Typ przedmiotu
|
kierunkowy
|
Metody dydaktyczne (forma zajęć)
|
dialog dydaktyczny, dyskusja dydaktyczna, zajęcia warsztatowe, wykład, prezentacja
|
Język wykładowy
|
polski;
|
Liczba punktów ECTS:
|
-brak-
|
Liczba godzin w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem akademickim
|
-brak-
|
Liczba godzin samodzielnej pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się (zgodnie z profilem specyfiki kształcenia na wydziale)
|
-brak-
|
Wymagania wstępne
|
Umiejętność twórczej obserwacji i pracy nad pogłębionym studium przedmiotu poddanemu następnie procesowi redukcji w stronę znaku. Rozumienie podstawowych pojęć dotyczących kompozycji i struktury wizualnej (typu: rytm, symetria, dynamika). Otwartość na nowe znaczenia i kierunki interpretacyjne. Znajomość obsługi oprogramowania do grafiki wektorowej w stopniu pozwalającym zrealizować zadania.
Ogólne zagadnienia merytoryczne:
Pracownia kształci młodych projektantów graficznych w szeroko pojętej dyscyplinie projektowania graficznego; od problematyki znaku, komunikacji wizualnej (logotyp, systemy identyfikacji wizualnej) po zagadnienia związane z grafiką wydawniczą (język wizualny z elementami typografii). Dużą wagę przykłada się do wnikliwej analizy podejmowanych problemów – od szerokiego kontekstu do szczegółowych rozwiązań końcowych realizacji. Pracownia ma charakter kierunkowy. Wiedza zdobyta w toku studiów na I i II roku może być rozwijana w pracowniach dyplomowych opierających swój program na grafice projektowej. Program pracowni obejmuje dwa lata studiów i oparty jest zasadniczo na dwóch osiach, na których stopniowo układane są poszczególne zagadnienia projektowe. Pierwsza oś obejmuje zagadnienia związane z kreacją znaku / ideogramu projektowanego stopniowo, wynikającego z analizy semantycznej i podporządkowanym jej poszukiwaniom formalnym. Wiedza zdobyta na I roku studiów w tym obszarze pozwala na roku II przekształcić się w wielowątkowy projekt funkcjonalny z zakresu identyfikacji graficznej.
|
Cele dydaktyczne (treści programowe, opis przedmiotu)
|
Cel dydaktyczny dla programu pierwszego roku studiów skupia się na zbudowaniu fundamentu pod zrozumienie na czym polega proces syntezy formy graficznej od etapu pogłębionej obserwacji, przez serię ćwiczeń/zadań stopniowo redukujących wyjściową formę przy udziale różnych technik, po czystą formę znaku. Główna linia zadań zbudowana jest na wylosowanych antonimach reprezentowanych przez dwa obiekty o przeciwstawnym znaczeniu. Towarzyszą one studentowi przez dwa semestry. W drugim semestrze studenci skupiają się na 3 zadaniach tej serii. 1 – projekt i odbicie 2 szablonów dwubarwnych wykazujących cechy studium realistycznego ze wstępna grafizacją i redukcją formy przedmiotu; 2 – projekt geometryzacji przedmiotów z daleko posuniętą redukcją formy i uogólnieniem jej do możliwie podstawowych form geometrycznych z zachowaniem znaczenia i rozpoznawalności; 3 - połączenie dwóch form geometrycznych z zad. 2 i zbudowanie formy abstrakcyjnej łączącej ich cechy (formy, struktury)
SEMESTR I
Zadanie 1 / Antonimy Ćwiczenie przygotowawcze. Do zadań studenta należy wylosowanie jednej pary antonimów (np. Ciepły – zimny, młody – stary, wysoki – niski) a następnie znalezienie zbioru obiektów obrazujących konkretne słowa z pary. W każdym takim zbiorze powinny znaleźć się obiekty bezpośrednio odzwierciedlające dane słowo, jak i te które wiążą się z nim w sposób metaforyczny czy symboliczny. Ćwiczenie kończy się wyborem dwóch przedmiotów reprezentatywnych dla pary antonimów, które towarzyszyć będą studentowi do końca roku akademickiego i które student będzie przekształcał w sekwencji kolejnych zadań. Zadanie 2 / Studium Rysunkowe studium przedmiotów reprezentujących antonimy w konwencji rysunku hiperrealistycznego pozbawionego cech wrażeniowych, ekspresyjnych. Istotą ćwiczenia jest nauka obserwacji, pogłębianie wiedzy na temat obiektu, znalezienie ujęć najlepiej oddających cechy, bryłę, właściwości przedmiotu. Towarzyszy temu cierpliwa rejestracja w technice rysunku ołówkiem. Kompozycja na formacie 24cm x 24cm. Zadanie 3 / Gest Zadań polega na wykonaniu dwóch ilustracji będących skrótowym zapisem przedmiotów wystudiowanych w ćwiczeniu 02. Tym razem za pomocą pędzla i czarnej farby. Zadanie wprowadza czynnik ekspresyjny i jest pierwszym etapem syntetyzowania formy. Oszczędny gest i minimalna ilość pociągnięć pędzla powinny wydobywać najważniejsze cechy obiektów. Celem jest nauka redukcji poprzez obserwację i wybór właściwej plamy w opisie przedmiotu. Kompozycja na formacie 24cm x 24cm. Zadanie 4 / Szablon dwubarwny Szablon to połączenie dwóch przeciwstawnych kierunków. Syntezy i komplikacji. Synteza wynika ze skrótowego opisu obiektu poprzez plamę – efekt wycięcia formy-matrycy, komplikacja wynika z konieczności technicznego rozwiązania połączeń między obszarami tak, by miejsca maskujące były stabilnie związane z matrycą a także podjęcia decyzji które obszary przypisane są do jednej z dwóch barw. Studenci używają wyłącznie barw podstawowych. Kompozycja na formacie 24cm x 24cm. Zadanie 5 / Rodziny Większość geometrycznych znaków graficznych zbudowana jest z czterech prostych figur: kwadratu, koła, trójkąta i krzyża. Posługując się siatką składającą się z tych figur wpisanych jedna w drugą należy zaprojektować 5 rodzin, z których każda składać się będzie z 5 znaków ustawionych w rzędzie. Każda rodzina powinna składać się ze znaków, z których każdy wprowadza nowe rozwiązanie formy i ostatecznie powinna być ułożona tak, by przestrzeń negatywowa i pozytywowa były harmonijnie zbalansowane. Celem tego ćwiczenia jest nauka podstaw projektowania znaków modularnych, rozwijanie postrzegania złożoności formy i możliwości realizacji wielorakich wariantów w oparciu o pozornie bardzo ograniczone środowisko graficzne. Kompozycja na formacie 24cm x 24cm. SEMESTR II
Zadanie 6 / Znak – geometryzacja Zadanie polega na zaprojektowaniu dwóch znaków w oparciu o doświadczenia zdobyte w pracy nad ćwiczeniami 1-5 z obu semestrów. Forma ulega w tym ćwiczeniu syntezie i zostaje sprowadzona do najprostszych figur geometrycznych przy jednoczesnym zachowaniu rozpoznawalności tematu. Syntetyczna forma nie może jednak oznaczać braku wysublimowania – student analizuje wzajemne relacje przestrzeni pozytywowej i negatywowej szukając harmonii i równowagi między dwoma znakami. Kompozycja na formacie 24cm x 24cm. Zadanie 7 / „Ideogram – połączenie” Zadanie polega na zaprojektowaniu jednorodnego ideogramu będącego połączeniem dwóch znaków stworzonych w ćwiczeniu 6. Ideogram musi być zbudowany w oparciu o wybrane elementy z wcześniej zaprojektowanych znaków, w taki sposób, by tworzył wewnętrznie logiczną konstrukcję. Istotne stają się w tym zadaniu zależności konstrukcyjne przy projektowaniu abstrakcyjnych form graficznych nie związanych z żadnym rzeczywistym obiektem. Kompozycja na formacie 24cm x 24cm.
|
Forma i sposób zaliczenia przedmiotu (metody i kryteria oceny)
|
Ocena indywidualnego zaangażowania w pracę projektową, trafności i samodzielności podejmowanych decyzji studenta, ocena poziomu przyswojenia wiedzy, umiejętności i precyzji wykonania zadań projektowych, ocena prezentacji własnej twórczości. Znajomość kontekstów wynikających z zapoznania się z lekturą obowiązkową. Ocena frekwencji na zajęciach. 2 nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach oznaczają obniżenie oceny końcowej lub brak zaliczenia przedmiotu.
|
Wymagania końcowe
|
Umiejętność budowania syntetycznych form (znaków) zachowujących związek formy z komunikatem w niej zakodowanych. Rozumienie powiązań między sekwencjami znaków (form) i co za tym idzie umiejętność budowania podstawowego języka wizualnego dla projektów seryjnych. Umiejętność opisu projektu graficznego, werbalnej i opisowej analizy jego cech.
|
Literatura obowiązkowa wykorzystywana podczas zajęć
|
Adrian Frutiger, „Człowiek i jego znaki”, d2d Zdeno Kolesár, Jacek Mrowczyk „Historia projektowania graficznego”, d2d
|
Literatura uzupełniająca rekomendowana do samodzielnej pracy studenta
|
Dobierana indywidualnie
|
Przedmiotowe efekty uczenia się
|
Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
K_W01, K_W03, K_W04, K_W06, K_W07, K_W08
|
K_U01, K_U02, K_U03, K_U05, K_U06, K_U07, K_U08, K_U09, K_U10, K_U11, K_U13, K_U14
|
K_K01, K_K02, K_K06
|
|
Metody weryfikacji przedmiotowych efektów uczenia się
|
Wiedza | Umiejętności | Kompetencje |
-brak- |
|
Informacja: tygodniowa liczba godzin ćwiczeń lub wykładów, liczba punktów ECTS przynależna przedmiotowi oraz informacje o formie i zaliczeniu przedmiotu zawarte są w programie studiów. |