Pole | Opis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Typ przedmiotu | Kierunkowy uzupełniający | ||||||
Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
Ćwiczenia indywidualne,
Projekty indywidualne. Praktyczna realizacja kopii materiałowej w wybranym surowcu kamiennym z zastosowaniem przyrządów rzeźbiarskich.
4 godz. tygodniowo. = 60 godz./sem. Każda godzina jest godziną dydaktyczną wynoszącą 45 min.
|
||||||
Język wykładowy | polski; | ||||||
Liczba punktów ECTS: | 6 pkt ECTS gdzie 60 godzin kontaktowych oraz 90 godzin pracy samodzielnej studenta | ||||||
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | 60 godzin. | ||||||
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | 90 godzin - realizacja finalnego projektu kopii. | ||||||
Wymagania wstępne |
Pozytywne zaliczenie IV roku studiów na kierunku Konserwacji i Restauracji Dziel Sztuki.
Wrodzone zdolności plastyczne, spostrzegawczość i umiejętność koordynacji zmysłowo ruchowej, sprawność manualna, znajomość metod modelowania przestrzennego, umiejętności posługiwania się narzędziami rzeźbiarskimi. Predyspozycje w zakresie wykonania kopii wybranego fragmentu płaskorzeźbionej dekoracji w rzeźbiarskim materiale plastycznym (np. w glinie). Znajomość doktryn i podstaw etyki konserwatorskiej, podstaw wiedzy z geologii, technologii rzeźby oraz wybranych fragmentów wiedzy z historii sztuki, dotyczących zagadnień stylu, pośród epok dominujących w sztuce europejskiej.
|
||||||
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) |
Doskonalenie wrodzonych relacji pomiędzy zmysłem postrzegania a receptorami, na polu doświadczeń artystycznych oraz koordynacji zmysłowo-ruchowej, sprawności manualnej i umiejętności posługiwania się narzędziami rzeźbiarskimi w pracach konserwatorskich w cyklach kopiowania, uzupełniania i rekonstrukcji. Wykształcenie mechanizmów polegających na biegłym formowaniu materii rzeźbiarskiej w procesie kopiowania lub rekonstrukcji na bazie analizy zachowanych analogii. Wykorzystanie zdobytych doświadczeń w świadomym kształtowaniu projektów konserwatorskich, związanych z ochroną zabytków rzeźby i architektury poprzez wykonanie ich metodami rzeźbiarskimi lub sztukatorskimi. Pozyskanie doświadczeń i umiejętności w procesie wnikliwego studium historycznej formy rzeźbiarskiej i stylu, charakterystycznych dla epok starożytnych i nowożytnych w kamiennej rzeźbie wolnostojącej i architektonicznej. Wykształcenie manualnych zdolności plastycznych i technologicznych z zakresu kopii odręcznej, realizowanej przez obserwację oryginału lub jego repliki, wykonanej metodami rzeźbiarskimi. Rozwinięcie umiejętności plastycznych i zgromadzenie własnych doświadczeń na tle niezbędnej wiedzy stylistycznej jako podstawy konstruktywnego prowadzenia zadań konserwatorskich, związanych z rekonstrukcją zniszczonych fragmentów kompozycji figuralnych oraz detali rzeźbiarskich-architektonicznego kostiumu elewacji. |
||||||
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
Ocena na zakończenie semestru:
Ocena poziomu artystycznego i technicznego wykonania prac. Ocena stopnia zaangażowania w realizację programu. Średnia ocen składowych z poszczególnych ćwiczeń.
Dwuetapowa kwalifikacja ćwiczenia:
Etap pierwszy - przygotowanie modelu. Etap drugi - ocena końcowa po wykonaniu zadania w materiale kamiennym przy pomocy punktownicy. |
||||||
Wymagania końcowe |
- praktyka Wykonanie kopii materiałowej, kopii rzeźbiarskiej (np. popiersia), realizowanej według historycznego wzoru (modelu z oryginału) w wybranym surowcu skalnym z zastosowaniem przyrządów rzeźbiarskich(pantografu) i tradycyjnych narzędzi rzeźbiarskich semestr 8 i 9.
|
||||||
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć |
Kamieniarstw, Cz.I. Technologia surowca kamieniarskiego. Tyrowicz T. PWSZ. Warszawa 1952. Ręczna obróbka kamienia, Tyrowicz T. PWSZ. Warszawa 1952. Technologia obróbki udarowej kamienia. Wyd. II uzupełnione, Praca zbiorowa; Kraków 1978. Kamieniarstwo; Wilcke H., Thunig W.; WSiP Warszawa 1978. Kamieniarstwo.Współczesne spojrzenie na tradycję; Judrowsky R.; Arkady, Warszawa 2015 r Analiza materiałowa zabytków małej architektury i rzeźby kamiennej z XVI w i początku XVII w w Wilnie i Nieświerzu; Wardzyński M., w Sztuka kresów wschodnich, t. 6, pod red.Krasny P., Betlej A., Krakow 2006. Marmur i alabaster w rzeźbie i małej architekturze Rzeczypospolitej, studium historyczno-materiałoznawcze przemian tradycji artystycznych od XVI do początku XVIII wieku.. Wardzyński M., Fundacja Hereditas 2015. |
||||||
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta |
Kamień w rzeźbie i architekturze Warszawy;Sygietyńska H. PWN. Warszawa 1978. Piaskowiec w zabytkowej architekturze Warszawy. Jarmontowicz A., Krzywobłocka-Laurów R., Lehman J.; Warszawa 1994. Kamienne tworzywo sztuki; Sylwestrzak k., Kachnic J., WN UMK Toruń 2010. Wielkie warsztaty rzeźbiarskie Warszawy doby saskiej, modele kariery, formacja artystyczna, organizacja produkcji; Sito J., Warszawa 2013 . Słownik terminologiczny sztuk pięknych; Kozakiewicz S.; PWN Warszawa 1976. |
||||||
Przedmiotowe efekty uczenia się |
|
||||||
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
||||||
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
---|---|---|---|---|---|
Konserwacja i Restauracja Dzieł Sztuki / konserwacja i restauracja rzeźby kamiennej i elementów architektury s.9 | o | 60 | 6 |
ćw. 60h |
ćw.
[zal. z oceną] |