiczenia studenci zapoznają się z elementami warsztatu rysunku artystycznego, kształcą umiejętności posługiwania się "widzeniem". Tematy bazują na rozwijaniu warsztatu rysunkowego, pracy z modelem żywym, analizie perspektywy zbieżnej, doskonaleniu obserwacji przestrzeni we wszystkich jej zależnościach, analizie konstrukcji i światła. Zagadnienia realizowane na I roku studiów w Pracowni Rysunku mają na celu rozwinięcie umiejętności rysunkowych do prezentacji własnych projektów. 1. Akt- studium postaci, analiza anatomiczna. Studium postaci oparte o obserwację modela żywego z rozbudowanym problemem "człowieka w ruchu". Ćwiczenie poparte dużą ilością szybkich szkiców dokonywanych różnymi narzędziami(szmata, pędzel, gąbka, patyk, linijka, grafit itp.). 2. Skala. Pojęcie poruszające ważny element tworzenia. Skala może określać relacje między przedmiotem a człowiekiem o powiększonej skali, o pomniejszonej skali. Skala ukazuje różnice jakie zachodzą w obrębie wybranych kultur, obszarów geograficznych, obrzędów. Za pomocą rysunku wskaż poruszane zagadnienie wykorzystując w zadaniu wszystkie możliwe techniki rysunkowe i graficzne. 3. Linie, pasy, rytmy. ”Nic nie jest bardziej konkretne niż linia, niż powietrze, to jest konkretyzacja twórczego ducha. Linia stanowi pewną granicę po której przekroczeniu jest się już w innej rzeczywistości” W. Kandyński Linia: delikatna, determinująca, wyrazista, koordynująca, łącząca. W oparciu o obserwację i wnikliwe poszukiwania stwórz wypowiedź rysunkową zbudowaną z rytmów oraz linii determinowanych różnymi napięciami. Znajdź kolejne przykłady odnoszące sie do tego zagadnienia, w jaki sposób możemy interpretować linearność, układy rytmiczne, pasy, paski i napięcia powstające na płaszczyźnie obrazu. W ćwiczeniu wykorzystaj szeroką gamę narzędzi rysunkowych oraz podłoży na których zostaną wykonane rysunki. Temat realizowany poza zajęciami. 4. Kimono –warsztat rysunkowy, szkice w kolorze, materia, draperia. W oparciu o wizytę na wystawie Kimono, nieprzebrane inspiracje w Muzeum Mangghi, wykonaj serię szkiców w kolorze ukazujących różnorodność materii, tkanin wykorzystanych w kimonach. Ćwiczenie ma na celu zastosowanie szerokiego spektrum warsztatu rysunkowego stosowanego w procesach projektowych. 5. Kolaż. Kolaż, to technika polegająca na łączeniu, formowaniu kompozycji z różnych materiałów i tworzyw. Technika powszechni wykorzystywana przez kubistów, dadaistów, futurystów, konstruktywistów czy pop-art. Swoje szerokie zastosowanie znalazła w projektowaniu, ilustracji i ogólnodostępnej kulturze wizualnej. Każdy student w Pracowni Rysunku zobowiązany jest do prowadzenia „osobistego” szkicownika i dokonywania wszelkich zapisów, rysunków związanych z zagadnieniami poruszanymi w trakcie oraz poza zajęciami. | ||||||
| Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
Zaliczenie przedmiotu Rysunek odbywa się na podstawie przeglądu semestralnego i końcowo-rocznego.Ocenie podlega: aktywności, zaangażowanie w realizacje tematów, stopień końcowy zrealizowanej pracy, poziom artystyczny wykonanych prac.Przeczytanie choć jednej pozycji z podanej literatury przedmiotu. Prowadzenie obowiązkowe szkicownika. Ilość odbytych konsultacji(minimum 7 konsultacji). Ocenie podlega stopień zaangażowania w realizację programu oraz umiejętności efektywnego przełożenia wskazań i wytycznych uzyskanych w toku kształcenia w wyniku dyskusji i dialogu dydaktycznego (relacja mistrz-uczeń). |
||||||
| Wymagania końcowe |
Każdy semestr w pracowni Rysunku kończy zaliczenie z oceną, a w II semestrze I roku egzamin.W przypadku konieczności pracy zdalnej forma egzaminu może ulec modyfikacji, szczegóły zostaną przekazane przed egzaminem. Pozytywne zaliczenie I roku.Zaliczone w terminie wszystkie projekty indywidualne i zbiorowe realizowane w pracowni. Student umie zanalizować rysunek pod kątem: kompozycji, techniki, doboru środków rysunkowych, pozyskanej wiedzy na temat zasad rządzących rysunkiem. Student umie sprawnie rysować. Umiejętność niezbędna do realizacji projektów wzorniczych 2D i 3D. Student umiejętnie i logicznie wiąże różnorodne zjawiska artystyczne. Student zna konwencje artystyczne, występujące na przestrzeni różnych epok. Student umie zanalizować swoje dzieło oraz potrafi ocenić je krytycznie. |
||||||
| Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć |
-Rudolf Arnheim „Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka”, (Słowo/obraz terytoria, Gdańska 2004 ) -Gottfried Bammes „Sehen und Verstehen Die menschlichen Formen in didaktischen Zeichnungen „ -Jeno Barcsay „Anatomia dla artysty”, -Piotr Bogdanowicz „Człowiek i czas”, (Wydawnictwo szkolne i pedagogiczne Warszawa 1989) -Piotr Bogdanowicz „Człowiek i przestrzeń”, (Wydawnictwo szkolne i pedagogiczne Warszawa 1998) -Leonardo da Vinci „Traktat o malarstwie” - Ernst Hans Gombrich „O sztuce”, " Zmysł porządku. O psychologii sztuki dekoracyjnej" -W. Kandiński „Punkt, linia i płaszczyzna”(Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1986) -John Berger "O patrzeniu", (Fundacja Aletheia Warszawa 1999) -John Berger "Spotkania", (Fundacja Aletheia Warszawa 2001) -John Berger "Sposoby widzenia” ", (Fundacja Aletheia Warszawa 2008) -Jean E. Cirlot „Słownik symboli”, (Wydawnictwo Znak, Kraków 2006) - Edward T.Hall „Ukyty wymiar" - Juhani Pallasmaa "Myśląca dłoń" (Instytut Architektury, Kraków 2015) - Juhani Pallasmaa "Oczy skóry" (Instytut Architektury, Kraków 2012) |
||||||
| Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta |
-Joseph Beuys „Teksty, komentarze, wywiady”, (Akademia Ruchu CSW, Warszawa 1990) -Grzegorz Dziamski “Awangarda po awangardzie”, (Wyd. Fundacji Humaniora, Poznań1995) -Grzegorz Dziamski „Sztuka u progu XXI wieku”,(Wydawnictwo Fundacji Humaniora, Poznań 2002) -Ryszard Appinguanesi “Postmodernizm”(Wydawnictwo Emblemat Warszawa 2001) -Zbigniew Herbert „Barbarzyńca w ogrodzie”(Wydawnictwo Test, Lublin1991) -Alicja Kępińska „Sztuka w kulturze płynności”,(Wydawnictwo Arsenał, Poznań) -Piotr Piotrowski „Znaczenia modernizmu”, (Dom Wydawniczy Rebis, Poznań1999) |
||||||
| Przedmiotowe efekty uczenia się |
|
||||||
| Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
||||||
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. | |||||||
| studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
|---|---|---|---|---|---|
| Wzornictwo / projektowanie ubioru s.2 | o | 60 | 3 |
ćw. 60h |
ćw.
[egz.] ćw. [zal.] |
