Pole | Opis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Typ przedmiotu | kierunkowy | ||||||
Metody dydaktyczne (forma zajęć) |
Wykłady kursowe z prezentacja multimedialną.
2 godz. tygodniowo. = 30 godz./sem. Każda godzina jest godziną dydaktyczną wynoszącą 45 min.
Zajęcia prowadzone stacjonarnie. |
||||||
Język wykładowy | polski; | ||||||
Liczba punktów ECTS: | 2 pkt ECTS, gdzie 30 godzin kontaktowych + 20 godzin pracy samodzielnej studenta | ||||||
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim | 30 godzin | ||||||
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale) | 20 godzin - zapoznanie się z literaturą, dokumentacjami konserwatorskimi, nauka do egzaminu. | ||||||
Wymagania wstępne |
Zaliczony I semestr II roku studiów magisterskich. |
||||||
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu) |
Wykłady: 1. Szczegółowe omówienie (włącznie z przykładami) opracowywania konserwatorskiej dokumentacji opisowej, rysunkowej i fotograficznej. 2. Omówienie techniki i technologii wykonania obiektów kursowych z wykorzystaniem wiedzy zdobytej na I roku. 3. Omówienie przyczyn i rodzaju destrukcji występujących w tego typu obiektach. 4. Analiza stanu zachowania obiektów (z gipsu, zapraw gipsowo-wapiennych, dekoracji sztukatorskich). 5. Określenie miejsc pobrania prób do przeprowadzenia specjalistycznych badań mikrochemicznych. 6. Określenie przyczyn niszczenia obiektów kursowych połączone z wynikami i wnioskami wynikającymi z badań specjalistycznych. 7. Szczegółowe omówienie wszystkich etapów prac konserwatorskich. 8. Omówienie wniosków i zaleceń konserwatorskich w celu stworzenia odpowiednich programów konserwatorskich. 9. Omówienie metod i rodzajów materiałów konserwatorskich, sposobów ich działania w trakcie prowadzenia prac konserwatorskich. 10.Omówienie metod profilaktyki konserwatorskiej. 11.Omówienie problemów ingerencji konserwatorskiej – od konserwacji zachowawczej po rekonstrukcję. 12.Problematyka aranżacji przestrzennej konserwowanych obiektów. |
||||||
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny) |
Egzamin ustny sprawdzający wiedzę teoretyczną. Ocena poziomu wiedzy związana z konserwowanym obiektem. Ocena aktywności i umiejętności indywidualnego działania oraz publicznej prezentacji wykonanych prac. Skala ocen wg obowiązującej na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. |
||||||
Wymagania końcowe |
Zdanie egzaminu ustnego z zakresu podanego w treści kształcenia. |
||||||
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć |
1. Hermel J., Tynki szlachetne, stiuki, sztukaterie. Warszawa 1962 2. Mechay J., Wyprawy szlachetne i kamień sztuczny, Warszawa 1959 3. Ślesiński Wł., Konserwacja zabytków sztuki. Rzeźba, t. II, Warszawa 1990. 4. Zalewski Wł., Stec M., Rytowana romańska posadzka w kolegiacie wiślickiej, Kraków 1994. |
||||||
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta |
Literatura uzupełniająca: 1. Brochwicz Z., Badania składu mineralnego sztucznego kamienia w XIV-wiecznych rzeźbach 2. Dilis J., Roboty sztukatorskie, Warszawa 1961. 3. Jędrzejewska H., Etyka konserwatorska, Warszawa 1978. 4. Jędrzejewska S., Rudniewski P., Wawrzyńczak A., Substancje szkodliwe dla zdrowia stosowane przy konserwacji dzieł sztuki, Warszawa 1974. 5. Jurków K., Konserwacja i rekonstrukcja wtórnej dekoracji nagrobka Teofili Sobieskiej 6. Michalska B., Konserwacja i rekonstrukcja rzeźby narzutowej warsztatu Gustawa Bläsera 7. Michalska B.: Metody konserwacji obiektów gipsowych na terenie Niemiec (aneks pracy mgr ASP) Warszawa 2007. 8. Nowiński K. i inni, Schemat dokumentacji konserwatorskiej zabytków ruchomych 9. Olesiak J., Renowacje sztukaterii elewacyjnych, Renowacje nr 4, Kraków 1999 10. Potz J., Nowe masy sztukatorskie, Biuletyn Informacyjny Konserwatorów dzieł Sztuki nr 2, Łódź 1999. 11. Smaza J., Dokumentacja konserwatorska dot. prac konserwatorskich i restauratorskich sklepienia i ścian XVII-XIX-w. wnętrza kolegiaty w Żółkwi, Ukraina: I etap – kaplice Matki Boskiej i Św. Trójcy, II etap – nawa główna, III etap – prezbiterium, IV etap – kopuła, Żółkiew-Warszawa 2006-2009 12. Sołtys M.: Konserwacja stiukowych ław ze świątyni zoroastryjskiej w Mele Heiram, Turkmenistan (praca mgr ASP), Warszawa 2004. 13. Wilk J., Gips w budownictwie i architekturze, Kamień, Gips, Ceramika w Architekturze, Warszawa 1965. 14. Zalewski P., Sposoby imitacji marmurowi brązów w XIX-wiecznej polskiej rzeźbie gipsowej (aneks do pracy mgr ASP), Warszawa 1994 15. Zeidler K. (red.), Leksykon prawa ochrony zabytków, Warszawa 2010. |
||||||
Przedmiotowe efekty uczenia się |
|
||||||
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się |
|
||||||
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |
studia | status | czas[h] | ECTS | forma | zaliczenie |
---|---|---|---|---|---|
Konserwacja i Restauracja Dzieł Sztuki / konserwacja i restauracja rzeźby kamiennej i elementów architektury s.4 | o | 30 | 2 |
w. 30h |
w.
[egz.] |