Pole | Opis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Typ przedmiotu | wykład | ||||||
Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
wykład z prezentacja multimedialną, studenci zapoznają się w miarę możliwości też z oryginalnymi obiektami lub ich rekonstrukcjami |
||||||
Język wykładowy | polski; | ||||||
Liczba punktów ECTS: | -brak- | ||||||
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | -brak- | ||||||
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | -brak- | ||||||
Wymagania wstępne |
Wiedza z zakresu historii Europy i Polski od starożytności po XX wiek |
||||||
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) |
Na zajęciach studenci otrzymują wiedzę z zakresu podstaw historii ubiorów w basenie Morza Śródziemnego, Europy i Polski od starożytności do XX wieku. Na wykładzie kładziony jest nacisk na przedstawienie charakterystycznych cech mody w poszczególnych epokach historycznych, tak aby studenci mieli świadomość, że ubiór jest istotnym komponentem dzieł sztuki i jego analiza umożliwia ich datowanie, a także sam podlega artystycznym prądom i jest przejawem kultury i obyczajów danej epoki. Poznają również typy i formy ubiorów oraz ich nazewnictwo. W części poświęconej judaikom przedstawiony jest tradycyjny ubiór żydowski oraz wyroby rzemiosła artystycznego związane z kulturą Żydów, przede wszystkim aszkenazyjskich. Przybliżona zostaje ich forma, technika wykonania, a także funkcjonowanie w tradycyjnych obrzędach w domu i bóżnicy. Omówiona zostaje funkcja i architektura synagogalna oraz przedmioty wykorzystywane podczas obrzędów i nabożeństw, a także wyroby rzemiosła spełniające istotną rolę podczas świąt religijnych obchodzonych w żydowskich domach. |
||||||
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
test z elementami slajdowiska obejmujący pytania otwarte. Zalicza 45 % poprawnych odpowiedzi |
||||||
Wymagania końcowe |
Umiejętność rozróżniania epok w zakresie historii ubioru, opanowanie podstawowej terminologii w zakresie kostiumologii i judaików; Opanowanie podstawowej wiedzy z zakresu kultury i tradycji żydowskiej oraz umiejętność rozpoznawania wyrobów rzemiosła artystycznego z nią związanych. |
||||||
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć |
François Boucher, Historia mody. Dzieje ubiorów od czasów prehistorycznych do końca XX wieku, Warszawa 2003; Józefa Kostek, Świat przeszły dokonany. Judaika ze zbiorów Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej, Przemyśl 2012; Anna Lebet-Minakowska, Katalog judaików, Cz. 1: Tkaniny, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków-Warszawa 2008; |
||||||
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta |
Małgorzata Możdżyńska-Nawotka, Od zmierzchu do świtu. Historia mody balowej, Wrocław 2007 Ewa Orlińska-Mianowska, Modny świat XVIII wieku. Katalog ubiorów od początku XVIII do początku XIX wieku ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie, Warszawa 2003; Aleksandra Boćkowska, To nie są moje wielbłądy. O modzie w PRL, Wołowiec 2015; Anna Lebet-Minakowska, Judaizm poznać znaczy zrozumieć. Kultura i sztuka Żydów w przedwojennej Polsce, Kraków 2008; Wacław Wierzbieniec, Judaika polskie z XIX wieku . Materiały do bibliografii. Cz. 1, Kraków 1999; Kamila Wasilewska-Prędki, Judaika w zbiorach Muzeum Etnograficznego im. Seweryna Udzieli w Krakowie – przegląd |
||||||
Przedmiotowe efekty uczenia się |
|
||||||
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
||||||
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
---|---|---|---|---|---|
Wzornictwo s.2 | d | 30 | 2 |
30h |
[egz.] |
Architektura Wnętrz s.2 | d | 30 | 2 |
30h |
[egz.] |
Grafika s.8 | d | 30 | 2 |
30h |
[egz.] |
Rzeźba s.8 | d | 30 | 2 |
30h |
[egz.] |
Sztuka Mediów s.2 | d | 30 | 2 |
30h |
[egz.] |
Projektowanie i badania s.2 | d | 30 | 2 |
30h |
[egz.] |