|
Typ przedmiotu
|
-brak-
|
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
Wykład
|
|
Język wykładowy
|
polski;
|
|
Liczba punktów ECTS:
|
-brak-
|
|
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim
|
-brak-
|
|
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)
|
-brak-
|
|
Wymagania wstępne
|
Wpisanie na VI semestr studiów
|
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Treści programowe nauczania ( treść zajęć)
1. Czym są media? Wprowadzenie w treść zajęć, przedstawienie programu, omówienie warunków zaliczenia i formy egzaminu.
2. Charakterystyka kultury oralnej. E. Havelock, Przedmowa do Platona.
3. Wpływ pisma i druku na kulturę i świadomość człowieka. W. Ong, Oralność i piśmienność. Problem wtórnej oralności.
4. Historia kultury z perspektywy ewolucji mediów wg M. McLuhana. Od wioski plemiennej do globalnej wioski. Specyfika mediów w ujęciu McLuhana. Media a sfera polityki i gospodarki. Media a zmysłowość ludzka.
5. D. Bolter, Człowiek Turinga. Komputer jako technologia definiująca naszych czasów. Cyfrowość i analogowość. Ch. Jonscher, Życie okablowane. Problem sztucznej inteligencji – algorytmy genetyczne, rozmyta logika i sieci neuronowe. Argumenty na rzecz „niemożliwości” AI Johna Searle’a. Dzisiejsze nadzieje – K. Kelly.
6. Historia Internetu. Internet a przemiany społeczne, kulturowe i ekonomiczne. M. Castells, Galaktyka Internetu oraz Wiek informacji.
7. Czym jest kultura masowa? Przegląd wybranych koncepcji filozoficznych i socjologicznych: Arendt, McDonald, Riesman, Szkoła Frankfurcka. Kultura masowa czy odmasowienie? Specyfika nowych technologii informacyjnych. Toffler, Bell, Poster, Carr.
8. Internet – czas się bać W. Orlińskiego – czyli o niepokojących tendencjach rozwoju Internetu. Problem „elektronicznego panoptykonu”. Co właściwie ujawnił Snowden?
9. Media elektroniczne z perspektywy filozoficznej i psychoanalitycznej. Interaktywność a „interpasywność”. Interpretacja S. Žižka. Koncepcja Lva Manovicha. Odtwarzanie i tworzenie „rzeczywistości” wg U. Eco, Semiologia życia codziennego. Film dokumentalny a formaty reality show.
10. Obrazy dominujące i strategie oporu (Drozdowski). Media a seksualność (McNair).
11. Media a opinia publiczna i demokracja. G. Sartori, Homo videns oraz Bourdieu O telewizji.Panowanie dziennikarstwa. Polityka w dobie Internetu – Władza komunikacji oraz Sieci oburzenia i nadziei. Ruchy społeczne w erze internetu M. Castellsa. Dzisiejsza perspektywa: Bartlett.
12. Pejzaż kulturowy nowej rzeczywistości. J. Baudrillard, Symulakry i symulacja.
13. Transkodowanie społeczeństwa. Technologiczne innowacje a zmiana odczucia czasu. Media a kapitalizm. Problem pamięci społecznej – Carr i Connerton.
14. Język jako narzędzie oddziaływania. M. Tokarz, Argumentacja, perswazja, manipulacja.
|
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
Warunkiem zaliczenia jest przedstawienie pracy napisanej w oparciu o wybraną z listy lekturę. Przedmiot kończy się egzaminem ustnym dotyczącym treści zajęć oraz napisanej pracy.
|
|
Wymagania końcowe
|
Znajomość treści zajęć oraz wybranej lektury.
|
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
Bartlett Jamie, Ludzie przeciw technologii, Katowice 2019
Baudrillard Jean, Symulakry i symulacja, Warszawa 2005.
Baudrillard, Jean, Pakt jasności, Warszawa 2007.
Bourdieu Pierre, O telewizji. Panowanie dziennikarstwa, Warszawa 2011.
Briggs Asa, Burke Peter, Społeczna historia mediów, Warszawa 2010.
Carr Nicholas, Płytki umysł, Gliwice 2013.
Castells Manuel, Galaktyka Internetu, Poznań 2003.
Eisenstein Elizabeth, Rewolucja Gutenberga, Warszawa 2004.
Havelock Eric, Przedmowa do Platona, Warszawa 2007.
Jonscher Charles, Życie okablowane. Kim jesteśmy w epoce przekazu cyfrowego?, Warszawa 2001.
Kelly Kevin, Nieuniknione. Jak inteligentne technologie zmienią naszą przyszłość, Warszawa 2017.
Manovich Lev, Język nowych mediów, Warszawa 2006.
McLuhan Marshall, Zrozumieć media. Przedłużenie człowieka, Warszawa 2004.
Ong Walter, Oralność i piśmienność, Lublin 1992, Warszawa 2011.
Orliński Wojciech, Internet – czas się bać, Warszawa 2013.
|
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
1. J. Crary, Zawieszenia percepcji. Uwaga, spektakl i kultura nowoczesna, Warszawa 2009.
2. U. Eco, Semiologia życia codziennego, Warszawa 1996.
3. Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku (red. M. Hopfinger), Warszawa 2005.
4. Sartori Giovanni, Homo videns. Telewizja i post-myślenie, Warszawa 2009.
5. E. Snowden, Pamięć nieulotna, Kraków 2019.
6. M. Taibbi, Nienawiść sp. z o. o. Jak dzisiejsze media każą nam gardzić sobą nawzajem, Wołowiec 2020.
7. M. Tokarz, Argumentacja, perswazja, manipulacja, Gdańsk 2006.
8. S. Žižek, Przekleństwo fantazji, Wrocław 2001.
|
| Przedmiotowe efekty uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
|
Wiedza- student powinien osiągnąć wiedzę w zakresie:
1. Znajomości kilku wybranych teorii dotyczących rozwoju mediów i ich znaczenia w kulturze.
2. Specyfiki kultur pozostających w obrębie poszczególnych mediów – mowy, pisma, druku, mediów elektronicznych.
3. Wpływu mediów na świadomość człowieka i jego sposób myślenia
4. Elementarnej historii mediów.
|
Umiejętności - student powinien być zdolny do:
1. Interpretowania zjawisk współczesnego świata w związku ze specyfiką poszczególnych środków przekazu.
2. Analizowania poszczególnych przekazów nie tylko pod względem ich treści, ale też samej formy, zależnej od przekaźnika.
3. Rozpoznawania mechanizmów manipulacji – właściwych poszczególnym mediom.
4. Samodzielnego pogłębiania zdobytej wiedzy.
|
Inne kompetencje ( postawy) - student powinien być zdolny do:
1. Krytycznego myślenia o przekazach medialnych
2. Elementarnego rozumienia procesów kulturowych i społecznych.
3. Dostrzegania specyfiki jakościowych elementów kultury, niesprowadzalnych do punktowej, ilościowej wyliczanki.
|
|
| Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
| -brak- |
|
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
