Katalog ECTS

Humanistyka XXI wieku

Pedagog: dr hab. Jan Sowa

Pole Opis
Typ przedmiotu Obowiązkowy
Metody dydaktyczne (forma zajęć)

Wykład z elementami konwersatorium.

Język wykładowy polski;
Liczba punktów ECTS: -brak-
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim -brak-
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) -brak-
Wymagania wstępne

Brak.

Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)

Zajęcia mają na celu zapoznanie studentów i studentek z najważniejszymi prądami współczesnej humanistyki oraz humanistycznie zorientowanych nauk społecznych. Punktem wyjścia będzie dwudziestowieczny spór pomiędzy strukturalizmem a poststrukturalizmem, który miał decydujące znaczenie dla ukształtowania się dyskursów współczesnej humanistyki. Szczególnym przedmiotem naszego zainteresowania w dalszej części kursu będzie m.in. psychoanaliza i teorie jej pokrewne (szczególnie schizoanaliza Deleuze’a i Guattariego), marksizm, badania nad płcią kulturową, posthumanizm, realizm spekulatywny, marksizm, ekologia, biopolityka oraz teoria postkolonialna.

Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)

Wypełnienie kart lektury (według dostarczonego wzoru) dla każdego omawianego tekstu.

Do wyboru: praca pisemna lub egzamin ustny.

Wymagania końcowe -brak-
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć

1. G. Deleuze, Po czym rozpoznać strukturalizm?, tłum. S. Cichowicz, w: J. Siemek (red.), Drogi współczesnej filozofii, Warszawa 1978, s. 286-328.

2. C. Lévi -Strauss, Struktura mitów, [w:] C. Lévi-Strauss, Antropologia strukturalna, tłum. K. Pomian, Warszawa 2000, ss. 185-208.

3. J. Derrida, Struktura, znak i gra w dyskursie nauk humanistycznych, „Pamiętnik Literacki” 77/2, ss. 251-267 1986.

4. J. F. Lyotard, Kondycja ponowoczesna, Warszawa 1997, tam Rozdziały: 1, 2, 3, 4, 5, 9, 10.

5. S. A. Tyler, Przed-się-wzięcie post-modernistyczne, tłum. O. i W. Kubińscy, w: M. Buchowski (red.), Amerykańska antropologia postmodernistyczna, Warszawa 1999, s. 67-87.

6. A. Hanson, Kreowanie Maorysa: wynalazek kultury i jego logika, tłum. J. Schmidt (w:) Michał Buchowski (red.), Amerykańska antropologia postmodernistyczna, Instytut Kultury, Warszawa 1999, s. 183-201.

7. F. Jameson, Postmodernizm albo kulturowa logika późnego kapitalizmu, tłum. K. Malita, „Pismo Literacko- Artystyczne” 1988, nr 4.

8. Z. Freud, Kultura jako źródło cierpień, tłum. R. Reszke, w: Z. Freud, Dzieła, t. 4, Pisma społeczne, Warszawa 1998.

9. Z. Freud, Pisarz a fantazjowanie, tłum. M. Leśniewska w: S. Skwarczyńska (red.) Teoria badań literackich za granicą, t. 2, cz. 1, Kraków 1974, s. 507-517.

10. J. Lacan, Tuche i automaton, tłum. K. Kłosiński, w: A. Burzyńska, M.P. Markowski (red.), Teorie literatury XX wieku. Kraków 2006, s. 30-41.

11. L. Mulvey, Przyjemność wzrokowa a kino narracyjne, tłum. J. Mach, w: L. Mulvey, Do utraty wzroku, Kraków 2010, s. 33-47.

12. W. Reich, Psychologia mas wobec faszyzmu, tłum. E. Drzazgowska, M. Abraham-Diefenbach, Warszawa 2009, tam: Przedmowa do wydania trzeciego, s. 11-26, r. 2, Ideologia rodziny autorytarnej w psychologii mas faszystowskich, s. 52-86 oraz r. 6, Zorganizowany mistycyzm jako międzynarodowa organizacja antyseksualna, s. 123-146.

13. K. Wolański, Sędzia Schreber. Bóg, nerwy i psychoanaliza, Warszawa 2012, tam: r. VII, Schizoanaliza Schrebera – Deleuze i Guattari, 487-567.

14. G. Deleuze, F. Guattari, Kłącze, oraz 1227 – Traktat o nomadologii: maszyna wojenna (fragmenty) tłum. B. Banasiak, „Colloquia Communia”, 1-3/39-38/1988.

Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta

Na podstawie indywidualnych konsultacji.

Przedmiotowe efekty uczenia się
WiedzaUmiejętnościKompetencje

K_W07 powiązania historii sztuki z innymi dyscyplinami humanistycznymi oraz społecznymi pozwalające mu na interdyscyplinarny i wielodyscyplinowy ogląd zagadnień zawodowych;
K_W08 zagadnienia humanistyki i nauk społecznych związane z problematyką specjalizacji kultura miejsca oraz sztuki najnowszej;
K_W11 w stopniu zaawansowanym literaturę wybranych dyscyplin humanistycznych przede wszystkim z zakresu historii i teorii sztuki, teorii kultury oraz filozofii;
K_W15 w pogłębionym stopniu mechanizmy infrastrukturalne sztuki i kultury, w tym ma pogłębioną i rozszerzoną wiedzę o rzeczywistości kulturalnej, instytucjach kultury, instytucjach sztuki i innych, w których znajduje się miejsce na projekty kulturalne i artystyczne.

K_U03 analizować, interpretować na zaawansowanym poziomie fenomeny artystyczne i kulturowe na tle procesów historycznych, na podstawie dopasowanej do zagadnień współczesności i nowoczesności wiedzy z zakresu historii i teorii sztuki oraz teorii kultury, a także wiedzy z wybranych nauk społecznych, stosując oryginalne, nowatorskie podejścia i osiągnięcia tych nauk;
K_U06 sprawnie poruszać się po rozległych zasobach wiedzy wybranych nauk humanistycznych i społecznych – przypisanych specjalizacji kultura miejsca i problematyce sztuki najnowszej – samodzielnie systematyzować, selekcjonować, syntetyzować wiedzę na poziomie zaawansowanym,
K_U07 stosować na zaawansowanym poziomie aparat werbalny i pojęciowy wybranych, pozostających w relacji z historią sztyki, nauk humanistycznych i społecznych.
K_U09 swobodnie posługując się zsyntetyzowaną, rozszerzoną wiedzą z wybranych nauk humanistycznych i społecznych sprawnie wnioskować, na zaawansowanym poziomie analizować zagadnienia; zajmować wobec nich własne stanowisko, znajdując się w nietypowych sytuacjach profesjonalnych i odmiennych sytuacjach kulturowych.K_U03 analizować, interpretować na zaawansowanym poziomie fenomeny artystyczne i kulturowe na tle procesów historycznych, na podstawie dopasowanej do zagadnień współczesności i nowoczesności wiedzy z zakresu historii i teorii sztuki oraz teorii kultury, a także wiedzy z wybranych nauk społecznych, stosując oryginalne, nowatorskie podejścia i osiągnięcia tych nauk;
K_U06 sprawnie poruszać się po rozległych zasobach wiedzy wybranych nauk humanistycznych i społecznych – przypisanych specjalizacji kultura miejsca i problematyce sztuki najnowszej – samodzielnie systematyzować, selekcjonować, syntetyzować wiedzę na poziomie zaawansowanym,
K_U07 stosować na zaawansowanym poziomie aparat werbalny i pojęciowy wybranych, pozostających w relacji z historią sztyki, nauk humanistycznych i społecznych.
K_U09 swobodnie posługując się zsyntetyzowaną, rozszerzoną wiedzą z wybranych nauk humanistycznych i społecznych sprawnie wnioskować, na zaawansowanym poziomie analizować zagadnienia; zajmować wobec nich własne stanowisko, znajdując się w nietypowych sytuacjach profesjonalnych i odmiennych sytuacjach kulturowych.

K_K02 podejmowania działań zmierzających do zachowania dziedzictwa kulturowego i artystycznego dla przyszłych pokoleń, co ma potwierdzenie w rozszerzonej argumentacji;
K_K03 do zmiany opinii w świetle dostępnych danych i argumentów, których zakres jest rozszerzony;
K_K07 do rozwiązywania problemów pojawiających się przy organizowaniu życia społeczno-kulturalnego, uwzględniając jego dynamikę i w odniesieniu do pionierskich zadań, jakie stawia sobie powyższy kierunek;
K_K09 do uczestnictwa w życiu społecznym, w społeczeństwie demokratycznym, a także do kreatywnego uczestnictwa w kulturze – ma w wysokim stopniu rozbudowaną świadomość wspólnego dobra oraz odpowiedzialności.

Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
WiedzaUmiejętnościKompetencje
-brak-
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów.


Lista studiów

studia status czas[h] ECTS forma zaliczenie
Badania Artystyczne s.2 o 30 2 w. 30h
w. [egz.]


Semestr 2023/24-L (Z-zimowy,L-letni)
Kod kursu: #38.24514