Pole | Opis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Typ przedmiotu | Kierunkowy | ||||||
Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
Dyskusja dydaktyczna,wprowadzenie do tematu, zajęcia warsztatowe, projekty i prace indywidualne, pogadanka, wykład, praca w plenerze,konsultacje indywidualne.Zajęcia odbywają się na żywo, w przypadku zaostrzenia obostrzeń związanych z COVID-19 możliwa forma zdalnego nauczania. |
||||||
Język wykładowy | polski; | ||||||
Liczba punktów ECTS: | 3 | ||||||
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | 60 | ||||||
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | 25 | ||||||
Wymagania wstępne |
Zdany egzamin wstępny na I rok studiów. Podstawą zaliczenia przedmiotu Rysunek jest obecność na zajęciach. Wymagania frekwencji: ilość nieobecności nie może przekraczać 35% ogółu zajęć, w tym dopuszczalne są 3 nieusprawiedliwione nieobecności. Realizacja ćwiczeń, które studenci wykonują podczas pracy w pracowni 35% oraz poza pracownią tzw. zadania do samodzielnej realizacji 30%. Konsultacje odbywają się 1-2 razy w tygodniu w wyznaczonym na początku semestru dniu. W przypadku konieczności nauczania zdalnego należy korzystać regularnie z poczty akademickiej (asp.waw.pl). Zajęcia w pracowni Rysunku mogą się odbywać również w języku francuskim i angielskim. |
||||||
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) |
1. Akt- studium postaci, analiza anatomiczna. Studium postaci oparte o obserwację modela żywego z rozbudowanym problemem "człowieka w ruchu". Ćwiczenie poparte dużą ilością szybkich szkiców dokonywanych różnymi narzędziami(szmata, pędzel, gąbka, patyk, linijka, grafit itp.). Kontynuacja tematu w semestrze 02. 2. Moje ubranie. Ćwiczenie w którym należy dokonać wnikliwej analizy rysunkowej ubrań które charakteryzują dana osobę- studenta/studentkę. Szkice i rysunki zostaną przeniesione następnie na technikę monotypii w celu przybliżenia marginalizowanej w historii grafiki techniki. 3. Transpozycja (transpositio = przedstawienie) Przedmiot może być źródłem oczarowania; dzieje sie to wtedy - i tylko wtedy- gdy postrzega się go jako coś szczególnego i jedynego, a nie jako "członka rodziny"; gdy jawi się poza jakimkolwiek kontekstem w oderwaniu od przyczyny; gdy jest wyodrębniony i niewytłumaczalny. Samuel Beckett Twórcze działanie poparte jest wnikliwym badaniem wzrokowym jak i umysłowym; dotykaniem pojęć przestrzeni i czasu, przedmiotów i zdarzeń w otaczającej rzeczywistości. Im bardziej wnikamy w złożoność świata, tym bardziej przestajemy go rozumieć. Wyostrzająca się wyobraźnia, odczuwanie i rejestrowanie obrazu prowokują do stawiania pytań i szukania odpowiedzi. Co znaczą konkretne obiekty, przedmioty? Czy są oczywiste? Zbadaj wybrany dowolnie przedmiot i poprzez transpozycję rysunkową pokaż jego nowe znaczenie. 4. Rysunek ciałem. Wykorzystując zakres dłoni, ręki, tułowia, głowy wykonaj rysunek, który stanie się badaniem trajektorii ruchu twojego ciała. Zaobserwuj możliwości i ograniczenia własnego ciała w trakcie budowania obrazu; wykorzystaj elementarne formy zapisu: linie, koła, przekątne, punkty, rytmy itp. Ćwiczenie realizowane jest w różnych technikach rysunkowych, graficznych i malarskich na wielkich formatach, z wykorzystaniem podkładów takich jak papier, płótno, tektura czy folia. 5. Koło, kwadrat, trójkąt. W ćwiczeniu sięgniemy do archetypu trzech podstawowych figur, które odegrały ważną rolę na przestrzeni wieków, ale przede wszystkim w czasie kształtującego się modernizmu, w szkole Bauhausu. Ćwiczenia bazujące na trzech podstawowych figurach, obserwacja przestrzeni i wszelkich zjawisk staną się podstawą do stworzenia wypowiedzi rysunkowej. W realizacji uwzględnij wartości takie jak: konstrukcja-budowa, światło, faktura, walor obserwowanych przedmiotów. Zwróć szczególną uwagę na kompozycję rysunku. 6. Gest. Kontynuacja tematu w semestrze 02. a) Za pomocą różnych narzędzi rysunkowych kreślimy kształty tak by otrzymany rysunek ukazywał stopień napięcia i swobody w prowadzeniu linii, kreski, plamy b) Przedmiot – analiza kształtu, formy-struktury, skali. W ćwiczeniu należy poprzez rysunek oddać wiernie charakter obserwowanych przedmiotów używając narzędzi rysunkowych i malarskich (miękki – twardy, gruby – chudy, ostry – tępy, duży – mały, chropowaty – oślizgły, kanciasty – falujący, słodki – gorzki, ciepły- zimny) c) Rysunki syntetyczne – wykonane do muzyki, tańca. Rysunki w tej części ćwiczenia rysowane w trakcie danego utworu muzycznego, utworu tanecznego mają na celu ukazanie relacji jakie zachodzą pomiędzy wyżej wymienionymi obszarami . W ćwiczeniu ważne jest umiejętne wykorzystanie narzędzi rysunkowych, właściwego podkładu rysunkowego oraz wnikliwa obserwacja. Każdy student w Pracowni Rysunku zobowiązany jest do prowadzenia „osobistego” szkicownika i dokonywania wszelkich zapisów, rysunków związanych z zagadnieniami poruszanymi w trakcie oraz poza zajęciami. |
||||||
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
Zaliczenie przedmiotu Rysunek odbywa się na podstawie przeglądu semestralnego i końcowo-rocznego.Zaliczenie semestru dopuszcza studenta/studentkę do otrzymania oceny semestralnej.Przegląd semestralny jest konieczną formułą dopuszczenia studenta/studentki do wystawienia oceny i podsumowania pracy w semestrze.Ocenie podlega: aktywności, zaangażowanie w realizacje tematów, stopień końcowy zrealizowanej pracy, poziom artystyczny wykonanych prac.Przeczytanie choć jednej pozycji z podanej literatury przedmiotu. Prowadzenie obowiązkowe szkicownika. Ilość odbytych konsultacji(minimum 7 konsultacji). Ocenie podlega stopień zaangażowania w realizację programu oraz umiejętności efektywnego przełożenia wskazań i wytycznych uzyskanych w toku kształcenia w wyniku dyskusji i dialogu dydaktycznego (relacja mistrz-uczeń). |
||||||
Wymagania końcowe |
Każdy semestr w pracowni Rysunku kończy zaliczenie z oceną, a w II semestrze I roku egzamin.W przypadku konieczności pracy zdalnej forma egzaminu może ulec modyfikacji, szczegóły zostaną przekazane przed egzaminem. Pozytywne zaliczenie I roku.Zaliczone w terminie wszystkie projekty indywidualne i zbiorowe realizowane w pracowni. Student umie zanalizować rysunek pod kątem: kompozycji, techniki, doboru środków rysunkowych, pozyskanej wiedzy na temat zasad rządzących rysunkiem. Student umie sprawnie rysować. Umiejętność niezbędna do realizacji projektów wzorniczych 2D i 3D. Student umiejętnie i logicznie wiąże różnorodne zjawiska artystyczne. Student zna konwencje artystyczne, występujące na przestrzeni różnych epok. Student umie zanalizować swoje dzieło oraz potrafi ocenić je krytycznie. |
||||||
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć |
-Rudolf Arnheim „Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka”, (Słowo/obraz terytoria, Gdańska 2004 ) -Gottfried Bammes „Sehen und Verstehen Die menschlichen Formen in didaktischen Zeichnungen „ -Jeno Barcsay „Anatomia dla artysty”, -Piotr Bogdanowicz „Człowiek i czas”, (Wydawnictwo szkolne i pedagogiczne Warszawa 1989) -Piotr Bogdanowicz „Człowiek i przestrzeń”, (Wydawnictwo szkolne i pedagogiczne Warszawa 1998) -Leonardo da Vinci „Traktat o malarstwie” - Ernst Hans Gombrich „O sztuce”, " Zmysł porządku. O psychologii sztuki dekoracyjnej" -W. Kandiński „Punkt, linia i płaszczyzna”(Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1986) -John Berger "O patrzeniu", (Fundacja Aletheia Warszawa 1999) -John Berger "Spotkania", (Fundacja Aletheia Warszawa 2001) -John Berger "Sposoby widzenia” ", (Fundacja Aletheia Warszawa 2008) -Jean E. Cirlot „Słownik symboli”, (Wydawnictwo Znak, Kraków 2006) - Edward T.Hall „Ukyty wymiar" - Juhani Pallasmaa "Myśląca dłoń" (Instytut Architektury, Kraków 2015) - Juhani Pallasmaa "Oczy skóry" (Instytut Architektury, Kraków 2012) |
||||||
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta |
-Joseph Beuys „Teksty, komentarze, wywiady”, (Akademia Ruchu CSW, Warszawa 1990) -Grzegorz Dziamski “Awangarda po awangardzie”, (Wyd. Fundacji Humaniora, Poznań1995) -Grzegorz Dziamski „Sztuka u progu XXI wieku”,(Wydawnictwo Fundacji Humaniora, Poznań 2002) -Ryszard Appinguanesi “Postmodernizm”(Wydawnictwo Emblemat Warszawa 2001) -Zbigniew Herbert „Barbarzyńca w ogrodzie”(Wydawnictwo Test, Lublin1991) -Alicja Kępińska „Sztuka w kulturze płynności”,(Wydawnictwo Arsenał, Poznań) -Piotr Piotrowski „Znaczenia modernizmu”, (Dom Wydawniczy Rebis, Poznań1999) |
||||||
Przedmiotowe efekty uczenia się |
|
||||||
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
||||||
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
---|---|---|---|---|---|
Projektowanie ubioru i jego konteksty s.2 | o | 60 | 3 |
ćw. 60h |
ćw.
[egz.] ćw. [zal.] |