Typ przedmiotu
|
kierunkowy
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
Formy zajęć:
• Wykład problemowy • Wykład z prezentacją multimedialną • Dyskusja dydaktyczna, dialog dydaktyczny, korekta • Ćwiczenia warsztatowe • Ćwiczenia studyjne • Ćwiczenia kreacyjne • Projekty indywidualne • Przegląd prac: analiza rysunków z dyskusją • „Webinarium” (w razie potrzeby prowadzenia dydaktyki on-line) • „Telekonferencja" za pomocą narzędzi teleinformatycznych (w razie potrzeby prowadzenia dydaktyki on-line)
Sposób kontaktu ze studentem / czas zajęć: • Realny, godzinowy wymiar zajęć w semestrze letnim: 10h/tydzień = 127 h/semestr • Godziny kontaktowe: Wtorki: 14.00-17.30 – mgr Matylda Tracewska, asystentka 14.00-18.00 – dr hab. Arkadiusz Karapuda Czwartki: 14.30-17.30 – mgr Matylda Tracewska, asystentka 14.30-17.30 – dr hab. Arkadiusz Karapuda, profesor uczelni Piątki: 14.30-17.30 – mgr Matylda Tracewska, asystentka
|
Język wykładowy
|
polski;
|
Liczba punktów ECTS:
|
-brak-
|
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim
|
-brak-
|
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)
|
-brak-
|
Wymagania wstępne
|
pozytywny wynik zaliczenia zajęć z Rysunku w semestrze zimowym (I)
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Pracownia Rysunku dla I roku spełnia specjalną rolę w kształceniu na Wydziale Malarstwa. Rozumiejąc tę istotną separację kształcenia studentów I roku od kształcenia studentów lat wyższych i biorąc pod uwagę warunki wstępne, jakie powinien spełniać student I roku Wydziału Malarstwa należy z całą stanowczością wymagać od niego zdobycia podstawowych i wymaganych w zakresie rysunku efektów kształcenia. Rysunek jako podstawowy sposób ludzkiej komunikacji i pierwotny zapis myśli, a także swoista reakcja na otaczający świat powstała przecież wcześniej niż pismo, nie wspominając o trudnej sztuce retoryki. Ponadto formy rysunkowe jako jedne z najprostszych wypowiedzi plastycznych uczą samodzielnego myślenia, osobistego stosunku do rzeczywistości i wreszcie sztuki podejmowania decyzji. Umiejętność abstrahowania prostych form, zjawisk i przedmiotów z otoczenia, nadawanie im znaczeń i sensów plastycznych poprzez określenie ich kształtu, waloru czy struktury, nadawanie dominanty i rytmizacja opracowywanej powierzchni w założonym wcześniej celu wydają się równoważne z kreacją. Już na I roku student powinien pamiętać o tym, iż nawet najrzetelniejsze studium rysunkowe wykonane z natury powinno nosić znamiona kreacji. Tak rozumiany rysunek powinien oczywiście spełniać wymogi kompozycyjne i konstrukcyjne, powinien mieć prawidłowo określone stosunki i proporcje oraz zawierać odpowiednie nasycenia walorowe. Rysunek jako najprostszy, niemal pozbawiony zapośredniczonego widzenia, zapis dowolnego fragmentu rzeczywistości, pomysłu bądź idei powinien wynikać z wnikliwej obserwacji świata. Zapis taki rozpoczyna się zwykle od pojedynczej linii, dalej jej ekwiwalentu rysunkowego w postaci kreski i poprzez jej multiplikację zmierzać ku plamie. Nieznosząca poprawek linia biegnąca to zygzakiem, to innym razem arabeską, powinna być naturalnym narzędziem studenta Wydziału Malarstwa i w sposób najprostszy pomóc mu zwizualizować bieżące rozterki, zachwyty, czy przeżycia. W dalszej kolejności student powinien posiąść również umiejętność budowy bryły za pomocą chiaroscuro i mocnych kontrastów walorowych, aby w umiejętny sposób wzmóc ekspresję swoich prac studyjnych oraz szkiców a następnie przejść do tworzenia własnych kompozycji rysunkowych opartych o naturę i wyobraźnię. W ramach zajęć studenci przewiduje się również wspólne oglądanie bieżących wystawy sztuki zawierających problematykę rysunkową. Zajęciom towarzyszą również wykłady poświęcone poszczególnym zagadnieniom związanym z rysunkiem. Rysunek jako samodzielna dyscyplina artystyczna może pozwolić studentowi zarówno na szybką notatkę z natury, ale także na ciekawą, wielowątkową, logiczną i pełną wypowiedź artystyczną i właśnie takiej dwoistej umiejętności rysunkowej od studentów I roku wymaga program zajeć. Dlatego oprócz codziennych szkiców i studiów z modela proponuje się studentom również rysunkową pracę z pejzażem oraz tematyczne, semestralne zadania kompozycyjne związane z ich zainteresowaniami lub z interpretacją wycinka świata widzialnego, bądź wyobrażonego. W semestrze letnim 2023/2024 zadanie postawione przed studentami brzmieć będzie: "Cadavre exquis” i jest ono opisane w wymaganiach końcowych. Wobec współczesnych, nierzadko multimedialnych form wypowiedzi artystycznej młody adept sztuki powinien, być może nawet bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, posiąść podstawowe umiejętności rysunkowe. Wychodząc z założenia, iż ten, kto umie wyabstrahować z rzeczywistości mięsiste, oświetlone udo i umiejętnie skontrastować je z pozostającą w strefie cienia łydką, bez większych problemów poradzi sobie także z analizą dowolnego wycinka ze świata historii, socjologii czy polityki niezależnie od tego, czy w dalszej kolejności zechce użyć jako narzędzia: pędzla, kamery czy własnego ciała.
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
metoda zaliczenia: zaliczenie ćwiczeń oraz zaliczenie komisyjne z oceną
kryteria oceny: - ocena obecności i uczestnictwa w zajęciach - ocena nakładu pracy i ilości powstałych prac - ocena jakości warsztatowej wykonanych prac - ocena jakości artystycznej wykonanych prac
|
Wymagania końcowe
|
Studium: Realizacja podczas zajęć i prezentacja na przeglądzie semestralnym minimum 10 rysunków studyjnych, w dowolnej technice rysunkowej (ołówek, grafit, węgiel, tusz, piórko, flamaster), w formacie min. B1, podlegających bieżącym korektom i uwzględniających następujące założenia: • rysunek "klasyczny" – rysunki walorowe postaci osadzonej w kontekście wnętrza, wykonane z natury, przy użyciu wielu środków wyrazu, z uwzględnieniem: anatomii prawidłowej, perspektywy, relacji przestrzennych oraz kierunku i źródła światła (min. 7 prac); • rysunek "biało-czarny" – rysunek postaci osadzonej w kontekście wnętrza, wykonany z natury, przy użyciu wyłącznie dwóch walorów, wykorzystując biel podłoża (papieru) i czerń narzędzia (maksymalnie ciemny walor). Rysunek powinien uwzględniać: anatomię prawidłową, perspektywę, relacje przestrzenne oraz kierunek i źródło światła (min. 1 praca); • rysunek "trójwalorowy" – rysunek postaci osadzonej w kontekście wnętrza, wykonany z natury, przy użyciu wyłącznie trzech walorów (trzech równo od siebie oddalonych szarości, np.: biel + szarość + czerń, lub: jasna szarość, szarość pośrednia, ciemna szarość), z uwzględnieniem: anatomii prawidłowej, perspektywy, relacji przestrzennych oraz kierunku i źródła światła (min. 1 praca); • rysunek „portretowy”, interpretujący przeskalowany wizerunek głowy ludzkiej, wykonany z natury (min. 1 praca)
Szkice: Realizacja podczas zajęć i prezentacja na przeglądzie semestralnym: • min. 10 szkiców rysunkowych będących wprawkami dla powyższych prac studyjnych. • min. 10 szkiców rysunkowych wykonanych w pejzażu miejskim, podczas zajęć realizowanych poza pracownią.
Przeglądy: Zaliczenie 3 obowiązkowych przeglądów w trakcie semestru. Przeglądy mają rangę kolokwium, są obowiązkowe i są realizowane w trakcie zajęć, w trybie indywidualnego pokazu prac i ich omówienia, wraz z zaleceniami wprowadzenia poprawek i korekt, zgodnie z następującym harmonogramem: • Przegląd nr 1 – początek marca (ok. 4 tygodnia semestru). O zakresie i ilości prac pokazanych na przeglądzie prac studenci będą poinformowani nie później niż na tydzień przed przeglądem. • Przegląd nr 2 – początek kwietnia (ok. 8 tygodnia semestru). O zakresie i ilości prac pokazanych na przeglądzie prac studenci będą poinformowani nie później niż na tydzień przed przeglądem. • Przegląd nr 3 – połowa maja (ostatnie dni zajęć, ok. 13 tygodnia semestru). O zakresie i ilości prac pokazanych na przeglądzie prac studenci będą poinformowani nie później niż na tydzień przed przeglądem.
Zadanie semestralne: Realizacja podczas zajęć i w czasie pracy własnej student/a/ki i prezentacja zadania semestralnego na przeglądzie semestralnym. W semestrze zimowym 2023/2024 zadanie postawione przed studentami brzmieć będzie: „Cadavre exquis” Cadavre exquis (fr. wykwintne zwłoki) odnosi się do grupowej gry słownej lub plastycznej stosowanej przez surrealistów, polegającej na tym, że każda osoba biorąca w niej udział, po kolei, dodaje do kompozycji słowo, zdanie, fragment tekstu lub rysunku nie wiedząc, co napisali lub narysowali poprzednicy - lub widząc tylko koniec tego, co wniosła ostatnia osoba. Powstała w ten sposób sekwencja wyrazów lub obrazów składała się na jedną wypowiedź ujawniającą "nieświadomy charakter grupy". Pierwsze zdanie powstałe z użyciem tej metody twórczej, opublikowane przez André Bretona w 1925 r., miało brzmieć: „Le cadavre exquis boira le vin nouveau” (wykwintne zwłoki będą pić młode wino). Punktem wyjścia do zadania semestralnego będzie taka właśnie surrealistyczna gra, przeprowadzona w grupie. Studenci będą układać zdania metodą „cadavre exquis”: każde zdanie składać się będzie z sześciu wyrazów, z zachowaniem następującego porządku gramatycznego: przymiotnik - rzeczownik -przysłówek - czasownik - przymiotnik - rzeczownik. Podczas gry powstanie 17 różnych zdań (zgodnie z liczebnością grupy), które następnie zostaną rozlosowane pomiędzy studentami - uczestnikami zabawy. Wylosowane zdanie automatycznie staje się dla jego właściciela / właścicielki tematem zadania semestralnego, do samodzielnego zinterpretowania w technice rysunkowej. Obowiązują szkice koncepcyjne omówione z prowadzącymi, kolejne etapy powstawania prac będą konsultowane na bieżąco podczas zajęć oraz w trakcie przeglądów. Format i ilość prac są dowolne. Prace powinny być wykonane w technice rysunkowej: węgiel, ołówek, tusz, kredka, flamaster. Dopuszczona jest także technika kolażu, w uzasadnionych przypadkach również formy przestrzenne, na których jednak powinien się pojawić rysunek. Użycie koloru jest dozwolone po konsultacji z prowadzącymi. Wystawa: Przygotowanie wystawy z prac rysunkowych zrealizowanych w trakcie semestru dla potrzeb komisyjnego zaliczenia przedmiotu. Wystawa będzie przygotowywana wspólnie, przez prowadzących zajęcia i studentów. Każdy student jest zobowiązany przynieść prace wybrane wspólnie z prowadzącymi, podczas Przeglądu nr 3.
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
- Barcsay J. Anatomie Artistique, 1976, Budapeszt, Imprimerie Zrinyj
- Bartel K. Perspektywa malarska, T.1,T.2,1958, Warszawa, PWN
- Wierzchowska W. Współczesny Rysunek Polski, 1982, Warszawa, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
- Rattemeyer Ch. Vitamin D2, New Perspectives in Drawing, 2018, Londyn, Phaidon Press Limited
- Mraz B. Ingres - Rysunki, 1989, Warszawa, Arkady
- Siblik J. Cezanne - Rysunki, 1986, Warszawa, Arkady
- Neumannova M. Van Gogh - Rysunki, 1988, Warszawa, Arkady
|
Przedmiotowe efekty uczenia się
|
Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
ABSOLWENT ZNA I ROZUMIE: 1.Kluczowe problemy rysunku: a. studium postaci ludzkiej z uwzględnieniem konstrukcji postaci, jej prawidłowej budowy anatomicznej oraz poprawnych proporcji a także oddania charakteru i podobieństwa modela; b. studium wnętrza z uwzględnieniem roli oddania przestrzeni oraz prawidłowego przedstawienia przestrzeni zgodnie z wykresem perspektywy zbieżnej c. studium martwej natury i znaczenie oddania proporcji, faktur i tekstur d. studium pejzażu i znaczenie oddania światła, perspektywy powietrznej i atmosfery e. wagę doboru tematu rysunku i zbudowania właściwej, przekonywującej koncepcji rysunku f. zagadnienie doboru właściwych środków wyrazu rysunkowego g. podstawowe techniki rysunku h. prawidłowe zbalansowanie walorowe, znaczenie kontrastu, zagadnienie budowy światłocienia w oparciu o rysunkowe sposoby opracowywania modelunku. i. podobieństwa i różnice w budowaniu wyrazu artystycznego linią i plamą k. zagadnienia kompozycji rysunku 2. Przynajmniej trzy spośród lektur podanych w bibliografii przedmiotu. Potrafi analizować lektury i wyciągać wnioski z wiedzy teoretycznej które przyczyniają się do jej/jego postępów w rysowaniu. 3. Znaczenie oryginalności postawy artystycznej. Rozumie znaczenie procesu twórczego prowadzącego do osiągania szczerej, autentycznej, własnej wypowiedzi rysunkowej.
|
ABSOLWENT POTRAFI: 1.Wykorzystywać posiadaną wiedzę oraz swój talent i wrażliwość artystyczną w wykonywaniu szybkich szkiców, a także studyjnych, analitycznych rysunków średniego i dużego formatu o wysokiej jakości warsztatowej. 2.Wykorzystywać posiadana wiedzę w realizacji rysunkowego studium z modela w ustawieniach pracownianych i zadaniach rysunkowych stawianych w pracowni oraz własnej pracy poza zajęciami. 3. Świadomie wykorzystywać wiedzę dotyczącą środków wyrazu, kształtowania autorskiej kreski i ekspresji w tworzeniu oryginalnych rysunków. 4. Potrafi samodzielnie wykonać rysunki, za które w pełni odpowiada pod względem estetycznym, etycznym, społecznym i prawnym. 5. Ma dobrze opanowany warsztat rysunkowy. Potrafi wykonywać prawidłowe technologicznie rysunki w różnych technikach: ołówkiem,węglem, grafitem, pastelą, tuszem (przy użyciu piórka oraz pędzla) i inne.
|
ABSOLWENT JEST GOTÓW DO: 1. Krytycznego formułowania i wyrażania własnych sądów na temat rysunku i historycznych oraz współczesnych rysunków znanych artystek i artystów. Formułowania i wyrażania opinii na temat technik rysunkowych, własnych rysunków, bronienia swoich artystycznych racji i odpowiedniego ich argumentowania. 2. Konstruktywnej dyskusji w pracowni, w grupie koleżanek i kolegów, analizowania wystawy końcowej, wyrażania opinii na temat rysunku z zachowaniem tolerancji na postawy artystyczne i wrażliwość innych studentek i studentów.
|
|
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
|
Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
-brak- |
|
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |