Pole | Opis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Typ przedmiotu | Teoretyczny - T. Przedmiot składa się z części teoretycznej - seminariów - i praktycznej – opracowywania przez studenta wybranego zagadnienia w formie pracy własnej i konsultacji z prowadzącym. | ||||||
Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
Seminarium opiera się o: 1. Dialog dydaktyczny (wybór zagadnienia, tematu); 2. Pracę nad konspektem pracy teoretycznej (case study); 3. Prezentację multimedialną na wybrany temat obejmującą zgromadzony materiał ilustracyjny; 4. Dyskusję; 5. Pracę indywidualną nad materiałami źródłowymi; 6. Korekty indywidualne; 7. Podsumowanie prac i zatwierdzenie pracy do obrony |
||||||
Język wykładowy | polski; | ||||||
Liczba punktów ECTS: | -brak- | ||||||
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | -brak- | ||||||
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | -brak- | ||||||
Wymagania wstępne |
Pozytywne zaliczenie I roku studiów II st. na kierunku architektura wnętrz. |
||||||
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) |
Seminaria na studiach niestacjonarnych mają mniejszy wymiar godzin kontaktowych, niż na stacjonarnych, jednak mimo tego, studenci mają możliwość dostęp do szerokiej wiedzy. To założenie jest realizowane w formie seminariów, prowadzonych przez kilku wykładowców o różnych obszarach zainteresowań. W ramach seminarium, studentom przedstawiane są pewne zagadnienia, które są bliskie prowadzącej/mu, oraz podawana jest literatura oraz/lub wystawy np. w warszawskich muzeach, które dałyby możliwość uzupełnienia studentom tej wiedzy we własnym zakresie. Celem zajęć jest napisanie przez dyplomanta teoretycznej magisterskiej pracy dyplomowej, która przeważnie jest rodzajem autoreferatu (jakąkolwiek miałaby przyjąć formę szczegółową), czy ogólniej – tekstu wspomagającego dzieło dyplomowe; jej treści posiadają mniej lub bardziej bezpośredni związek z magisterską projektową pracą dyplomową, mają stanowić jej merytoryczne uzasadnienie, intelektualne zaplecze, formujący kontekst, research profesjonalny, refleksję wspomagającą. W ten sposób różne elementy dyplomu stają się sprofesjonalizowaną, samoobjaśniającą się całością. Celem kształcenia jest zatem opanowanie umiejętności pracy naukowej, na przykładzie wybranego przez studenta tematu. Szczególny nacisk położony jest na właściwy dobór materiałów źródłowych i staranne, analityczne ich opracowanie. Celem jest też uświadamianie studentom istoty procesu badawczego – wskazanie, że składa się on z pewnych etapów, a ponadto - wymaga ogólnej wiedzy w wielu dziedzinach. Absolwent studiów II stopnia powinien być przygotowany do efektywnego wykonywania podstawowych prac badawczych i twórczego ich wykorzystania.
Przed przystąpieniem do pracy teoretycznej dyplomowej studenci zobowiązani są do: · wskazania tematu stanowiącego przedmiot opracowania, uzyskania odnośnej literatury i innych materiałów · zapoznania się w literaturze fachowej ze specyfiką opracowywanego tematu · zgromadzenia innych materiałów związanych bezpośrednio z tematem opracowania, koniecznych do przeprowadzenia pracy · bycia na bieżąco z nowymi osiągnięciami w dziedzinie architektury, projektowania wnętrz i design`u.
Studenci mogą też uczestniczyć jako wolni słuchacze w seminariach dla stacjonarnych, prowadzonych w Katedrze MKHiTS, oraz w seminariach specjalistycznych dla architektów wnętrz: – sufity podwieszane i akustyka wnętrz (firma Ecophon) – wykład i prezentacja – malowanie wnętrz (firma Tikkurila) – wykład i prezentacja multimedialna. – seminarium – wycieczka na Stałą Wystawę Budownictwa (ul. Bartycka) – wykład i prezentacja – seminarium – wycieczka na Targi Światło – wykład i prezentacja (w poszczególnych semestrach oferta seminariów specjalistycznych może się zmieniać)
|
||||||
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
Wykonanie teoretycznej pracy dyplomowej zgodnie z podanym tematem i zakresem opracowania – roboczy tekst (przynajmniej jeden rozdział) na koniec sem. III, tekst finalny, z przypisami i bibliografią, wydruk, oprawa oraz zapisanie pracy w formie elektronicznej, prezentacja publiczna (obrona i egzamin dyplomowy) na koniec sem. IV. Pracę w skończonej formie należy złożyć w terminie określonym przez Dziekanat. Skala ocen według obowiązującej na Wydziale Architektury Wnętrz: 0 – 5+ Metody i kryteria oceny: 1. Samodzielne sformułowanie założeń i kreatywność koncepcji pracy 30% 2. Konsekwencja we wdrażaniu założ 15% 3. Umiejętność samodzielnego zdobywania informacji i przetwarzania ich 20% 4. Aktywny udział w zajęciach – współpraca z prowadzącymi 20% 5. Forma przekazu 15% |
||||||
Wymagania końcowe |
Udział czynny w seminariach (sprawdzana jest obecność) opracowanie dyplomowej pracy teoretycznej |
||||||
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć |
Ze względu na specyfikę zajęć - indywidualne opracowywanie tematu pracy teoretycznej - nie wskazuje się literatury obowiązkowej |
||||||
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta |
Lektury z przekształceń wnętrz istniejących obiektów, wzmacniania konstrukcji.
1. Douglas J.: Building adaptation. Butterworth – Heinemann, Oxford 2006. https://books.google.pl/books?id=h6kABAAAQBAJ&printsec=frontcover&hl=pl&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false 2. Gawdzik M.: Przeobrażenia architektury: adaptacje, modernizacje, rehabilitacje. Wydawnictwo Bernardinum, Gdańsk 2005. 3. Linczowski Cz.: Zabezpieczenie eksploatacyjne, remonty i modernizacje obiektów budowlanych. Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2004. 4. Masłowski E., Spiżewska D.: Wzmacnianie konstrukcji budowlanych. Arkady, Warszawa 2000. 5. Praca zbiorowa pod kierunkiem W. Buczkowskiego: Budownictwo ogólne. Tom 4 – Konstrukcje budynków. Rozdział 6. Arkady, Warszawa 2009. 6. Runkiewicz L.: Wzmacnianie konstrukcji żelbetowych. Instrukcja ITB nr 468/2011. Instytut Techniki Budowlanej, Warszawa 2011. 7. Styka K.: „Zmiany funkcjonalne we wnętrzach – opcje działań projektowych. Część 1 Przebudowa”. Builder, 6/2015 8. Styka K.: „Zmiany funkcjonalne we wnętrzach – opcje działań projektowych. Część 2 Nadbudowa”. Builder, 7/2015 9. Styka K.: „Zmiany funkcjonalne we wnętrzach – opcje działań projektowych. Część 3 przekształcenia budynków mieszkalnych”. Builder, 8/2015 10. Styka K.: „Zmiany funkcjonalne we wnętrzach – opcje działań projektowych. Część 4 Rozbudowa”. Builder, 10/2015
Lektury z tematu: Sztuki wizualne, kultura wizualna, wizualność, naoczność – problemy z definicją 1. Arnheim R. Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, 1. Wyd. -Warszawa 1978 2. Burke P., Naoczność. Materiały wizualne jako świadectwa historyczne, Kraków, Wyd. UJ 3. Gombrich E.: Sztuka i złudzenie. O psychologii przedstawienia obrazowego, 1 wyd. Warszawa 1981
Lektury inne 1. Ogólne wprowadzenie: Barnard Alan, Antropologia. Zarys teorii i historii, przełożył Sebastian Szymański, wstępem opatrzyła Joanna Tokarska-Bakir, Państwowy Instytut Wydawniczy, Seria Antropologiczna, Warszawa 2006, wydanie I 2. Wiedza o kulturze. Część I. Antropologia kultury. Zagadnienia i wybór tekstów, opracowali: Grzegorz Godlewski, Leszek Kolankiewicz, Andrzej Mencwel, Mirosław Pęczak, wstęp i redakcja: Andrzej Mencwel, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1995, wydanie I 3. Tuan Yi-Fu, Przestrzeń i miejsce, przełożyła Agnieszka Morawińska, wstępem opatrzył Krzysztof Wojciechowski, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1987, wydanie I 4. Czas w kulturze, wybrał, opracował, wstępem opatrzył Andrzej Zajączkowski, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1987, wydanie I 5. Antropologia śmierci. Myśl francuska, wyboru dokonali i przełożyli Stanisław Cichowicz i Jakub M. Godzimirski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1993, wydanie I 6. Belting Hans, Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, przekład Mariusz Bryl, wyd. Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych UNIVERSITAS, seria: Horyzonty Nowoczesności: teoria – literatura – kultura, 62, Kraków 2007 7. Wiedza o kulturze. Antropologia ciała. Zagadnienia i wybór tekstów, opracowały: Agata Chałupnik, Justyna Jaworska, Justyna Kowalska-Leder, Iwona Kurz, Małgorzata Szpakowska, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, seria: Wiedza o kulturze pod redakcja ogólną Andrzeja Mencwela,Warszawa 2008, wyd. I 8. Wiedza o kulturze. Antropologia kultury wizualnej. Zagadnienia i wybór tekstów, opracowanie: Iwona Kurz, Paulina Kwiatkowska, Łukasz Zaremba, wstęp Iwona Kurz, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, seria: Wiedza o kulturze, Warszawa 2012, wydanie I 9. Wiedza o kulturze. Część II. Słowo w kulturze. Zagadnienia i wybór tekstów, opracowali: Michał Boni, Grzegorz Godlewski, Andrzej Mencwel, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, wydanie I, Warszawa 1991, wydanie I 10. Wiedza o kulturze. Część III. Teatr w kulturze. Zagadnienia i wybór tekstów, opracowali: Wojciech Dudzik, Leszek Kolankiewicz, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1991 11. Kultura masowa, wybór, przekład, przedmowa Czesław Miłosz, komentarz Jerzy Szacki, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2002, wydanie pierwsze krajowe
Lektury inne c.d. 1. HopfingerMaryla projekt i redakcja naukowa, Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku. Antologia, Oficyna Naukowa, Warszawa 2005, wydanie II poprawione 2. Ong Walter Jackson, Oralność i piśmienność. Słowo poddane technologii, przekład, wstęp i redakcja naukowa Józef Japola, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, seria: communicare historia i kultura, seria pod redakcją naukową Andrzeja Mencwela, recenzenci Małgorzata Czermińska, Grzegorz Godlewski, Warszawa 2011, wydanie II przejrzane i poprawione 3. McLuhan Marshall, Galaktyka Gutenberga. Tworzenie człowieka druku, przekład Andrzej Wojtasik, wyd. Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2017, wydanie I 4. McLuhan Marshall, Wybór pism. Przekaźniki, czyli przedłużenie człowieka. Galaktyka Gutenberga. Poza punktem zbiegu, wyboru dokonał Jacek Fuksiewicz, przełożył z oryginału angielskiego Karol Jakubowicz, wstępem opatrzył Krzysztof Teodor Toeplitz, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1975, wyd. I 5. McLuhan Marshall, Zrozumieć media. Przedłużenia człowieka, z angielskiego przełożyła Natalia Szczucka, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2004 6. Kino po kinie. Film w kulturze uczestnictwa, red. Andrzej Gwóźdź, Oficyna Wydawnicza, seria: Kultury Mediów KM 2, Inicjator i konsultant serii Kultury Mediów Andrzej Gwóźdź, Warszawa 2010, wydanie I 7. Desmurget Michel, Teleogłupianie. O zgubnych skutkach oglądania telewizji (nie tylko przez dzieci), przełożyła Ewa Kaniowska, Wydawnictwo Czarna Owca, Warszawa 2012, wydanie I 8. Friedberg Anne, Wirtualne okno. Od Albertiego do Microsoftu, przełożyli Agnieszka Rejniak-Majewska i Michał Pabiś-Orzeszyna, Oficyna Wydawnicza, seria: Kultury Mediów KM 4, Warszawa 2012 9. Zawojski Piotr, Sztuka obrazu i obrazowania w epoce nowych mediów, Oficyna Naukowa, seria: Kultury Mediów KM 5, Warszawa 2012, wydanie I 10. Zielinski Siegfried, Archeologia mediów. O głębokim czasie technicznie zapośredniczonego słuchania i widzenia, przełożyła Krystyna Krzemieniowa, Oficyna Naukowa, seria: Kultury Mediów KM 1, Warszawa 2010, wydanie I
Lektury z tematu: Wybrane zagadnienia z zakresu projektowania wnętrz Krzysztof Tauszyński "Wstęp do projektowania architektonicznego" WSiP 2013 Michalak H., Styka K.: „O architektoniczno-konstrukcyjnych i funkcjonalno-przestrzennych uwarunkowaniach przekształceń budynków”. Inżynieria i Budownictwo, 6/2013 Wacław Parczewski, Krzysztof Tauszyński "Projektowanie obiektów użyteczności publicznej" - WSiP 2012 Dariusz Śmiechowski. "Współczesny, mądry i piękny detal". Builder, 2/2019
|
||||||
Przedmiotowe efekty uczenia się |
|
||||||
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
||||||
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
---|---|---|---|---|---|
Architektura Wnętrz s.4 | d | 30 | 6 |
ćw. 30h |
ćw.
[zal. z oceną] |