Pole | Opis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Typ przedmiotu | kierunkowy | ||||||
Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
Metody nauczania dotyczą przede wszystkim kompetencji warsztatowych i kreacyjnych w obszarze szeroko rozumianej plastyki i definicji obrazu.
1. Projekty indywidualne (zajęcia o charakterze dyscyplinarnym lub interdyscyplinarnym) 2. Praca w cyklach tematycznych w odniesieniu do problematyki wystaw i prezentacji. 3. Prezentacje multimedialne poświęcone rysunkowi i rysowaniu w obszarze sztuk pięknych, zastosowaniu nowoczesnych technologii w rysunku, badaniom wizualnym. 4. E-learning (zajęcia realizowane z wykorzystaniem sprzętu i oprogramowania komputerowego, oraz internetu) |
||||||
Język wykładowy | polski; | ||||||
Liczba punktów ECTS: | -brak- | ||||||
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | -brak- | ||||||
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | -brak- | ||||||
Wymagania wstępne |
Zaliczony w całości 4 rok studiów |
||||||
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) |
Zajęcia w pracowni mają na celu wyrobienie u studenta umiejętności posługiwania się warsztatem rysunkowym w obszarze szeroko rozumianej kreacji. Zajęcia mają w zamierzeniu skłonić studenta do wnikliwego obserwowania wykonywanych przez niego rysunków i wybierania najtrafniejszych rozwiązań, a poprzez to poznawania siebie samego, jak i otaczającego świata. Z pewnością warunkiem powodzenia i satysfakcji artystycznej muszą być nieustanne poszukiwania oraz otwartość na eksperymenty, Student pogłębia umiejętności rysowania z natury. Rozwija rysunek studyjny w pracowni oraz równolegle nabiera nawyku szkicowania w każdej wolnej chwili, także poza pracownią. Z czasem zaczyna się określać na drodze poszukiwania indywidualnego stylu, motywów obrazowania oraz techniki. Tworzy własny słownik form, tj. przedstawień mniej lub bardziej umownych, a w następstwie przy ich pomocy odnajduje się i doskonali w obszarze kreatywnego obrazowania. Praca ze studentami zakłada indywidualne podejście. Okresowy przegląd prac oraz bieżące korekty służyć mają naprowadzaniu w celu rozbudzenia świadomości. Wizerunek pracowni budować mają liczne pokazy, wystawy studentów. Także aktywność samych studentów we wspólnych dyskusjach. Przewidziane są wykłady na temat postaw artystycznych w obszarze sztuki, w tym w dyscyplinie rysunku. Pracownia nie jest pracownią dyplomującą, natomiast istnieje możliwość wykonania aneksu rysunkowego do dyplomowej pracy magisterskiej. Aneks rysunkowy jest indywidualnym projektem o wysokich walorach artystycznych i jest niezależny od właściwej pracy magisterskiej. O gotowości studenta do wykonania aneksu decyduje Komisja dyplomowa na wniosek prowadzącego pracownię. Ta sama komisja dyplomowa dokonuje oceny aneksu podczas publicznej prezentacji w chwili obrony pracy magisterskiej.
|
||||||
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
Student oceniany jest na podstawie pracy. Decydującą rolę odgrywa jego samodzielność, inwencja oraz poziom artystyczny wykonywanych zadań, a także regularne uczestnictwo w zajęciach oraz przeglądach okresowych. Ocenie podlegają: 1. Poziom artystyczny i warsztatowy wykonanych prac rysunkowych. 2. Spójność koncepcji artystycznej zaprezentowanego cyklu rysunków. 3. Umiejętność uzasadnienia programu i treści swojej twórczości. 4. Poziom i jakość prezentacji skończonego dzieła.
Skala ocen określona jest według obowiązującej na w Wydziale Grafiki skali punktacji. |
||||||
Wymagania końcowe |
1. Zaliczony obowiązkowy przegląd, każdorazowo po zakończeniu cyklu kształcenia w pracowni. 2. Publiczna prezentacja własnej twórczości podczas wystawy podsumowującej każdorazowo bieżący rok akademicki. 3. Elektroniczna prezentacja jako zapis ukazujący przebieg procesu twórczego, źródło inspiracji oraz aspiracje artystyczne. Konteksty krytyczne i tożsamościowe. |
||||||
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć |
1. Rudolf Arnhem, Sztuka i percepcja wzrokowa. 2. Jan Młodkowski, Aktywność wizualna człowieka. 3. Hermann Weil, Symetria. 4. Yi Fu Tuan, Przestrzeń i miejsce. 5. Roland Barthes, Mit i znak. 6. Wasyl Kandyński, Punkt, Linia, Płaszczyzna. 7. Wasyl Kandyński, O duchowości w sztuce. 8. Władysław Strzemiński, Teoria widzenia. |
||||||
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta |
1. Art Now! Vol. 4, 2013, taschen 2.100 Illustrators Tom 1 i 2 Steven Heller |
||||||
Przedmiotowe efekty uczenia się |
|
||||||
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
||||||
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
---|---|---|---|---|---|
Grafika s.10 | d | 120 | 4 |
ćw. 120h |
ćw.
[egz.] |