Pole | Opis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Typ przedmiotu | Kierunkowy - 7 semestr dyplomowy studiów licencjackich | ||||||
Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
Projekty indywidualne; projekty zespołowe; dyskusja i dialog dydaktyczny. |
||||||
Język wykładowy | polski; | ||||||
Liczba punktów ECTS: | -brak- | ||||||
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | -brak- | ||||||
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | -brak- | ||||||
Wymagania wstępne |
Znajomość podstawowych pojęć z dziedziny projektowania; kojarzenie zależności pomiędzy formą, funkcją i konstrukcją przedmiotów; znajomość podstawowych technologii przemysłowych; znajomość rysunku technicznego; umiejętność modelowania trójwymiarowego; pozytywne zaliczenie 6 semestru; |
||||||
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) |
Istnieje ogromny obszar projektowania, który trudno nazwać wzornictwem w tradycyjnym rozumieniu tego słowa. Projektowanie obiektów, które nie są typowymi produktami masowo produkowanymi według ustalonego wzoru, a mają bardzo konkretnego adresata lub dedykowane są konkretnym sytuacją lub przestrzeniom, można by nazwać wzornictwem kontekstualnym. Tkwi w tym określeniu jednak sprzeczność tkwiąca w słowach wzornictwo i kontekst. Przyjęło się nazywać ten obszar projektowaniem kontekstualnym. Związane ono jest z takimi działaniami projektowymi, które wymagają indywidualnego podejścia do problemu, odpowiadają na indywidualne potrzeby, dedykowane są konkretnym przestrzeniom i których nie można, czy też nie należy powielać w innych sytuacjach. Kiedyś taką rolę pełniło rzemiosło, dziś projektowanie to korzystać może z przemysłu o ogromnych możliwościach technologicznych i produkcyjnych. Istnieje także coraz silniejsza potrzeba indywidualizowania przestrzeni publicznych, wnętrz i przedmiotów, a równocześnie coraz powszechniej dostępne są technologie, które to umożliwiają, powodując że projektowanie kontekstualne staje się jednym z ważniejszych obszarów wzornictwa. |
||||||
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
Ocena artystycznego i technicznego poziomu rozwiązania projektowego; ocena stopnia innowacyjności rozwiązania projektowego; ocena jakości prezentacji projektu, na którą składa się graficzne przedstawienie koncepcji na planszach, wykonanie modelu oraz prelekcja połączona z prezentacją multimedialną; ocena stopnia zaangażowania w realizację projektu oraz umiejętność efektywnego przełożenia wskazań i wytycznych uzyskanych w toku kształcenia w wyniku dyskusji i dialogu dydaktycznego. |
||||||
Wymagania końcowe |
Wykonanie projektu zgodnie z przyjętymi założeniami. Prezentacja przed Komisją Wydziałową obejmować powinna: plansze prezentujące rozwiązanie, makiety w skali lub prototypy (w zależności od tematu), dokumentację projektową w postaci szkiców, wizualizacji i modeli oraz prezentację multimedialną pokazującą założenia, proces projektowania i ostateczne rozwiązanie. |
||||||
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć | -brak- | ||||||
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta |
Lista lektur w zależności od podejmowanych tematów. |
||||||
Przedmiotowe efekty uczenia się |
|
||||||
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
||||||
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
---|---|---|---|---|---|
Wzornictwo / projektowanie produktu i komunikacji wizualnej s.6 | d | 120 | 8 |
ćw. 120h |
ćw.
[egz.] ćw. [zal.] |