|
Typ przedmiotu
|
wykład obligatoryjny, teoretyczny;
|
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
Wykład konwersatoryjny – zajęcia z użyciem prezentacji multimedialnej, wzbogacony o wspólną dyskusję nad wybranymi zagadnieniami;
|
|
Język wykładowy
|
polski;
|
|
Liczba punktów ECTS:
|
2
|
|
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim
|
30
|
|
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)
|
30
|
|
Wymagania wstępne
|
Zaliczenie II roku studiów.
Posiadanie podstawowych wiadomości, dotyczące historii kultury i filozofii europejskiej;
|
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Cel zajęć:
Głównym celem jest prezentacja podstawowej wiedzy i terminologii z zakresu estetyki, w tym poznanie historii tej dziedziny i współczesnych nurtów występujących w filozofii sztuki.
Zaznajomienie studentów z efektywnymi narzędziami analizy i interpretacji dzieł sztuki oraz zjawisk zachodzących w kulturze i sztuce.
Ponadto celem kształcenia jest zdobycie przez studentów umiejętności:
- wydawania własnych sądów i opinii dotyczących zjawisk zachodzących w sztuce;
- orientowania się w problematyce estetycznej;
- krytycznego patrzenia na teorie i praktykę artystyczną;
- samodzielnego wypowiadania się i formułowania myśli na temat sztuki;
- operowania pojęciami estetyki;
- rozpoznawania współczesnych nurtów estetyki;
- dalszego samodzielnego kształcenia w tej dziedzinie.
Treści programowe nauczania (treść zajęć):
Podstawowe, wybrane zagadnienia i paradygmaty współczesnej estetyki oraz kierunki rozwojowe występujące w tej dziedzinie.
W szczególności takie zagadnienia jak:
1.Estetyka – Filozofia sztuki - Teorie sztuki - Doktryny artystyczne: co to takiego i czym się zajmują?
2. Teorie piękna.
3. Teorie sztuki (rozwój mimetycznej teorii sztuki, iluzjonistycznej teorii sztuki, pitagoreizm, orfizm, platonizm, arystotelizm, narodziny pojęcia sztuk pięknych).
4. Teorie twórczości artystycznej.
5. Teorie dzieła sztuki.
6. Teorie wartości artystycznych i estetycznych.
7. Teorie przeżycia estetycznego.
8. Fenomenologia sztuki Romana Ingardena.
9. Filozofia sztuki w egzystencjalizmie, na przykładzie interpretacji M. Heideggera obrazu van Gogha „Para butów”.
10. Psychoanalityczne myślenie o sztuce (Egoiczny i oniryczny model sztuki u Z. Freuda, sztuka wizjonerska w teorii C.G. Jung).
11. Estetyki analityczne (po L. Wittgensteinie): antyesencjalizm, perceptualizm, instytucjonalna teoria sztuki.
12-13. Hermeneutyczne myślenie o sztuce H.G. Gadamera (sztuka jako gra, symbol i święto).
14-15. Sztuka i teorie postmodernizmu. I co po postmodernizmie?
|
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
Stopień opanowania wiedzy z podstawowych zagadnień i problematyki estetyki, szczególnie tych omawianych na wykładach.
Warunki zaliczenia:
1/ aktywność uczestników na zajęciach;
2/ dopuszczalne są dwie nieobecności nieusprawiedliwione;
3/ znajomość treści wykładów oraz analizowanych zagadnień;
4/ przedmiot kończy się egzaminem ustnym ze zdobytej wiedzy. Obowiązuje znajomość treści wykładów.
Skala ocen według punktacji przyjętej na wydziale, tj. skala ocen: od 2 (ndst) do 5+ (celująco).
|
|
Wymagania końcowe
|
Zdanie egzaminu ustnego;
Aktywne uczestnictwo w zajęciach i dyskusjach;
|
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
1. Tatarkiewicz Wł., Dzieje sześciu pojęć, PWN Warszawa 1982.
2. Wilkoszewska K. (red.), Estetyki filozoficzne XX wieku, Universitas, Kraków 2000.
3. Gołaszewska M., Estetyka współczesności, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2001.
|
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
1. Tatarkiewicz Wł., Historia estetyki, PWN, Warszawa 2009.
2. Poltner G., Estetyka filozoficzna, WAM, Kraków, 2011.
3. Gołaszewska M., Zarys estetyki, PWN, Warszawa 1984.
4. Dziemidok B., Główne kontrowersje estetyki współczesnej, PWN, Warszawa 2002.
5. Ziółkowska-Juś Anna, Doświadczenie estetyczne i sztuka współczesna w hermeneutycznych horyzontach rozumienia, WN UAM, Poznań 2017.
6. Gadamer H.-G., Aktualność piękna, tłum. K. Krzemieniowa, Oficyna Naukowa, Warszawa 1993.
7. Rosińska Z., Psychoanalityczne myślenie o sztuce, PWN Warszawa 1985.
8. Woźniak Cezary, Martina Heideggera myślenie sztuki, Wydawnictwo A, Kraków 2004.
9. Postmodernizm a filozofia. Wybór tekstów. Pod red. Czerniak St., Szachaj A., Wydawnictwo IFiS PAN, Warszawa 1996.
10. Stępień A. B., Propedeutyka estetyki, Wyd. KUL, Lublin 1986.
11. Tatarkiewicz Wł., Droga przez estetykę, PWN Warszawa1972.
|
| Przedmiotowe efekty uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
|
Student zna, rozumie:
1. wybrane główne kierunki i stanowiska współczesnej estetyki;
2. podstawową terminologię estetyki w języku polskim;
3. podstawowe problemy kultury i społeczeństwa oraz roli refleksji estetycznej w kształtowaniu kultury i sztuki;
4. idee i argumenty wybranych klasycznych autorów estetyki i filozofii sztuki;
5. metody interpretacji dzieł sztuki i tekstu z estetyki;
|
Student potrafi:
1. dokonać rekonstrukcji problematyki z dziedziny estetyki;
2. poprawnie stosować poznaną terminologie estetycznej umożliwiające udział w dyskusji i debacie;
3. słuchać ze zrozumieniem ustnej prezentacji, idei i argumentów z estetyki;
4. samodzielnie zdobywać wiedzy w dalszym życiu;
5. wykorzystywać wiedzę z estetyki do analizy zjawisk zachodzących w kulturze i sztuce oraz interpretowania dzieł i tekstów z estetyki, formułowania problemów z estetyki, stawiania tez oraz artykułowania własnych poglądów w sprawach sztuki i kultury;
|
Student jest zdolny do:
1. rozumienia poglądów i stanowisk estetycznych innych ludzi;
2. dyskutowania i uzasadniania własnych poglądów;
3. interpretowania tekstów i wypowiedzi estetycznych odnośnie kultury i sztuki;
4. krytycznej oceny własnej treści prezentowanych przez innych;
5. uświadomienia sobie znaczenia europejskiego dziedzictwa z dziedziny estetyki dla rozumienia wydarzeń społecznych i kulturowych;
6. bycia otwartym na nowe idee i gotowym do zmiany opinii w świetle dostępnych danych i argumentów;
7. oceny zakresu posiadanej przez siebie wiedzy i posiadanych umiejętności, rozumienia potrzeby ciągłego dokształcania się i rozwoju zawodowego;
8. uświadomienia sobie znaczenia refleksji humanistycznej dla kształtowania się więzi społecznych;
|
|
| Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
|
| Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
|---|
|
Egzamin ustny sprawdzający stan zdobytej wiedzy.
|
Egzamin ustny sprawdzający stan umiejętności posługiwania się zdobytą wiedzą.
|
Egzamin ustny sprawdzający jednocześnie kompetencje studenta w argumentowaniu, interpretowaniu i uzasadnianiu poglądów własnych i rozumieniu poglądów innych ludzi.
|
|
| Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
